Είσαι Δήμαρχος σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, η Κυβέρνηση με τις αποφάσεις της έχει πλήξει ανεπανόρθωτα την ζωή και την οικονομία της περιοχής και όλα τα σχέδια που κάνει είναι εναντίον σου.
Είσαι Δήμαρχος και όλοι οι κυβερνητικοί παράγοντες σε καθησύχαζαν, σου χτύπαγαν φιλικά την πλάτη και σε διαβεβαίωναν ότι θα πάρουν μέτρα που θα κάνουν την πόλη σου παράδεισο.
Τους πίστεψες. Και μόλις πέρασε ο καιρός και άρχισαν να ανακοινώνονται πράγματα, σιγά-σιγά, ένα-ένα , όλα έγιναν διαφορετικά.
Από όλα όσα σου έταξαν , όλα μα όλα έγιναν διαφορετικά (με φωτεινή εξαίρεση το φυσικό αέριο) και όταν οι συμπολίτες σου άρχισαν να σου γκρινιάζουν, εσύ ανασηκώνοντας τους ώμους είπες: Με γέλασαν! Τι να έκανα ; να τους όρκιζα;
Είσαι Δήμαρχος εδώ και 3 χρόνια και τα προβλήματα αυξάνονται αντί να διορθώνονται. Οι υποσχέσεις που σου έδωσαν έμειναν υποσχέσεις και βλέπεις ότι οι όμοροι δήμοι παίρνουν κάποια από αυτά που εσύ ζητούσες.
Είσαι Δήμαρχος και η μοναδική ελπίδα της περιοχής σου είναι η ύπαρξη βιομηχανικού πάρκου, προκειμένου να έρθει έστω μια – δυο επενδύσεις και να βρουν δουλειά οι συμπολίτες σου αλλά ο χώρος που εσύ ο ίδιος πρότεινες , έχει πρόβλημα , είναι δάσος. Μοναδική ελπίδα πλέον για το μέλλον της περιοχής είναι η Κυβέρνηση ( αυτή που σε ξεγέλασε πριν) να προχωρήσει σε αποχαρακτηρισμό τμήματος δασικού , προκειμένου να υπάρχει ο ελάχιστος χώρος να γίνουν αυτές οι αναγκαίες επενδύσεις. Με όλη σου την δύναμη το φωνάζεις και το ζητάς, το παλεύεις και μαζί σου είναι όλη η κοινωνία.
Σου έταξαν αποχαρακτηρισμό, αλλά περνάει ο καιρός και δεν γίνεται τίποτα. Το “μέσα στις επόμενες μέρες” έγινε “πολύ σύντομα” και πάλι ο καιρός περνάει χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Είσαι Δήμαρχος και έρχεται κοντά στην περιοχή σου ο Πρωθυπουργός και σχεδόν το μισό υπουργικό συμβούλιο. Έρχονται όλοι αυτοί που σου έχουν υποσχεθεί τις μαγικές λύσεις για να έχει ελπίδα η πόλη σου.
Σε όλη την διάρκεια της επίσκεψης τους δεν λένε ούτε μισή κουβέντα για το πρόβλημα που σε καίει. Δεν ανακοινώνουν τίποτα δεν αφήνουν καν ένα υπονοούμενο, πλέον δεν δίνουν ούτε κούφιες υποσχέσεις. Και εσύ είσαι δίπλα τους και τους κοιτάς.
Αντί η Κυβέρνηση να δώσει στην πόλη σου αυτό που τους έχεις ζητήσει, έρχονται και ανακοινώνουν νέες μελέτες και υπογράφουν μνημόνια για την πίστα μοτοκρός. Και εκεί ούτε καν σε υπολογίζουν και δεν βάζουν μέσα τον Δήμο που μέσα στα όρια του είναι η πίστα.
Και εσύ ενώ τα βλέπεις όλα αυτά , πηγαίνεις , συμμετέχεις, φωτογραφίζεσαι και γελάς μαζί τους , λες και σου έχουν λύσει όλα τα σημαντικά θέματα.
Αυτοί γελάνε και για κάθε μελέτη που ανακοινώνουν τρίβουν τα χέρια τους, εμείς γιατί όμως γελάμε; Επειδή είμαστε στην αναμονή;
Είσαι Δήμαρχος και κάθε φορά που εγώ ή κάποιος άλλος τολμήσει να σου κάνει κριτική , ή να πει ή να γράψει κάτι που δεν σου αρέσει , αμέσως βγάζεις όλη σου την αντίδραση και την επιθετικότητα, όταν όμως κάποιος κυβερνητικός παράγοντας σου συμπεριφέρεται εσένα και στην πόλη σου και στους συμπολίτες σου όπως περιέγραψα πριν, εσύ απλά κάθεσαι δίπλα του, χαμογελάς και φωτογραφίζεσαι.
Κύριε Δήμαρχε τα πράγματα είναι απλά, κανείς δεν ξυπνάει το πρωί με σχέδιο να σου κάνει κριτική , κανείς δεν θέλει να αποτύχεις , γιατί στην ουσία η όποια αποτυχία δεν είναι δική σου, βαραίνει τον τόπο μας. Δεν θα πάθεις τίποτα εσύ, η Μεγαλόπολη και οι πολίτες της θα το πληρώσουν, γιαυτό είμαι πολλές φορές σκληρός απέναντί σου, και φαντάζομαι όσοι σου κάνουν κριτική, όλοι μας νοιαζόμαστε και αγωνιούμε για το μέλλον. Δεν έχει κανένας κάτι προσωπικό μαζί σου.
Έτσι θέλω ειλικρινά κάποια στιγμή να μάθω το εξής: Μέχρι πότε θα περιμένουμε να γίνουν πράξη οι υποσχέσεις; Μέχρι πότε θα πρέπει όλοι μας να μην μιλάμε και να χαμογελάμε στην κάθε εξουσία; Μέχρι πότε τελικά η Μεγαλόπολη πρέπει να ανέχεται να μην την υπολογίζουν;
Κύριε Δήμαρχε , ήρθε η ώρα , η Μεγαλόπολη να ενωθεί και να απαιτήσει όσα δικαιούται. Δεν θα πω ποτέ ότι φταις εσύ μόνο. Έχουν γίνει τρομερά λάθη στο παρελθόν και πολλά από αυτά μας βγαίνουν τώρα. Σαν εκλεγμένος δήμαρχος όμως έχεις ένα μερίδιο ευθύνης παραπάνω, να ενώσεις όλη την πόλη , να σταματήσει η διχόνοια και οι άσκοποι εγωισμοί όλων και ενωμένο το δημοτικό συμβούλιο να διεκδικήσει λύσεις τώρα! Να είσαι σίγουρος ότι αν κάνεις αυτό το βήμα, όλοι θα σε ακολουθήσουν και θα μας πάρουν όλους πολύ πιο σοβαρά, γιατί δυστυχώς μέχρι σήμερα η εικόνα δείχνει ότι δεν μας υπολογίζουν. Ξέρουν ότι τρώμε τις σάρκες μας μόνοι μας και δεν μας δίνουν σημασία τους βολεύει αυτό στα σχέδια τους.
Αλεβίζος Παναγιώτης
