Γράφει ο Ι. Γ. Ασημακόπουλος
Αυτή την υπέροχη φωτογραφία κάπου την πήρε το μάτι μου στο διαδίκτυο και ας με συγχωρέσει ο φωτογράφος που την δανείστηκα. (Φαίνεται και το όνομά του.) Είναι λέει το νέο θέατρο της Καλαμάτας.
Ένα τέτοιο (λυόμενο αν δεν κάνω λάθος) θέατρο, 1500 θέσεων χρειάζεται η Μεγαλόπολη σε κάποιο χώρο κοντά στην πόλη, μέχρι να γίνει το αρχαίο θέατρο. Μπορεί να στηθεί στα χωράφια κοντά στο αρχαίο θέατρο, έτσι ώστε να δημιουργηθεί πίεση στο να προχωρήσει και η αναστήλωση του.
Με σχετική οικονομία και λίγα χρήματα γίνεται. Δεν είναι ακριβή μια τέτοια κατασκευή και όταν χρειαστεί θα μπορεί εύκολα να φύγει. Ίσως να μπορεί να καθαιρείται το χειμώνα και να ανασυγκροτείται για το πολιτιστικό καλοκαίρι, αντί να στήνεται αυτή η άχαρη εξέδρα στην πλατεία.
Ας το καταλάβουμε όλοι. Δεν μπορεί να γίνονται εκδηλώσεις στην πλατεία. Δεν γίνεται πολιτισμός μεταξύ σουβλακίου και ούζου… Είναι βαρβαρότητα για τους καλλιτέχνες και για τον πολιτισμό… Άλλο τα πανηγύρια, (όπως καταντήσανε), με κλαρίνα και βλαχομπαρόκ μουσική στα χωριά κι άλλο πολιτισμός. Αν τα μαγαζιά της πλατείας θέλουν πελατεία, ας την προσελκύσουν με σωστό τρόπο, χαμηλές τιμές, καλή εξυπηρέτηση, καλό περιβάλλον, καλή ποιότητα προϊόντων και όχι υποβιβάζοντας τον πολιτισμό… Όχι με τον εκβιασμό της πολιτιστικής εκδήλωσης…
Το ερώτημα που τίθεται είναι σαφές: ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Ή ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ;
