Αυτοδιοικητικές Εκλογές: Ο Πρωτάρης και η Μαντάρα

Υποχθόνια χαρακτηριστικά” δηλ να βάλουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα???????

Θα ξεκινήσω με τα συμπεράσματα της ταινίας, οι κάτοικοι τελικά έκαναν «πραξικόπημα» όχι γιατί ό ο άπειρος, πρωτοεμφανιζόμενος και έντιμος Δήμαρχος έκανε κάτι λάθος ή δεν είχε κάποιον παλιό πεπειραμένο από δίπλα του να του μάθει τα «κόλπα» αλλά γιατί οι ίδιοι οι κάτοικοι δεν ήταν έτοιμοι να κάνουν πράξη τα λόγια τους…και είχαν μάθει στο προσωπικό τους βόλεμα!!!!

“Αναμφίβολα ένας πολιτικός πρέπει να συγκεντρώνει και ένα πλήθος «υποχθόνιων» χαρακτηριστικών» Μέγα ΛΑΘΟΣ !!
Τα πλεονεκτήματα που καθιστούν και προσδίδουν στον σύγχρονο και ιδανικό πολιτικό, την εγγύηση ότι θα ανταποκριθεί με επιτυχία στην επίλυση των προβλημάτων που του εμπιστεύτηκαν οι ψηφοφόροι του δεν μπορεί παρά να είναι:
– Το πρώτο του προτέρημα πρέπει να έχει σχέση με την γένεση ιδεών που να αντανακλούν στον λαό του και να τον συναρπάζουν για να δημιουργεί και να εργάζεται για το καλό του τόπου
-Να έχει όραμα, στόχους ,να αγωνίζεται και να αγαπά με πάθος αυτό που κάνει
-Να προχωρά σε καινοτομίες, να ρισκάρει εκεί που αντιλαμβάνεται ότι η επιτυχία είναι με το μέρος του, γιατί χωρίς ρίσκο δεν υπάρχει και πρόοδος και προπαντός να έχει όνειρα για το καλό του τόπου
– Να επικοινωνεί σωστά με τους γύρω του, όχι μόνο με το στενό του περιβάλλον
-Να είναι μεθοδικός, οργανωτικός και να ακολουθεί αυτά που αρχικώς χάραξε, με περισσή ευλάβεια
-Να πιστεύει στο ακατόρθωτο και στο θαύμα, γιατί εξάλλου και η ίδια η ζωή, είναι ένα θαύμα, αλλά να μην ξεχνά ότι τα θαύματα τα δημιουργούμε εμείς στον εαυτό μας, μέσα από την χρηστή διοίκηση, την υπομονή και την επιμονή μας

-Να μην ξεχνά ότι σε αυτή την ζωή, τίποτα δεν χαρίζεται απλόχερα, αλλά αυτός ο ίδιος πρέπει να αγωνισθεί προκειμένου να το αποκτήσει για το καλό του τόπου του και συνάμα μέσα από τον αγώνα του θα διακριθεί και θα αναγνωρισθεί και όχι μέσα από δολοπλοκίες και πολιτικές ίντριγκες.

– Να είναι δυνατός σαν χαρακτήρας, με υγιείς σκέψεις και να μη πτοείται από τις δυσκολίες και τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει κατά την διάρκεια της θητείας του
-Να διδάσκεται από τα τυχόν λάθη του-γιατί ουδείς αλάνθαστος-αλλά από αυτά τα λάθη πρέπει να αποκτά εμπειρίες και προπάντων να μην τα επαναλαμβάνει.

Όλοι εμείς που σκοπός της ζωής μας, είναι η καλυτέρευση αυτού του τόπου και το μέλλον των παιδιών μας, όταν θα έχουμε σε λίγο και πάλι την ευκαιρία να κρίνουμε τους υποψηφίους, άς μην κοιτάξουμε, αισθήματα, συναισθήματα, κουμπαριές, συγγένειες και σόϊα, αλλά το τι ακριβώς από τα βασικά προτερήματα χαρακτηρίζει τον υποψήφιο που θέλει την ψήφο μας, ώστε να μην μετανιώσουμε για την επιλογή μας και σκλαβώσουμε και το μέλλον μας και το μέλλον των ιδίων των παιδιών μας. Αν η αυριανή μας κρίση, έχει τα μισά από τα παραπάνω εχέγγυα που πρέπει να χαρακτηρίζει πολιτικό που θα θελήσει την ψήφο μας. Να είστε σίγουροι ότι ο τόπος θα αλλάξει άρδην προς το καλύτερο και το ιδανικότερο .

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, η ανθρώπινη ποιότητα και η επιτυχία δεν είναι σύμπτωση, αλλά είναι πάντοτε το αποτέλεσμα μίας έξυπνης και επίπονης προσπάθειας. Ανοιχτά τα αυτιά και τα μάτια στις σειρήνες, στις ύπουλες υποσχέσεις και στο βόλεμα των ημετέρων. Η πρόοδος αυτού του τόπου, περνά μέσα από διαύλους γνώσης για το καλύτερο, μέσα από αξιοσύνη και προπάντων μέσα από δουλειά και προσπάθεια.

Γιατί όπως αναφέρει και ο φιλόσοφος «αν δεν κοιτάς εκεί που θέλεις να πάς, δυστυχώς θα πάς, εκεί που κοιτάς».
Και ο νοών, νοήτω.

Ούτε για γαλιά Ο Καρασβίγκας ….

https://youtu.be/_h32gMlhAHE

Τα προσόντα για τον ιδανικό δήμαρχο που αναφέρονται στο παραπάνω άρθρο ταιριάζουν περισσότερο σε προστασία του υποκόσμου σε νυχτερινό μαγαζί, παρά σε δήμαρχο!! Και μία ερώτηση. Εάν κάποιος όντως έχει τα προαναφερθέντα προσόντα, το απολυτήριο του δημοτικού αρκεί ώστε να τον θεωρησετε ιδανικό;;

Ο ένας περιγράφει τον δημαρχο της Φρουτοπίας και ο αλλος δεν μπορεί να αντιληφθεί την νοηματική ενός απλού κειμένου. Αν νομίζετε οτι η καπατσοσυνη και το τσαμπουκας για να επιτευξεις τον σκοπό σου και το εργο σου είναι χαρακτηριστικά μπράβου τότε προφανώς φίλε μου είσαι ένας απο τους βολεμένους που δεν χρειάστηκε ποτε να διεκδικήσεις πραγματικά κάτι (εκτός αν πηγαίνεις παντού με τον σταυρό στο χερι…). Εάν κάποιος απο εσάς εργαζόταν σε ελεύθερο επάγγελμα τότε ισως επιανε κάτι απο το νόημα… Η πολιτική είναι ένα βρόμικο επάγγελμα. Επίσης οι μεγαλύτεροι επιχειρηματίες της περιοχής με πανελληνία εμβέλεια είναι αποφοιτοι δημοτικού…Μην μπερδεύεις την παιδεία με την εκπαίδευση.

Διαβάζοντας το συγκεκριμένο άρθρο το κυρίαρχο συναίσθημα που μου προκαλείται είναι έκπληξη και μάλιστα δυσάρεστη.
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω από πότε η λέξη “αδίστακτος” έχει και καλή έννοια.
Φυσικά θα πρέπει όλοι να αναγνωρίσουμε ότι οι έμπειροι υποψήφιοι είναι αυτοί, οι οποίοι έχουν κάνει ” πραγματικά ” τα πάντα για να διασφαλίσουν το μέλλον της πόλη μας και του Δήμου μας για τη μετάβαση στη μεταλιγνιτικη περίοδο. Ή μήπως όχι;
Προφανώς λοιπόν ο Δήμος έχει αφεθεί στη μοίρα του από όλους τους έμπειρους υποψηφίους και γι αυτό το λόγο αδυνατώ να πιστέψω ότι οι νέοι θα μείνουμε άπραγοι απέναντι σε αυτή την κατάσταση. Αδυνατώ να πιστέψω ότι θα παραμείνουμε απλοί παρατηρητές ποντάροντας στην ” εμπειρία ”. Αδυνατώ να πιστέψω ότι κάποιος θεωρεί ότι οι νέοι θα πρέπει να μείνουν πίσω για να μην κάνουν λάθη. Λάθη κάνει αυτός ο οποίος εργάζεται και κοπιάζει για να επιτύχει κάτι. Αν δε θέλει να κάνει λάθος κάποιος μπορεί να παραμείνει αδρανής. Κάτι που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πάλι λάθος.
Υ.Γ. Εχω ένα φίλο Μαθηματικό καθηγητή Πανεπιστημίου ο οποίος μπορεί να σας διαβεβαιώσει ότι αν ίσχυε αυτό που σας είπε ο καθηγητής της ιατρικής, ποτέ ” δε θα δοκίμαζε κανείς το φαρμακο” , θα υπήρχε η απόλυτη στασιμότητα, το απόλυτο μηδέν με αποτέλεσμα να πέθαιναν στη συγκεκριμένη περίπτωση χιλιάδες άνθρωποι γιατί κανένας δεν τόλμησε να δοκιμάσει το καινούργιο.

Γιώργο παρόλο που το άρθρο δεν είναι δικό μου και δεν θα ήθελα να κάνω τον υποβολέα κανενός, θα ήθελα όμως να σου δείξω 2 πράγματα.
Η λέξη αδίστακτος και οι υπόλοιπες δεν έχει μπει έτσι αυθαίρετα και εξηγεί ο άρθρογράφος πολύ συγκεκριμένα:
“Αναμφίβολα ένας πολιτικός πρέπει να συγκεντρώνει και ένα πλήθος «υποχθόνιων» χαρακτηριστικών. Σίγουρα η εντιμότητα και η ηθική είναι υπολογίσιμα προσόντα. Χρειάζεται όμως και να είναι παμπόνηρος, πανούργος, αδίστακτος, τσαμπουκάς…. Να τα χρησιμοποιεί όμως αυτά για να πράττει έργο, όχι κακουργήματα.”
Τα 2 σημεία , ότι τα υποχθόνια χαρακτηριστικά είναι με αποσιωπητικά και το τέλος να πράτει έργο όχι κακουργήματα, δεν είναι εύκολο να καταλάβουμε τι σημαίνουν; Μήπως δεν είναι αληθές ότι σε πολλές πειριπτώσεις χρειάζεται ένας αιρετός που να είναι σκληρός και να μην καταλαβαίνει τίποτα; Δεν ξέρω , ίσως και εγώ να μην το γράφω σωστά. Σε βάρος της Μεγαλόπολης όμως παίζονται απίστευτα παιχνίδια και πολλά από αυτά δεν τα έχουμε αντιληφθεί καν, στα υπόλοιπα αντιδράσαμε “μορφωμένα και πολιτισμένα” και είδαμε τα αποτελέσματα.
Προφανώς όπως λες ο Δήμος και όλη η περιοχή, οι πολίτες, έχουν αφεθεί στην μοίρα τους, προφανώς οι νέοι δεν πρέπει να μείνουν άπραγοι, όμως το να είναι κάποιος νέος από μόνο του δεν σημαίνει ότι θα μπορέσει να κάνει κάτι. Δεν έχουμε τέτοια παραδείγματα; Επίσης ζήσαμε όλοι μας πόσο ζημιά μπορεί να κάνει μόνο η εμπειρία του παλιού.
Γιώργο εγώ διάβασα το άρθρο μόλις το έλαβα 3 φορές και ακόμα περισσότερες αφού ανέβηκε.
Εγώ βλέπω λοιπόν ότι το βασικό μήνυμα είναι ότι χρειάζονται πολλά περισσότερα από το να είσαι απλά νέος η να είσαι ο παλιός και έμπειρος. Και δεν είναι πως το βλέπω εγώ, ο αρθρογράφος το έχει θέσει καθαρά στο ξεκίνημα….”Συνεπώς χρειάζεται και κάποιον παλιό πεπειραμένο από δίπλα. Τώρα αν αυτός ο παλιός τον βοηθήσει σωστά έχει καλώς, αλλιώς μονάχος του για να βρει την άκρη χρειάζεται χρόνο τον οποίο η Μεγαλόπολη δεν διαθέτει….”

Κλείνοντας θα σου πω επίσης ότι το 90% των πολιτών αγνοούν τους πραγματικούς λόγους της γέννησης των προβλημάτων, γιατί το σύστημα δεν λειτουργεί, πως διοικείται ο Δήμος, άσχετα λοιπόν με την ηλικία τους και την μόρφωση τους, αν κάποιος από αυτούς εκλεγεί, θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλες εκπλήξεις, στο λέω εσένα γιατί γνωρίζω ότι το έχεις νιώσει λίγο.

Τα νέα φάρμακα και τις νέες θεραπείες τις δίνουν πρώτα σε πειραματόζωα, δεν θέλω να τρομάξω κανένα αλλά εδώ και πολύ καιρό την περιοχή μας και όλους εμάς , κάποιοι μας έχουν κάνει ήδη , εφαρμόζοντας πάνω μας πολλά νέα πράγματα.
Περισσότερες λεπτομέρειες και παραδείγματα με συνοδεία καφέ και όχι μόνο!

Ευχαριστώ , Αλεβίζος Παναγιώτης

Προσωπικά όπως και οι περισσότεροι βλέπω πως το άρθρο βγάζει λάδι με υπόγειο τρόπο τους υποχθόνιους παλιούς και εντελώς αυθαίρετα προδιαγράφει ότι δεν υπάρχουν νέοι που έχουν μεγαλύτερες ή ίσες ικανότητες και εμπειρία από τους παλιούς,μέσα από την επαγγελματική τους δραστηριότητα που μπορεί να ειναι πάρα πολλών χρόνων.
Και ερωτώ,από πότε και γιατί ένα άρθρο ειναι ανυπόγραφο?
Κι αν αυτό το άρθρο το έχει συγγράψει κάποιος εκ μέρους κάποιου από αυτούς τους υποχθόνιους παλιούς που τώρα ξανά ζητάει την ψήφο μας?Πόσο ηθικό ειναι αυτό?
Ας το υπογράψει λοιπόν κάποιος και τότε θα κρίνουμε όλοι τι εννοεί ο ποιητής και ποιος ερμηνεύει λάθος και σωστά.
Αλλιώς ας σωπάσει δια παντός.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!

Πάνο ευχαριστώ για την άμεση απάντησή σου. Θέλω να πω και εγώ με τη σειρά μου ότι αφού το συγκεκριμένο άρθρο δεν είναι δικό σου θα προτιμούσα – και θα ήταν και το πρέπον – να μου απαντήσει ο συντάκτης του άρθρου και όχι εσύ. Θα ήθελα και εγώ και όλοι οι αναγνώστες , πιστεύω , να γνωρίζουν το άτομο που συνέταξε το συγκεκριμένο άρθρο όπως γνωρίζουν ότι τα συγκεκριμένα σχόλια τα κάνουμε εγώ και εσύ για παράδειγμα. Τις επεξηγήσεις λοιπόν που έκανες εσύ θα ήθελα να τις κάνει το συγκεκριμένο πρόσωπο γιατί μπορεί να μη συμβαδίζουν οι σκέψεις και οι απόψεις σας .
Τέλος θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι τελείως διαφορετικό πράγμα τα αποσιωπητικά από τα εισαγωγικά.Τα αποσιωπητικά στο γραπτό λόγο σημειώνονται όταν δεν τελειώνουμε τη φράση και όταν παραλείπουμε ένα τμήμα της ή και φράσεις ολόκληρες.Τα εισαγωγικά από την άλλη τα χρησιμοποιούμε για να παραθέσουμε επακριβώς κάτι που έχει πει κάποιος άλλος σε ευθύ λόγο ή για να δηλώσουμε ότι μια λέξη που χρησιμοποιούμε έχει μεταφορική σημασία ή για να επισημάνουμε και να δώσουμε έμφαση σε μια λέξη ή για να δείξουμε πως αποστασιοποιούμαστε από κάτι. Τα αναφέρω όλα αυτά λοιπόν , όχι για να επιδείξω τις γραμματικές μου γνώσεις ή να υποδείξω κάτι , αλλά για να καταλάβουν όλοι ότι αυτό το τμήμα του άρθρου θα μπορούσε να ερμηνευθεί με όλους τους παραπάνω τρόπους. Για αυτό λοιπόν επιμένω πως το πρέπον θα ήταν τις επεξηγήσεις να τις δίνει ο συντάκτης του άρθρου.

Με εκτίμηση και σεβασμό,

Μπιλίσης Γιώργος

Y.Γ. Η πρόσκληση για τον καφέ φυσικά και είναι αποδεκτή.

Απλέ Πολίτη, τη μια μας λες ότι ο πολιτικός πρέπει να έχει υποχθόνια χαρακτηριστικά, τώρα ότι η Πολιτική είναι ένα βρόμικο επάγγελμα.Με αυτόν τον συλλογισμό, πως να σας χαρακτηρίσω ?

Επάγγελμα είναι αυτό το κάτι που σου προσφέρει τα απαραίτητα που χρειάζεσαι στην ζωή σου για τον βιοπορισμό και την καθημερινότητα αυτής..

Επαγγελματίες πολιτικοί είναι η κατηγορία εκείνη των ανθρώπων, οι οποίοι με την θέλησή τους και όχι παρά την θέλησή τους, κατά συρροή και ως είθισται με πλήρη συνείδηση, «δεν μπορούν χωρίς καρέκλα», είναι εκείνοι που θα κάνουν τα πάντα για να είναι στο προσκήνιο, στο γυαλί, στην επικαιρότητα και στην καθημερινότητά μας γενικότερα. Ο τίτλος του πολιτικού τους εξιτάρει, καθώς επίσης και το κύρος, το χρήμα, η αποδοχή του κόσμου και άλλα πολλά κοσμικά που είναι στα θέλω τους..

Αυτούς τους πολιτικούς υποστηρίζετε και προπαγανδίζετε?

Για μένα αγαπητέ η πολιτική είναι λειτούργημα ασχέτως πως την έχουν καταντήσει οι “επαγγελματίες πολιτικοί σας”.

Πολιτική είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας κάποιων ανθρώπων για την επίτευξη στόχων που καλούνται να φέρουν εις πέρας, πάντα για το καλό των πολιτών και της κοινωνίας.
Πολιτική δεν είναι τα γυαλιστερά κοστούμια και οι μεταξωτές γραβάτες, πολιτική είναι ή θα πρέπει να είναι ο ζήλος εκείνος της προσφοράς για το ότι καλύτερο των συνανθρώπων μας που έχουν την ανάγκη μας και όχι αυτών που έχουμε εμείς την ανάγκη ως πολιτικοί για την επανεκλογή μας .

Ο αληθινός άρχων ου πέφυκε το αυτώ συμφέρον σκοπείσθαι αλλά τω αρρχομένω

Διαβάζοντας το παραπάνω κείμενο, έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Η σύγκρουση των λόγων του αρθρογράφου, με τις αξίες του μέσου ανθρώπου είναι παραπάνω από εμφανής.
Είναι γεμάτο από μαργαριτάρια, απίστευτου κάλλους και παραθέτω μερικά.

“Ένας καλός άνθρωπος και ηθικός άνθρωπος δεν συνεπάγεται απαραίτητα ότι μπορεί να αναλάβει τα ηνία μιας κοινωνίας”.
Αν είναι δυνατόν! ΜΟΝΟ ένας καλός και ηθικός άνθρωπος επιβάλεται να αναλάβει τα ηνία μιας κοινωνίας. Από που τα βρήκαμε αυτά που γράφει ο αρθρογράφος; Από πότε ταυτίζεται με τις ηθικές αξίες του Έλληνα η βρωμιά και η ανηθικότητα; Πότε η κοινωνία μας έκανε αποδεκτούς τους κακούς και τους ανήθικους; Στην κοινωνία του Κογκό ίσως να το έκαναν, στην Ελληνική, όμως, όχι.
Λυπάμαι, που φτάσαμε σε αυτόν τον τόπο να λέμε τέτοια πράγματα. Διαχρονικά, όποιος τολμούσε να τα ψελλίσει δεχόταν αμέσως την αποδοκιμασία όλου του κόσμου. Και δεν έχει αλλάξει αυτό. Εκτός κι αν στη Μεγαλόπολη δεν έχουμε αξίες, είμαστε τίποτα βάρβαροι.

“Αναμφίβολα ένας πολιτικός πρέπει να συγκεντρώνει και ένα πλήθος «υποχθόνιων» χαρακτηριστικών. Σίγουρα η εντιμότητα και η ηθική είναι υπολογίσιμα προσόντα. Χρειάζεται όμως και να είναι παμπόνηρος, πανούργος, αδίστακτος, τσαμπουκάς…. Να τα χρησιμοποιεί όμως αυτά για να πράττει έργο, όχι κακουργήματα”.
Αν είναι δυνατόν, η σωτηρία της Μεγαλόπολης, να γίνει από κάποιον υποχθόνιο και πανούργο ηγέτη. Είμαστε με τα καλά μας; Ο πανούργος είναι πανούργος γιατί χρησιμοποιεί τα προσόντα του, όχι για να πράττει έργο, αλλά κακουργήματα και άλλες ασχήμιες. Από πότε ο πανούργος πράττει θετικό για όλους έργο; Οι λέξεις χάνουν το νόημά τους…

Σε ένα σχόλιο αναφέρεται η πολιτική ως επάγγελμα. “Η πολιτική είναι ένα βρόμικο επάγγελμα”. Εδώ, το τερματίσαμε…
Από πότε η πολιτική είναι επάγγελμα; Από πότε διαλαλούμε ότι κάποιος βιοπορίζεται από την πολιτική; Το γνωρίζουμε ότι πάρα πολλοί το κάνουν αυτό, εδώ και δεκαετίες. Γι΄ αυτό τους έχει σιχαθεί η ψυχή μας.

Αν το παραπάνω κείμενο το έγραψε δημοσιογράφος, θα μιλούσαμε για κατευθυνόμενη δημοσιογραφία.
Αν το κείμενο το έγραψε ένας υποψήφιος, θα μιλούσαμε για ύπουλο χτύπημα κάτω από τη μέση.
Αν το κείμενο το έγραψε ένας απλός συμπολίτης μας, θα μιλούσαμε απλά για ξεπεσμό.
Το κακό με το κείμενο, όμως, είναι ότι δεν ξέρουμε για τι να μιλήσουμε, καθότι είναι ανυπόγραφο. Άλλη τεράστια “εξυπνάδα”.
Ο προεκλογικός αγώνας, οφείλει να γίνεται με ανοιχτά χαρτιά, με καθαρό λόγο, με φανερωμένα πρόσωπα. Ότι άλλο, είναι ύποπτο και οδηγεί σε επικίνδυνες ατραπούς.

“Η δια της φήμης επικράτεια ύβρις εστί” ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ
Επεξήγηση: Ας πούμε ότι εγώ είμαι ένας ηλίθιος, ένας ντενεκές αλλά ο μπαμπάς μου έχει φράγκα, διασυνδέσεις σε κόμματα σε ροές χρήματος με εργολάβους, τραπεζίτες και μιντιάρχες κλπ. και ένας άλλος είναι σπουδαίο φωτεινό μυαλό με όραμα για τη ζωή και την κοινωνία αλλά τόσο αυτός όσο κι ο πατέρας του είναι φτωχός και χωρίς καμία διασύνδεση. Αποφασίζουμε λοιπόν να κατεβούμε υποψήφιοι δήμαρχοι στον ίδιο δήμο που κατοικούμε. Ποιος νομίζετε ότι έχει τις περισσότερες πιθανότητες να εκλεγεί δήμαρχος? ΣΩΣΤΑ ΜΑΝΤΕΨΑΤΕ ! Το ότι θα εκλεγώ εγώ δεν είναι ύβρις ???
Υ.Γ : “Επαναστάτες, αναρχικοί, ροκάδες, φρικιά όλοι μαζί, μην καρφωνόμαστε μωρό μου θ’ανοίξω μαγαζί δικό μου” ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ