Γράφει ο Ι.Γ. Ασημακόπουλος
Ήδη διανύουμε τον πέμπτο χρόνο κήρυξης της βίαιης απολιγνιτοποίησης και οι επιπτώσεις στο Λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης από αυτή την απόφαση είναι τραγικές. Οικονομική ύφεση. Ανεργία. Εγκατάλειψη. Ερήμωση κλπ.
Προς αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών δημιουργήθηκε από την ΕΕ το Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης και η εταιρεία «ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΕ» που, υποτίθεται θα έπαιζε το ρόλο του διαχειριστή των κοινοτικών πόρων, οι οποίοι εξασφαλίστηκαν για αυτό το σκοπό. Τι διαπιστώνουμε;
Η «ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΕ», μέχρι τώρα δεν έχει να παρουσιάσει κανένα έργο. Ακόμη και τα προγράμματα ενίσχυσης μικρών επιχειρήσεων, παρά κάποιες θριαμβολογίες για «σανοφάγους», είναι μηδενικά.
Τα ποσά του ΣΔΑΜ που αναλογούσαν στη Μεγαλόπολη για μεγάλες επενδύσεις, που θα άλλαζαν το οικονομικό μοντέλο και θα τόνωναν την οικονομία της περιοχής, ως γνωστόν, ατεκμηρίωτα πάνε σε όμορους δήμους κατά το 50%, αλλά και το υπόλοιπο 50% είναι αμφίβολο αν διατεθεί τελικά στη Μεγαλόπολη, αφού μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές (ΒΙΠΕ), και ο χρόνος τρέχει αμείλικτος.
Οι απαλλοτριωμένες εκτάσεις της ΔΕΗ, κάπου 40.000 στρέμματα, πέρασαν στη «ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΕ» με την προϋπόθεση, υποτίθεται, να αναλάβει την αποκατάσταση τους, που κατά εκτιμήσεις ανέρχεται σε κάποια εκατομμύρια €. Η ΔΕΗ απαλλάχτηκε από το βάρος της αποκατάστασης. Πουλήθηκε χωρίς υποχρεώσεις. Όμως η «ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΕ» φαίνεται να έχει περιέλθει σε «αφασία». Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο αποκατάστασης των εδαφών; Υπάρχουν μελέτες; Υπάρχουν τα χρήματα; Για τί ποσά μιλάμε; Ποιος θα τα δώσει; Υπάρχει χρονοδιάγραμμα έναρξης και περάτωσης των εργασιών; Από ποιόν θα υλοποιηθούν; Γνωρίζει κανείς; Ο τόπος ρημάζει…
Πρόσφατα δημοσιεύτηκε στον τύπο η τροποποίηση του χωροταξικού της περιοχής. Με ποια λογική; Ποιους κανόνες; Ποια μορφή; Τι περιέχει; Ποιος ρωτήθηκε; Σιγή ιχθύος…
Από τον τύπο και από φήμες, μαθαίνουμε πως διάφοροι «αγοράζουν» εκτάσεις, για να εγκαταστήσουν Φ/Β, ενώ στο Δήμο Μεγαλόπολης δεν δίνεται ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο. Διαμορφώνονται χώροι που λένε πως θα αναπτυχθούν Φ/Β πάρκα. Σ’ αυτή την περίπτωση, το Λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης σε λίγο θα είναι ένα απέραντο Φ/Β πάρκο. Τι θα κερδίσει απ’ αυτό η τοπική κοινωνία στον τομέα της οικονομικής ανάπτυξης και της απασχόλησης; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στο μικροκλίμα; Υπάρχει κάποια επιστημονική μελέτη γι αυτό; Μούγκα…
Οι αποθέσεις τέφρας και παραπροϊόντων αποθείωσης εγκαταλείφθηκαν ακάλυπτες και δεδομένου ότι δεν γίνεται πλέον διαβροχή, με το παραμικρό αεράκι σύννεφα σκόνης πνίγουν το λεκανοπέδιο. Ποιος είναι υπεύθυνος γι αυτή την κατάσταση; Σιγή…
Λόγω της εγκατάλειψης, του μη καθαρισμού από χόρτα και καύσιμη ύλη, αλλά και της πλημμελούς επίβλεψης και φύλαξης των εκτάσεων των εγκαταλειμμένων λιγνιτωρυχείων, ήδη φέτος μετράμε τέσσερις πυρκαγιές. Η μία έκαψε το χωριό Χωρέμη και κινδύνευσε η ευρύτερη περιοχή, ενώ καθημερινά ελλοχεύει ο κίνδυνος νέας πυρκαγιάς με απρόβλεπτες συνέπειες. Στο μεταξύ πήρε φωτιά ο λιγνίτης και η δυσοσμία είναι αισθητή χιλιόμετρα. Ποιος είναι υπεύθυνος; Ποιος νοιάζεται για την υγεία των περιοίκων; Αλλουβρέχει…
Το χειμώνα που μας πέρασε, μπήκε μπάρα από τη ΔΕΗ στο δρόμο που περνά μέσα από το ορυχείο προς τη Λυκόσουρα. Αποτέλεσμα να απομονωθούν από τη Μεγαλόπολη τα χωριά του Λυκαίου όρους. Μετά από διαμαρτυρίες ο δρόμος άνοιξε, όμως η μπάρα παρέμεινε. Έτσι;
Μετά την πρόσφατη πυρκαγιά στο λιγνιτωρυχείο, διαβάζουμε στο «Καφενείο της Μεγαλόπολης», κάποιοι από τη ΔΕΗ έκοψαν την υδροδότηση του χωριού Χωρέμη. Είμαστε σοβαροί; Πόσο «αναλώσιμους» θεωρούν τους κατοίκους, κάποιοι που κάθονται σε κάποιες καρέκλες;
Στην αποθήκη λιγνίτη Κυπαρισσίων, εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι λιγνίτη καίγονταν και μετά από καταγγελίες σκεπάστηκαν με χιλιάδες τόνους χώμα. Όμως προφανώς η φωτιά σιγοκαίει, αφού η μυρωδιά του καιόμενου λιγνίτη πλανάται. Συνηθίσαμε τη μπόχα;
Σε διάφορα σημεία των εκτάσεων της ΔΕΗ, υπάρχουν μεγάλοι σωροί από χιλιόμετρα χρησιμοποιημένων ταινιών. Πέρα από την οπτική, περιβαλλοντική και αισθητική ρύπανση, είναι άριστη καύσιμη ύλη για μια πυρκαγιά. Ποιος έχει την ευθύνη; Ο κανένας…
Επειδή το λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης από την βίαιη απολιγνιτοποίηση πλήττεται κατάφορα. Επειδή όλοι οι «αρμόδιοι» του κρατικού μηχανισμού μας γύρισαν την πλάτη. Και επειδή διαπιστώνουμε ότι αποχωρώντας η ΔΕΗ αφήνει πίσω της «κρανίου τόπο». Μήπως θα πρέπει με κάθε τρόπο να καταφύγουμε ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ, απαιτώντας αυτά που αυτονόητα δικαιούμαστε σαν κοινωνία; Μιλάω για Ανάπτυξη. Απασχόληση. Καθαρό, όμορφο και ασφαλές περιβάλλον, καθώς και το ζωτικό χώρο που ανήκε στα χωριά μας, και τόσα χρόνια εκμεταλλευόταν η ΔΕΗ για χάρη της Εθνικής Οικονομίας…
Αν δεν απαιτήσουμε έστω την ύστατη τούτη στιγμή, τότε σίγουρα τόση ώρα μιλάμε για ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ της Μεγαλόπολης.
Αν μια κοινωνία περιμένει από ξένους «να βγάλουν το φίδι από την τρύπα» για λογαριασμό της, είναι βέβαιο πως στο τέλος «θα τη φάει το φίδι…»
