«Τίνος είσαι εσύ;» με ρωτάει διερευνητικά ο κύριος Παναγιώτης, χαρίζοντάς μου την ωραιότερη διαχρονικά ατάκα της ελληνικής επαρχίας. «Πρώτα θα μου πείτε εσείς τίνος είναι το χωριό σας!» του αντιγυρίζω πειρακτικά, καθώς είναι ξεκάθαρο: στην Αμπελιώνα, που μοιάζει χτισμένη στη μέση του πουθενά, στα σύνορα Αρκαδίας, Μεσσηνίας και Ηλείας, ανάμεσα σε δάση από καστανιές, βελανιδιές και γοητευτικές ρεματιές, έχει «μπει χέρι». Όπου κι αν κοιτάξεις, βλέπεις πινακίδες πεζοπορικών διαδρομών, ηλεκτρικά ποδήλατα να μας προσπερνούν, γαλήνια πρόσωπα που μόλις έχουν ολοκληρώσει κάποιο retreat να ρουφούν ήλιο μαζί με τους ντόπιους, έξω από το καφενείο. Η Αμπελιώνα είναι το χωριό της οικογένειας Αγγελόπουλου και ο Νίκος Αγγελόπουλος, ιδρυτής του ξενοδοχειακού ομίλου Aldemar, αδελφός του σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου, θέλησε με πάθος να το κρατήσει ζωντανό, να του αλλάξει τη μοίρα και να το κάνει προορισμό, αναστηλώνοντάς το εξ ολοκλήρου και δημιουργώντας έναν πολυτελή ξενώνα.
Ο γιος του Σπύρος ανέλαβε πριν από δέκα χρόνια και είδε το μέλλον σε ένα πιο ολιστικό μοντέλο ήπιου τουρισμού: με πρωτοβουλία του δημιουργήθηκε το πεζοπορικό και ποδηλατικό δίκτυο Apollo Trails, μήκους 90 χλμ., ενώ ο πολυτελής ξενώνας μετετράπη σε retreat, προσφέροντας μαθήματα yoga, διαλογισμού κ.ά. Μια γοητευτική και επιτυχημένη προσπάθεια, που συνταιριάζει την τάση του slow tourism με την αποφυγή ερήμωσης της ελληνικής επαρχίας.
Την ίδια στιγμή, σε απόσταση 50 λεπτών οδήγησης από την Αμπελιώνα, σε… slow ρυθμούς κινείται και η Καρύταινα, με άλλη όμως έννοια. Παρά τη δημοφιλία του, το ιστορικό αρκαδικό χωριό δεν είναι τόσο εξελιγμένο όσο θα περίμενε κανείς, εντούτοις το μοντέλο εδώ –ίσως τυχαία– συνδεόταν πάντα με την εμπειρία του επισκέπτη στη φύση. Προνομιούχα, καθώς είναι χτισμένη στο απίθανο φυσικό περιβάλλον των ποταμών Λούσιου και Αλφειού, ρίχνει στα νερά τους βάρκες rafting για συναρπαστικές καταβάσεις, προβάλλει καταρράκτες και φαράγγια για river trekking, rappel από γέφυρες και επιλεγμένες πεζοπορίες στην ευρύτερη περιοχή, μια και το δικό της δίκτυο δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί. Και είναι σαν τώρα δειλά δειλά να δραστηριοποιείται, να βλέπει τη φύση και τον τουρισμό με άλλα μάτια, να αποσυνδέει τη μοίρα της από τα εργοστάσια της ΔΕΗ της Μεγαλόπολης.
Παιχνίδια στα νερά και στα γεφύρια
«Στοπ το κουπί! Ξεκινάει η βόλτα!» φωνάζει με επιτηδευμένο ενθουσιασμό ο οδηγός μας καθώς αφήνει τη φουσκωτή βάρκα να χτυπήσει σε έναν βράχο, να γκελάρει στον απέναντι, να περιστραφεί γύρω από τον εαυτό της και να κυλήσει στο μικρό καταρρακτάκι. Με εμάς μέσα όλα αυτά. Αμέσως μας δίνει οδηγίες: «Κουπί, μπροστά», «όλοι αριστερά» και άλλα τέτοια, τα οποία μας κάνουν να νιώθουμε υπεύθυνοι για την πλεύση μας στον Αλφειό. Στην πραγματικότητα, βέβαια, είναι ξεκάθαρο ότι είμαστε εντελώς διακοσμητικοί. «Το ράφτινγκ εδώ είναι το πιο ξεχωριστό της Ελλάδας για τον μέσο άνθρωπο, μαζί με εκείνο στον Άραχθο, γιατί συνδυάζει την ομορφιά με την ήπια δράση. Δεν είναι βαρκάδα, αλλά δεν απαιτεί και εμπειρία. Επιπλέον, γίνεται όλο τον χρόνο και απευθύνεται σε όλους», λέει ο Αλέκος, που οδηγεί στο ποτάμι εκατοντάδες ανθρώπους κάθε Σαββατοκύριακο ‒ επισκέπτες της Καρύταινας αλλά και των βορειότερων χωριών της Αρκαδίας. Τα δύο ποτάμια δεν είναι προσπελάσιμα από τις βάρκες μόνο για δέκα ημέρες κάθε χειμώνα, όταν τα νερά τους φουσκώνουν επικίνδυνα.
Ένα κιρκινέζι περνά ξυστά από τα κεφάλια μας, μια αλκυόνα τινάζεται τρομαγμένη μέσα από τις φυλλωσιές, οι φτέρες είναι πρωτόγνωρα μεγάλες και πυκνές, τα πλατάνια και τα δεκάδες ακόμα είδη δέντρων δημιουργούν μικρές στοές. Ρέουμε σε έναν άλλο κόσμο, γαλήνιο, ειρηνικό, ανεπηρέαστο από τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Μέσα μου συγκρούονται διαρκώς η ανάγκη για επαφή με τη φύση με τη μανία του ανθρώπου να εισβάλει στα οικοσυστήματα χωρίς να αφήνει χώρο στην άγρια ζωή, στο όνομα πάντα της φυσιολατρίας. Στην Αρκαδία, βέβαια, οι άνθρωποι ανέκαθεν εκμεταλλεύονταν τα νερά των ποταμών για τις ανάγκες τους: ψάρευαν, κολυμπούσαν, έφτιαχναν νερόμυλους, νεροτριβές, τα πάντα κινούνταν με τη δύναμη του νερού στην προβιομηχανική εποχή.
Η συναρπαστική διαδρομή θα κρατήσει δύο ώρες: θα περάσει από πετρογέφυρα, πλαζ για κολύμπι, βράχια σαν γλυπτά. Σκύβουμε για να αποφύγουμε τα κλαδιά, αλλού συναντάμε έντονη ροή και ζωηρά περάσματα-σκαλοπάτια, αλλού λιμνάζοντα νερά, αντιρρεύματα και την ένωση των δύο ποταμών. Καταλήγουμε στο γεφύρι του Κούκου του 19ου αιώνα και από εκεί, με πέντε λεπτά περπάτημα, σε μονοπάτι και στην κοίτη του ρέματος (τον χειμώνα θέλει ιδιαίτερη προσοχή), φτάνουμε στον καταρράκτη της Βροντούς, που πέφτει από 15 μ. ύψος και παραμένει ένα μυστικό της περιοχής.
Η άλλη ιδιαίτερη εμπειρία που αξίζει να δοκιμάσετε εδώ είναι το εναέριο ραπέλ από τη γέφυρα της Καρύταινας. Η ψηλή, σύγχρονη γέφυρα πάνω στον κεντρικό δρόμο έχει ύψος 35 μ. Οι ειδικοί θα σας αρματώσουν με τον κατάλληλο εξοπλισμό και σε λίγα λεπτά θα βρεθείτε κρεμασμένοι στο κενό. Αν διατηρήσετε την ψυχραιμία σας, θα θαυμάσετε γύρω σας τις πεδιάδες, την κοιλάδα του Αλφειού, την Καρύταινα ψηλότερα, τη Μεγαλόπολη μακρύτερα και φυσικά το παλιό πέτρινο γεφύρι της Καρύταινας του 13ου αιώνα, δίπλα στο οποίο θα προσγειωθείτε.
Μια διαδρομή για τον Δία
Καρύταινα και Αμπελιώνα συναντιούνται στο Λυκαίο Όρος, αυτό το βουνό που δεν είναι μεγάλο (1.420 μ.), αλλά επιβάλλεται πάνω από την πεδιάδα της Μεγαλόπολης. Στο ιερό βουνό των Αρκάδων λέγεται ότι έκρυψαν τον νεογέννητο Δία, τον οποίο ανέθρεψαν οι νύμφες Θεισόα, Νέδα και Αγνώ. Η λατρεία του φαίνεται να ξεκινά ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους και για χάρη του αναφέρεται, αν και ανεπιβεβαίωτα, ότι γίνονταν ακόμα και ανθρωποθυσίες. Σύμφωνα με τον μύθο δε, στο ιερό τέμενος του Δία, κανείς δεν έβλεπε τη σκιά του, και όποιος πατούσε το πόδι του μέσα στο άβατο πέθαινε σε διάστημα ενός έτους.
Οι ντόπιοι νιώθουν περήφανοι για τα Λύκαια, τους αγώνες που γίνονταν εκεί στην αρχαιότητα, και μάλιστα τους αναβιώνουν κάθε καλοκαίρι με πολιτιστικά και αθλητικά δρώμενα. Κατά τα άλλα, θα δείτε χαμηλά, στην πλαγιά, λίγα κατάλοιπα από τον Ιππόδρομο, το Στάδιο και τον Ξενώνα. Ο βωμός με το ιερό του Λυκαίου Διός ήταν στην κορυφή του Αϊ-Λια, πλάι στην οποία θα φτάσετε με το αυτοκίνητο από την Καρύταινα ή από το μονοπάτι 4 της Αμπελιώνας («Το Ιερό Μονοπάτι»). Έως την κορυφή θα χρειαστεί να περπατήσετε δέκα λεπτά. Και παρότι τίποτε εκεί πάνω δεν θυμίζει την αρχαία λατρεία, αξίζει να ανεβείτε για τη θέα στη μισή Πελοπόννησο.
Οι θρύλοι της Καρύταινας
Το πρώτο φως της ημέρας παλεύει να διαπεράσει την ομίχλη πάνω από την Καρύταινα. Πέφτει πάνω στα αρχοντικά σπίτια, στο περίφημο κάστρο της και στη χαράδρα του Αλφειού. Διάσημη περισσότερο για το γεφύρι της, το αποκαλούμενο «γεφύρι του πεντοχίλιαρου», το οποίο απεικονιζόταν επί δραχμής στο αντίστοιχο χαρτονόμισμα μαζί με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, διάσημη και για την ιστορία και τους θρύλους της, που θα σας λένε με κάθε ευκαιρία οι ντόπιοι. Ένας από αυτούς θέλει το πολύπαθο γεφύρι να μη στεριώνει και να παρασύρεται από τα νερά του ποταμού, μέχρι που ο άρχοντας του κάστρου της Καρύταινας, Γοδεφρείδος ντε Μπριγιέρ, έχτισε σε αυτό την αρχόντισσα κυρά του. Για να παρηγορηθεί κατόπιν, πολιόρκησε τη γυναίκα του πρωτοπαλίκαρού του Δομέστιχου Καταβά, με την οποία έφυγε μακριά, παρατώντας έως και το κάστρο του. Ο απατημένος σύζυγος ξέχασε τον καημό του, αναλαμβάνοντας την εξουσία.
Αυτό το κάστρο κάνει και την Καρύταινα (ή Καρίταινα, όπως είναι η νέα γραφή) να ξεχωρίζει. Χτίστηκε τον 13ο αιώνα, επί φραγκοκρατίας, με οικοδομικό υλικό από τα ερείπια της αρχαίας Βρένθης που βρισκόταν εδώ. Οι χωρικοί, λέει, μετέφεραν βιαστικά στην κορυφή του βράχου τις πέτρες με τα χέρια ενόψει επίθεσης των Σλάβων.
Αργότερα, το κάστρο εξαγοράστηκε από τον Ανδρόνικο Παλαιολόγο κι έπειτα πέρασε στα χέρια των Τούρκων. Όμως ο Κολοκοτρώνης και οι εξεγερμένοι κάτοικοι κατάφεραν να τους διώξουν και να το κάνουν ορμητήριό τους, για να χτυπήσουν τον Ιμπραήμ. Παρότι η πύλη του θα μείνει κλειστή τον επόμενο χρόνο, για εργασίες, αξίζει να κάνετε αυτόν τον φανταστικό περίπατο για να αγναντέψετε τη θέα και να δείτε επιπλέον την Παναγιά στο Κάστρο, που είναι επισκέψιμη για το κοινό (καθημερινά, 10.00-12.00), και τον αναστηλωμένο Πύργο Ματζουράνη. Ο άλλος πύργος που θα δείτε και εσωτερικά είναι της Λεβένταινας (καθημερινά, 08.00-10.00), ενώ από τα βυζαντινά μνημεία είναι επισκέψιμος μόνο ο ναός του Αγίου Νικολάου (καθημερινά, 12.00-14.00, αν ανανεωθεί η σύμβαση του φύλακα). Αν είστε εδώ στις 6 Δεκεμβρίου, πάντως, θα πετύχετε και τη νυχτερινή λειτουργία, «ενθύμιο» της τουρκοκρατίας.
Κατά τα άλλα, θα κάνετε βόλτες στους γοητευτικούς μαχαλάδες με τη χαρακτηριστική αρκαδική αρχιτεκτονική: διώροφα και τριώροφα σπίτια του 18ου και του 19ου αιώνα, σχεδόν όλα αναστηλωμένα, και ας μην κατοικούνται, μακροσκελή, ορθογώνια και στραμμένα προς την ανατολή, με καφασωτά παράθυρα από πελεκητά αγκωνάρια. Στην Αγορά και πλευρικά του κεντρικού δρόμου, θα βρείτε καφέ και ταβερνάκια και κάποιους από τους 150 μόνιμους κατοίκους, πρόθυμους να σας πουν ιστορίες: για τον Κολοκοτρώνη και το φερόμενο ως σπίτι του, για το εκκλησιαστικό μουσείο που σχεδιάζεται, για το μονοπάτι που οδηγεί μετά από μιάμιση ώρα στο σπήλαιο Καβιά αλλά και για το Μονοπάτι του Αλφειού, του οποίου επιτέλους ξεκινά η μελέτη. Το σούρουπο φτάστε στον Πίσω Μαχαλά για να ακούσετε τον αχό του Αλφειού στο βάθος της χαράδρας, τους γκιόνηδες από τα δάση και τους ντόπιους που αγναντεύουν και αφηγούνται μύθους, σαν την κυρία Βάσω, που με πλησίασε και ξεκίνησε δίχως να τη ρωτήσω: «Ο Αλφειός ήταν θεός ή κυνηγός. Ερωτευμένος με την Αρέθουσα. Εκείνη του κρύφτηκε ταξιδεύοντας στην Ορτυγία. Τότε αυτός μεταμορφώθηκε σε ποταμό για να πάει να τη συναντήσει. Άκου τον πώς βρυχάται, από έρωτα είναι».
Apollo Trails: μονοπάτια για όλους
Το δίκτυο Apollo Trails της Αμπελιώνας, με οκτώ ποδηλατικές και εννιά πεζοπορικές διαδρομές –όλες με ιδιαίτερες ονομασίες, όπως «της Αγάπης», της «Ευδαιμονίας», της «Αθωότητας» κ.ά.– διασχίζει άλλοτε δάση, άλλοτε βραχώδη βουνά και ρεματιές. Ενώνει όμως και τα σπουδαιότερα σημεία της περιοχής, όπως ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα, το ιερό του Πανός, οι πηγές της Νέδας και ο βωμός του Δία στο Λυκαίο Όρος. Η ωραιότερη θεωρείται εκείνη που οδηγεί στον ναό του Επικούριου Απόλλωνα (7,5 χλμ.) με τρεις διαφορετικές ζώνες βλάστησης, η πιο σύντομη στην πηγή Τρίτσελι από το πλακόστρωτο (15 λεπτά) και η πιο παραμυθένια η κυκλική που περνά από το Ιερό του Πάνα (10 χλμ.) μέσα από τη ρεματιά με την οργιώδη βλάστηση. Κατά τα άλλα, η Αμπελιώνα έχει φροντισμένα κτίρια, ξύλινες πινακίδες, φανοστάτες, ταβερνάκι ανοιχτό τις καθημερινές και τον πολυτελή ξενώνα Ampeliona Retreat. Έχει επίσης δεκαέξι κατοίκους (και εννέα ακόμα, εργαζόμενους στον ξενώνα), που τους γνωρίζεις όλους έναν προς έναν, καθώς βγαίνουν να περπατήσουν και να πιάσουν το κουβεντολόι στο Μαγαζάκι του Σπύρου, πάνω από το οποίο θα λειτουργήσει σύντομα βιβλιοθήκη με σπάνιες
εκδόσεις.
Δύο σπουδαίοι αρχαιολογικοί χώροι
Καρύταινα και Αμπελιώνα διαθέτουν, σε απόσταση αναπνοής, από έναν σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο. Στην Αρχαία Γόρτυνα, η οποία είναι ελεύθερα επισκέψιμη και μερικώς απαξιωμένη, φαίνεται να λειτουργούσαν κάποια από τα σημαντικότερα αρχαία λουτρά, ενώ ανασκάφηκαν επιπλέον δύο ακροπόλεις, δύο Ασκληπιεία και δύο περίπτεροι ναοί – δυσδιάκριτα πια. Θα κάνετε έναν γαλήνιο περίπατο, πλάι στο γεφύρι του Πολυγένη και την πλαζ του Λούσιου, και θα παρατηρήσετε τα λουτρά του 4ου-3ου αιώνα π.Χ., που λειτουργούσαν με το σύστημα του υπόκαυστου, διέθεταν ατομικά λουτρά, δεξαμενή, κεντρικό λουτρό και εφιδρωτήριο.
Ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα, αντίθετα, αναγνωρισμένος ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, έχει αναδειχθεί και προστατεύεται. Λέγεται ότι οι κάτοικοι της Φιγαλείας αφιέρωσαν τον ναό στον Επικούριο, αρχικά γιατί τους βοήθησε στην εκδίωξη των Σπαρτιατών, κατόπιν όμως συνδέθηκε με τη συνδρομή του στην αποτροπή εξάπλωσης επιδημίας. Σε κάθε περίπτωση, το αριστούργημα του Ικτίνου του 420-400 π.Χ., σε υψόμετρο 1.130 μ., στην περιοχή Βάσσες, προκαλεί δέος. Η μοναδικότητά του έγκειται στον συνδυασμό στοιχείων δωρικού, ιωνικού και κορινθιακού ρυθμού, ενώ διατηρεί αρχαϊκά στοιχεία και διαφορετικό προσανατολισμό από τον συνήθη. Η εκπληκτική ζωφόρος του, μήκους 31 μ., με θέμα την Κενταυρομαχία και την Αμαζονομαχία, σήμερα βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, ενώ, μεταξύ άλλων, εδώ τοποθετείται το αρχαιότερο γνωστό κορινθιακό κιονόκρανο. Θα τα μάθετε όλα μέσα από οπτικοακουστικό υλικό στο χαρακτηριστικό στέγαστρο που τοποθετήθηκε το 1987 και θα παραμείνει όσα χρόνια συνεχιστούν οι αναστηλωτικές εργασίες (ανοιχτά καθημερινά, 08.30-15.30, είσοδος 6 ευρώ).
Σημειωματάριο
ΜΕΤΑΒΑΣΗ
Η Καρύταινα απέχει 210 χλμ. από την Αθήνα, μέσω Τριπόλεως-Μεγαλόπολης, και το κόστος για διόδια και καύσιμα υπολογίζεται στα 35 ευρώ για απλή μετάβαση. Η Αμπελιώνα απέχει 220 χλμ. από την Αθήνα, ενώ η απόσταση των δύο χωριών μεταξύ τους, μέσω Ανδρίτσαινας, είναι 45 χλμ.
ΔΙΑΜΟΝΗ
Η περιοχή δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη στον τομέα της φιλοξενίας. Κορυφαία επιλογή διαμονής είναι ασφαλώς το Abeliona Retreat (τηλ. 26260-23991, abeliona-retreat.com, από 150 ευρώ με ελληνικό πρωινό), στην Αμπελιώνα, με τις επτά πέτρινες οικίες, που διαθέτουν 22 καλόγουστες σουίτες με τζάκι, έπιπλα-αντίκες και χορταστική θέα στα βουνά. Εντός του κτήματος βρίσκεται και το γοητευτικό yurt 80 τ.μ., όπου γίνεται η yoga, ο διαλογισμός και άλλες δραστηριότητες. Στις υποδομές περιλαμβάνεται και ο αναστηλωμένος ξενώνας του χωριού, Guesthouse Abeliona, ο οποίος διατίθεται ολόκληρος για μεγάλες ομάδες (από 50 ευρώ, με ευρωπαϊκό πρωινό). Στην Ανδρίτσαινα δείτε το Αρχοντικό (τηλ. 26260-22401, από 73 ευρώ χωρίς πρωινό), ενώ στο χωριό Ελληνικό, βόρεια της Καρύταινας, θα βρείτε το ξενοδοχείο Έλαφος (τηλ. 27910-31600, elafos.gr, από 150 ευρώ με πρωινό) με δωμάτια και σουίτες με όλες τις σύγχρονες υπηρεσίες και παροχές. Στην Καρύταινα, αξιόλογη επιλογή είναι ο Πελασγός (τηλ. 27910-31490, pelasgoshotel.gr, από 85 ευρώ, με πρωινό) με πέτρινα οικήματα και αξιοπρεπή δωμάτια με τζάκι.
ΦΑΓΗΤΟ
- Στην Καρύταινα θα βρείτε την εξαιρετική Άρκτο (τηλ. 27910-31341, arktoskarytaina.gr), έναν σύγχρονο και καλόγουστο χώρο, που δημιούργησε η νεαρή Ιωάννα Ταγκαλάκη με τις αδελφές της, επιστρέφοντας στον τόπο καταγωγής της. Στην όμορφη αυλή στο σοκάκι ή στην καλόγουστη σάλα θα απολαύσετε από το πρωί καφέ και σπιτικά γλυκά ή νόστιμα πιάτα. Δεν λείπουν ασφαλώς τα κυνήγια και τα κρεατικά, για τα οποία φημίζεται η Αρκαδία (αγριογούρουνο, αρνί λαδορίγανη, κ.λπ.), αλλά θα βρείτε και σπιτικές πίτες, τα τοπικά χειροποίητα λαζάνια με βούτυρο, τηγανόψωμο κ.ά. Στην Καρύταινα βρίσκεται, επίσης, η παλιά κλασική ταβέρνα Σταυροδρόμι (τηλ. 27910-31284) με τίμια πιάτα.
- Στην Αμπελιώνα υπάρχει το εστιατόριο του Abeliona Retreat (τηλ. 26260-23991), που σερβίρει μαγειρευτά και ψητά από επιλεγμένα κρεατικά, βιολογικά τυριά και δικά τους αυγά και πουλερικά. Δοκιμάστε τα παϊδάκια με demi glace και πατάτες baby, τα σπαγγέτι με σπιτικό πέστο παντζάρι και τριμμένη φέτα, αλλά και τον vegetarian μουσακά λαχανικών. Στο κεντρικό δρομάκι λειτουργεί και Το μαγαζάκι του Σπύρου (τηλ. 26260-23000) με ψητά κρεατικά, αρνάκι λαδορίγανη και άλλα μαγειρευτά.
- Στην Ανδρίτσαινα οι πάντες εκθειάζουν το Συνταγές μαγειρικής (τηλ. 26260-22004), με ωραίες σούπες, τραχανά, πίτες από νέους ανθρώπους με όρεξη, και στο χωριό Νέδα την ταβέρνα Πλάτανος (τηλ. 6940-957975), επίσης για τα μαγειρευτά της.
TIPS
⬛ Στο γεφύρι της Καρύταινας θα δείτε «ενσωματωμένο» σε μία από τις κολόνες του το βυζαντινό εκκλησάκι της Γέννησης της Θεοτόκου. Λένε πως πάνω στο γεφύρι υπήρχε σχισμή, ώστε οι περαστικοί να αφήνουν τον οβολό τους, που έπεφτε απευθείας μέσα, πίσω από το εικόνισμα της Παναγίας.
⬛ Στην Καρύταινα ανεβείτε στον Πάνω Μαχαλά και στο εκκλησάκι του Αϊ-Λια, για να αγναντέψετε όλη τη γύρω περιοχή και το κάστρο. Στον Πέρα Μαχαλά παρατηρήστε τη Ζωοδόχο Πηγή του 16ου αιώνα με το απίθανο καμπαναριό. Επίσης, αναζητήστε το σπίτι του νομοθέτη Δημητρακόπουλου, που στέγασε κάποτε την Οικοκυρική Σχολή Καρύταινας: τους χειμερινούς μήνες θα φιλοξενήσει φωτογραφική έκθεση με στιγμιότυπα της παλιάς Καρύταινας.
⬛ Ανάμεσα στην Καρύταινα και την Αμπελιώνα βρίσκεται και η φημισμένη Ανδρίτσαινα, το χωριό με τη ρετρό γοητεία, τα παλιά μαγαζάκια, τα πέτρινα αρχοντικά και την ιστορική βιβλιοθήκη, που θεωρείται η σημαντικότερη της επαρχιακής Ελλάδας (τηλ. 26260-22242, Τρίτη-Παρασκευή, 08.00-14.00).
⬛ Στην Καρύταινα θα βρείτε το κατάστημα με τοπικά προϊόντα της Κυριακής Μπακόγιαννη, η οποία φτιάχνει και χειροποίητα ζυμαρικά (τηλ. 6974-754084, tazymarikatiskyriakis.gr).
⬛ Η διαδρομή rafting ξεκινά από το γεφύρι του Ατσίχολου στα νερά του Λούσιου και καταλήγει στο γεφύρι του Κούκου στα νερά του Αλφειού, έπειτα από δύο ώρες (μαζί με το μίνι μάθημα και τις μεταφορές, υπολογίστε 4 ώρες). Τόσο γι’ αυτό όσο και για rappel και άλλες δραστηριότητες επικοινωνήστε με την εταιρεία Περιπέτεια (τηλ. 6944-948487, peripetia.com).
⬛ Για τις πεζοπορικές και ποδηλατικές διαδρομές του Apollo Trails ενημερωθείτε αναλυτικά στο apollotrails.com. Καλό είναι να συμβουλευτείτε επιτόπου και τον ξενώνα ή τους ντόπιους για την προσβασιμότητά τους, ανάλογα με την εποχή, και να προμηθευτείτε τον σχετικό χάρτη. Ηλεκτρικό ποδήλατο βουνού θα προμηθευτείτε από το Abeliona Retreat.
Όλγα Χαραμή από την Καθημερινή