Μια ιδιαίτερη στιγμή έλαβε χώρα στο χωριό Λουκά του νομού Αρκαδίας, την επομένη της μεγάλης εορτής της Κοίμησης της Θεοτόκου. Υστερα από αίτημα του Μητροπολίτη Πατρών και σε αγαστή συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αρκαδίας και την προϊσταμένη κ. Αννας Καραπαναγιώτου, πραγματοποιήθηκε στις 16 του μηνός εσπερινός, έπειτα από αιώνες, στην εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, ένα βυζαντινό «στολίδι» της περιοχής.
Στον εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. Αλέξανδρος, συμπροσευχομένου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πατρέων κ.κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος έδωσε το «παρών» στην ιστορική στιγμή, καθώς το χωριό αποτελεί, εκτός των άλλων, τη γενέτειρά του. Η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, γνωστή στην παράδοση των κατοίκων της περιοχής ως «Κόκκινη Εκκλησιά», αποτελεί ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα ορθόδοξα μνημεία της Μαντινείας και χρονολογείται στην υστεροβυζαντινή περίοδο, δηλαδή στον 13ο αιώνα μ.Χ.
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αρκαδίας έχει αναλάβει σχετική πρωτοβουλία για την ανάδειξή του, ώστε να συνταχθούν μελέτες και εν συνεχεία να προχωρήσει η απαραίτητη αποκατάσταση του μνημείου. Η κ. Καραπαναγιώτου, η οποία παραχώρησε στην «Κ» και τις σχετικές φωτογραφίες, ευχαρίστησε δημοσίως τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ.κ. Αλέξανδρο, ο οποίος έθεσε τη σχετική πρωτοβουλία δημιουργίας ταμείου για την οικονομική υποστήριξη του εγχειρήματος, υπό τη σκέπη του και έθεσε πρώτος τον οβολό του.
Αξίζει να σημειωθεί πως η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, παρά το γεγονός ότι αποτελεί ένα σημαντικό βυζαντινό μνημείο, όχι μόνο για την περιοχή της Αρκαδίας, αλλά και για την ευρύτερη πολιτισμική κληρονομιά της χώρας, δεν είναι ευρέως γνωστή, παρά μόνο στο αυστηρά τοπικό επίπεδο του μικρού οικισμού Λουκά του μαντινειακού οροπεδίου, που αριθμεί μάλιστα, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή μόλις 340 κατοίκους.
Παράλληλα, τα ιστορικά στοιχεία για το μνημείο, είναι επίσης ευάριθμα. Στο πλαίσιο αυτό η κ. Καραπαναγιώτου, έχει ξεκινήσει διεξοδική μελέτη, ώστε να εξαχθούν συμπεράσματα για τις ιστορικές του φάσεις και το πότε κατέρρευσε ή καταστράφηκε το μνημείο. Εικάζεται ωστόσο πως ήδη από τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είχε εγκαταλειφθεί, όπως μαρτυρεί η ιστορική μνήμη και έφτασε μέσω των διηγήσεων, σε κάποιους υπερήλικες της περιοχής, που εξακολουθούν να φέρουν μνήμες της προφορικής παράδοσης.
Σταύρος Παπαντωνίου από την Καθημερινή