Στις 24 Δεκεμβρίου 1818, ο Γιόζεφ Μορ, έχοντας ήδη γράψει τους στίχους του γνωστότερου ίσως Χριστουγεννιάτικου τραγουδιού, της «Άγιας Νύχτας» , ζητά από τον Φραντς Γκρούμπερ να συνθέσει μία μελωδία για να συνοδεύσει το τραγούδι με την κιθάρα του.

Ο Βέρντι, ο Βάγκνερ, ο Πουτσίνι το χαρακτήρισαν «ένα βαθιά θρησκευτικό τραγούδι, με μια παράξενη δύναμη που φτάνει κατευθείαν στις καρδιές των ανθρώπων». Υπήρξαν, μάλιστα, περιπτώσεις που η δημιουργία του αποδόθηκε στον Μότσαρτ ή στον Μπετόβεν. Εκτιμάται ότι η «Άγια Νύχτα» έχει μεταφραστεί σήμερα σε περισσότερες από 300 γλώσσες σε όλο τον κόσμο.

Άγια Νύχτα, σε προσμένουν με χαρά οι Χριστιανοί
και με πίστη ανυμνούμε,  το Θεό δοξολογούμε
μ’ ένα στόμα, μια φωνή,  ναι, με μια φωνή…

Η ψυχή μας φτερουγίζει πέρα στ’ άγια τα βουνά,
όπου ψάλλουν οι αγγέλοι απ’ τα ουράνια θεία μέλη,
στο Σωτήρα “Ωσαννά” ψάλλουν “Ωσαννά”

Στης Βηθλεέμ ελάτε όλοι τα βουνά τα ιερά
και μ’ ευλάβεια μεγάλη ‘κει που Άγιο Φως προβάλλει
προσκυνήστε με χαρά ναι, με μια χαρά.