Γράφει ο Ι. Γ. Ασημακόπουλος
Ο οδικός άξονας Γόρτυνα – Λύκαιο όρος, από την ανατολική πλαγιά του όρους, πάντα θεωρείτο αναπτυξιακή οδός και πάντα τη ζητούσαν φορείς της περιοχής, αφού διανύοντας λίγα χιλιόμετρα ο επισκέπτης θα μπορούσε να περάσει από τις αρχαιότητες της Γόρτυνας, στις αρχαιότητες της Λυκόσουρας, του Λυκαίου όρους και τον Επικούρειο Απόλλωνα. Από τα μοναστήρια του Λούσιου, στα αντίστοιχα θρησκευτικά μνημεία του Λυκαίου όρους και στην Αγία Θεοδώρα Βάστα. Από τις φυσικές καλλονές του φαραγγιού του Λούσιου, στις ομορφιές του Τετραζίου και στους καταρράχτες της Νέδα. Από τους Παραδοσιακούς οικισμούς της Δημητσάνας, της Στεμνίτσας και της Καρύταινας, στους παραδοσιακούς οικισμούς της νοτιοδυτικής Μεγαλόπολης, Ίσαρι, Βάστα κλπ.
Ο εν λόγω οδικός άξονας ξεκίνησε επί δημαρχίας Μιχόπουλου στη Γόρτυνα, και κατασκευάστηκε το τμήμα Καρύταινα – Μαυριά – Κυπαρίσια και έμεινε το τμήμα Κυπαρίσσια – Ίσιωμα. Μια απόσταση 3,5 περίπου χιλιομέτρων για να ολοκληρωθεί η σύνδεση, αφού στο υπόλοιπο μέρος υπάρχει.

Το συγκεκριμένο τμήμα αποφάσισε να κατασκευάσει η προηγούμενη Περιφερειακή αρχή. Οι εργασίες ξεκίνησαν (βλέπε φωτο επάνω) και ολοκληρώθηκαν έως τη θέση Άγιοι Θεόδωροι, (φωτό κάτω) 900 μέτρα πριν το χωριό Ίσιωμα Καρυών.

Εν τω μεταξύ έγιναν εκλογές και η περιφερειακή αρχή άλλαξε. Παρά την εξόφθαλμη και επιτακτική αναγκαιότητα ολοκλήρωσης (900 μέτρα) του οδικού άξονα, η νέα Περιφερειακή αρχή δεν ασχολήθηκε με το έργο. (Φωτό κάτω)

Όταν ερωτήθηκε ο πρώην αντιπεριφερειάρχης, είπε πως φεύγοντας άφησε στα συρτάρια της Περιφέρειας τη μελέτη και τις χρηματοδοτήσεις του εν λόγω έργου. Ο νέος αντιπεριφερειάρχης με τη σειρά του, ισχυρίζεται πως δεν βρήκε τίποτα. Εμείς, αν και σίγουρα κάποιος ψεύδεται, δεν θα ψάξουμε να βρούμε ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα. Όμως αναρωτιόμαστε, υπάρχει συνέχεια στην Περιφέρεια Πελοποννήσου; Ένα έργο που, μέχρι εδώ που έφτασε, κόστισε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, χρήματα του Ελληνικού λαού, θα πρέπει να απαξιωθεί και να εγκαταλειφθεί επειδή είναι έργο της προηγούμενης Περιφερειακής αρχής;
Ως πότε θα μας κατατρέχουν οι ανόητες μικροκομματικές αντιπαλότητες, η ανευθυνότητα, τα κόμπλεξ και οι ανασφάλειες των πολιτικών μας; Ως πότε;