ΠΡΟΣ : ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
Τμήμα Πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών
Κύριοι
Με ενδιαφέρον παρακολούθησα την ημερίδα που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, την Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013 στο Πνευματικό Κέντρο Μεγαλόπολης, με τίτλο «Σχέδιο Στρατηγικής ολοκληρωμένης ανάπτυξης 2013-2020 Λεκανοπεδίου Μεγαλόπολης».
Σκοπός της, όπως αναγραφόταν στην πρόσκληση, ήταν «η αναζήτηση προτάσεων που θα εξασφαλίζουν την ενεργό συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων φορέων στο σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας στρατηγικής καινοτομίας που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κόσμου του Δήμου Μεγαλόπολης».
Αν κάποιος, ως κριτήριο επίτευξης των στόχων έχει την προσέλευση του κόσμου και των φορέων, τότε με τα βεβαιότητας μπορεί να πει ότι η κοινωνία της Μεγαλόπολης αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό την πρωτοβουλία και θα πρέπει το πανεπιστήμιο να προσέξει και κυρίως να ανατρέξει στα αίτια που η κοινωνία τήρησε αυτή τη στάση απέναντί του
Το όλο σκηνικό της εκδήλωσής με πήγε πολλά χρόνια πίσω, όταν θεσπίστηκε το ΕΑΠ. Ο τότε Νομάρχης κάλεσε τους δημάρχους και τους προέδρους των κοινοτήτων του Λεκανοπεδίου να προτείνουν έργα. Οι δήμαρχοι και οι πρόεδροι πρότειναν αγροτικούς δρόμους, μάντρες, βρυσούλες, ποτίστρες, πλατείες, πλακοστρώσεις κλπ. Δημιουργήθηκε ένας κατάλογος «έργων» και ο κ. Νομάρχης ως φορέας υλοποίησης του ΕΑΠ επιδόθηκε μετά μανίας να εκτελέσει, αφού αυτά υποτίθεται ήθελαν οι κάτοικοι. Μ’ αυτό τον τρόπο διαμορφώθηκε μια λογική διάθεσης του πόρου, που ακολούθησαν όλοι οι μετέπειτα διαχειριστές του, νομάρχες, δήμαρχοι, περιφερειάρχες. Φυσικά γνώμονας ήταν κάθε άλλο παρά η ανάπτυξη της περιοχής.
Αλλά και ένα μεγάλο έργο (τηλεθέρμανση) που έγινε, δέκα χρόνια τώρα ωφελεί στο ελάχιστο, ενώ οι δημότες πλήρωσαν, πληρώνουν και θα πληρώνουν για πολλά χρόνια την αποπληρωμή των δανείων. Αυτό γιατί μελετήθηκε και έγινε στο πόδι χωρίς να εντάσσεται σε κάποιο πρόγραμμα ανάπτυξης, είτε ως κύριο είτε ως συμπληρωματικό έργο, που η χρησιμότητα του θα ήταν τέτοια, που θα διασφάλιζε την βιωσιμότητα του έργου και τέλος την αποτελεσματικότητα της δαπάνης
Έτσι, δεκαπέντε χρόνια μετά τη θέσπιση του ΕΑΠ, ψάχνουμε να βρούμε που πήγαν 47. 000.000 €. Ψάχνοντας γύρω μας δεν θα βρεθεί κανένα έργο που να πληροί τις προϋποθέσεις και το πνεύμα του θέσπισης του πόρου απεναντίας θα διαπιστώσει ότι η “φιλοσοφία” στη χρήση του πόρου, πληροί όλες τις προϋποθέσεις και τα χαρακτηριστικά που οδήγησαν την πατρίδα μας στη χρεοκοπία.
Στη συγκεκριμένη ημερίδα το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ήρθε, ζητώντας από τους κατοίκους του λεκανοπεδίου να προτείνουν έργα.
Από την οργάνωση και την ροή των γεγονότων επιβεβαιώθηκε η αδυναμία όσων είχαν και ήθελαν να προτείνουν ένα έργο ή δράση, αφού θα έπρεπε να έχουν πλήρη γνώση των στρατηγικών αναπτυξιακών σχεδιασμών του Δήμου και της Περιφέρειας, πράγμα αδύνατο για κάθε πολίτη αφού το επίπεδο πληροφόρησης και πρόσβασής του σε τέτοια θέματα είναι μηδαμινό
Εδώ προκύπτει το ερώτημα. ποιες επενδυτικές προτάσεις και σε ποιους κλάδους θα μπορούσε να φιλοξενήσει το λεκανοπέδιο;
Ακούστηκαν προτάσεις για εκμετάλλευση των υποπροϊόντων αμιάντου, για επενδύσεις στην ενέργεια κλπ.
Τα ερωτήματα που ανακύπτουν και ο μέσος πολίτης περιμένει να απαντηθούν από ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα είναι, αν έχει καταγραφεί η υπάρχουσα κατάσταση και σε ποιο ύψος μπορεί να δεχθεί περαιτέρω βιομηχανική επενδυτική δραστηριότητα η περιοχή;
Πόση περιβαλλοντική επιβάρυνση θα μπορούσε να αντέξει επί πλέον, με δεδομένο το βεβαρυμμένο οικοσύστημα, χωρίς να έχουμε περαιτέρω εξωτερικές επιβαρύνσεις σε κλάδους τις τοπικής οικονομίας που είδη θεωρούνται ότι λειτουργούν σε καθεστώς οικονομικής δυσμένειας;
Θα περίμενε κανείς από ένα Πανεπιστημιακό Ίδρυμα, πέραν από τα παραπάνω, να διαφοροποιηθεί από τους μέχρι τώρα ενδιάμεσους επενδυτικούς συμβούλους διαχείρισης του πόρου και να μπει σε θέματα ουσίας, με ρεαλισμό και επιστημονικά τεκμηριωμένες και οικονομικά εφικτές μεθόδους, που με τη σοβαρότητα που διαθέτει να εγγυηθεί τη χρησιμότητα της επένδυσης δίνοντας έτσι την αναγκαία σιγουριά και εμπιστοσύνη στους κατοίκους του λεκανοπεδίου, που μόνο ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα μπορεί να εγγυηθεί
Ας μη ξοδεύουμε άλλο χρόνο και χρήμα σε ατελέσφορες ημερίδες, που στόχο έχουν μόνο να γίνουν.
Ιωάννης Γ. Ασημακόπουλος
Κάτοικος Λεκανοπεδίου Μεγαλόπολης
Φίλε Γιάννη καλησπέρα. Ήμουν στην ημερίδα αλλά δεν άκουσα για εκμετάλλευση αμιάντου κ παραπροιόντων του, μήπως εννοείς την εκμετάλλευση της παραγόμενης γύψου, στην οποία αναφέρθηκα?
Αποστολοπουλος Δημήτρης
Φίλε Γιάννη καλησπέρα. Ήμουν στην ημερίδα αλλά δεν άκουσα για εκμετάλλευση αμιάντου κ παραπροιόντων του, μήπως εννοείς την εκμετάλλευση της παραγόμενης γύψου, στην οποία αναφέρθηκα?
Αποστολοπουλος Δημήτρης
Φίλε Γιάννη καλησπέρα. Ήμουν στην ημερίδα αλλά δεν άκουσα για εκμετάλλευση αμιάντου κ παραπροιόντων του, μήπως εννοείς την εκμετάλλευση της παραγόμενης γύψου, στην οποία αναφέρθηκα?
Αποστολοπουλος Δημήτρης
Φίλε Γιάννη καλησπέρα. Ήμουν στην ημερίδα αλλά δεν άκουσα για εκμετάλλευση αμιάντου κ παραπροιόντων του, μήπως εννοείς την εκμετάλλευση της παραγόμενης γύψου, στην οποία αναφέρθηκα?
Αποστολοπουλος Δημήτρης