… Όπου βρίσκεσαι… εκεί υπάρχω.
Γ. Ρίτσος–
Δεν υπάρχει βελούδο πιο απαλό από την αγκαλιά της μητέρας, δεν υπάρχει λουλούδι πιο όμορφο από το χαμόγελο της, δεν υπάρχει μονοπάτι πιο λουλουδιαστό από αυτό που έχουν αποτυπωθεί τα βήματα της.
Πολυαγαπημένη μας πρεσβυτέρα και μητέρα συμπληρώθηκαν, ήδη, πέντε χρόνια απουσίας σου από το βιβλίο της ζωής. Μεσημέρι Δευτέρας, 13 Νοεμβρίου, απαλλαγμένη από τα γήινα και τα εφήμερα, ακολούθησες την ατραπό που οδηγεί στο επέκεινα. Τα επίγεια δεν άρμοζαν στη φύση τη δική σου. Ήσουν άγγελος και έπρεπε οπωσδήποτε να επιστρέψεις στην ουράνια βάση σου. Αισθανόμαστε δέος μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής σου, αλλά και το σθένος με το οποίο αντιμετώπισες την επάρατη νόσο. Επί εννέα συναπτά έτη με αξιοπρέπεια, αξιοθαύμαστη καρτερικότητα και επιμονή, υπέμεινες το καθετί αγόγγυστα και στωικά. Ήθελες να ζήσεις, επειδή γνώριζες ότι είχες να προσφέρεις πάρα πολλά ακόμα σε αυτήν τη ζωή. Ο Θεός, όμως, είχε άλλα σχέδια για σένα. Είχε μια θέση για σένα στη στρατιά των αγγέλων. Θα είσαι πάντοτε πρότυπο συζύγου και μητέρας. Η αριστοκρατική φυσιογνωμία, η ευγένεια, το γεμάτο καλοσύνη χαμόγελο σου, η προσήνεια της ψυχής σου, σε συνδυασμό με τα λόγια, τις συμβουλές, το παράδειγμα σου, έχουν χαραχτεί με ανεξίτηλο μελάνι στις καρδιές μας. Είμαστε πολύ περήφανοι που υπήρξαμε σημαντικό κομμάτι της ζωής σου.
Ευχόμαστε να μας κοιτάς από το ουράνιο στερέωμα, εκεί ψηλά και να μας προσέχεις…
Ο σύζυγός και τα παιδιά σου
Υ.Γ. Ευχαριστούμε τον σεβασμιότατο Μητροπολίτη μας που τέλεσε τρισάγιο στην μνήμη της.
