Στις χαλεπούς οικονομικά καιρούς που βιώνουμε ως χώρα, πολύ συχνά γίνεται αναφορά στον πρωτογενή τομέα της γεωργίας, ως τομέα που μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην οικονομική ανάκαμψη. Όμως, ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητές του και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στην ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας ή μιας συγκεκριμένης περιοχής;
Ειδικά στην περιοχή του Δήμου Μεγαλόπολης η αναμενόμενη, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, μεταλιγνιτική εποχή κάνει επιτακτικότερη την ανάγκη της ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα της γεωργίας. Ο λόγος είναι ότι δεν μπορούμε να μιλάμε σήμερα για μια ισόρροπη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της περιοχής μας, χωρίς μία παράλληλη ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα που θα είναι συμπληρωματική και με τις άλλες δραστηριότητες που τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί, με αιχμή του δόρατος τον τουρισμό στην ύπαιθρο.
Σε ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό στην ευρύτερη περιοχή μας, η επιχειρηματικότητα στον πρωτογενή τομέα (και δευτερογενή τομέα) με την έννοια που υπάρχει στις δυναμικές αγροτικές περιοχές της χώρας μας είναι στην καλύτερη περίπτωση ένας τομέας που υπολειτουργεί, χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα και κατά συγκυρία. Γιατί όμως είναι τόσο δύσκολη η εισαγωγή της αγροτικής επιχειρηματικότητας στην περιοχή μας, αλλά και τόσο δύσκολο να ακολουθηθούν συγκεκριμένες ενέργειες που θα μπορούσαν να αναδείξουν τους μικρούς παραγωγούς σε σημαντικότερους με πολλαπλάσια θετικά αποτελέσματα για τους ίδιους και την περιοχή μας;
Πρέπει να μελετηθούν οι ανάγκες της γεωργίας, ιδίως στις σημερινές συνθήκες κρίσης, να αναδειχθούν οι δυνατότητες του πρωτογενούς τομέα της γεωργίας και να αρχίσει η ανασυγκρότησή του βασιζόμενοι στα σημαντικά πλεονεκτήματα του περιβάλλοντος του δήμου μας αλλά και του επιστημονικού δυναμικού. Με την παρούσα παρέμβασή μας, θα επικεντρωθούμε στο δεύτερο σκέλος της παραπάνω παρατήρησης, της εξειδικευμένης εκπαίδευσης στον πρωτογενή τομέα, δεδομένου ότι αφενός μεν μέχρι σήμερα δεν τύγχανε της προσοχής που θα έπρεπε, αφετέρου δε το θεωρούμε εκ των ων ουκ άνευ για την επιτυχία του εγχειρήματος.
Η τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση αφορά σε γενικές γραμμές, στην παροχή εμπειριών μάθησης σχεδιασμένων με τέτοιο τρόπο ώστε να συμβάλουν στην ανάπτυξη ικανοτήτων και γνώσεων χρήσιμων σχετικών με τη συμβολή των ατόμων στην επίτευξη αναπτυξιακών στόχων και δραστηριοτήτων. Ειδικά στις αγροτικές περιοχές τόσο η αναγκαιότητα για εκπαίδευση όσο και το είδος της εκπαίδευσης πρέπει περισσότερο από ποτέ να είναι εξειδικευμένα.
Το ΕΠΑ.Λ. Μεγαλόπολης δύναται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση των νέων αγροτών της περιοχής μας, με την ένταξη του Τομέα Γεωπονίας στο εκπαιδευτικό του πρόγραμμα. Μελετώντας την Υπουργική Απόφαση Φ20/106076/Δ4/2017 (ΦΕΚ 2219/Β/29-06-2017) με τους τομείς και τις Ειδικότητες που λειτουργούν το τρέχον σχολικό έτος στα ΕΠΑ.Λ. πανελλαδικά, με ενδιαφέρον παρατηρούμε ότι μεγάλος αριθμός ΕΠΑ.Λ. της επαρχίας (συμπεριλαβανομένου του ΕΠΑ.Λ. Λεωνιδίου Αρκαδίας και των ΕΠΑ.Λ. που βρίσκονται στο βόρειο πεδίο της ΔΕΗ), έχουν εντάξει την παραπάνω ειδικότητα στο εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα, προσβλέποντας σε μακροπρόθεσμα οφέλη για τις τοπικές οικονομίες τους. Μην λησμονούμε την παλιά κινέζικη παροιμία: ΄΄Καλύτερα να μάθεις τον φτωχό να ψαρεύει, παρά να του δώσεις ένα ψάρι΄΄.
Εν κατακλείδι, δεν αρκεί μοιρολατρικά να μεμψιμοιρούμε για την έναρξη της μεταλιγνιτικής περιόδου, δεν αρκεί να μιλάμε γενικά για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα της γεωργίας στην περιοχή μας, δεν αρκεί να ζητούμε απλά την διάθεση αποκαταστημένων εδαφών στα ορυχεία του Ενεργειακού Κέντρο Μεγαλόπολης. Απεναντίας, οφείλουμε να επενδύσουμε στην εκπαίδευση των νέων παιδιών-αγροτών μας, δίνοντας τη δυνατότητα να εξειδικευτούν, να αποκτήσουν τα κατάλληλα εφόδια για την ανασύνταξη και ανασυγκρότηση της γεωργικής οικονομίας μας, όπου συνδυαστικά με τους άλλους τομείς της τοπικής οικονομίας να συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη και ευημερία του Δήμου μας και των πολιτών του.
Δημήτρης Ι. Σιέμπος
Ιατρός
