Ο μέσος άνθρωπος της πόλης και ειδικά της πρωτεύουσας έχει μια αντίληψη για την επαρχία,το χωριό,το κτήμα,την φάρμα όπως του την έχει πασάρει με απίστευτη προπαγάνδα η τηλεόραση.Έχει πιστέψει ότι η ζωή στο χωριό και η ενασχόληση με το κτήμα ή την φάρμα με τα ζώα είναι όπως στην διαφήμιση που δείχνει μια ευτυχισμένη οικογένεια αγροτών σε καταπράσινα λιβάδια,να οργώνουν την γη ή να αρμέγουν παχυλές και πεντακάθαρες αγελάδες.Πιο φρέσκο δεν γίνεται,έχει φλουδάκια ο χυμός άρα είναι απ’ ευθείας από το χωράφι,το γάλα είναι τόσο φρέσκο που μπορείς να βρεις και καμιά αγελαδότριχα μέσα στο ποτήρι σου και εν τέλει το ψυγείο στο σούπερ μάρκετ είναι γεμάτο από ετικέτες με χαρούμενα και ευτυχισμένα ζώα που έγιναν λουκάνικα και μπιφτέκια.
Ακόμα χειρότερα όμως ετοιμάζουν μια νέα στρατιά ανθρώπων που κοντεύουν να πιστέψουν ότι η ενασχόληση στην φύση και στην ύπαιθρο είναι όπως στα χαζοπαίχνιδα τύπου Farmville. Σ’ αυτό έχει συμβάλει και μια στοχευμένη προπαγάνδα που κάνουν και τα κανάλια με εκπομπές περί κηπουρικής,φευγάτων που πέτυχαν στην ύπαιθρο και το παρουσιάζουν ως λύση στην οικονομική κρίση.Δεν θα σχολιάσουμε τις άπειρες εκπομπές μαγειρικής.
Γιατί τόσο ξαφνικό και μαζικό ενδιαφέρον για την πρωτογενής παραγωγή και το φαγητό εν γένει;Γιατί θέλουν να σε καθηλώσουν στον καναπέ και να σε κάνουν να πιστέψεις ότι αν φυτέψεις 5 μαρούλια στην ταράτσα τότε θα έχει λύσει το οικονομικό πρόβλημα,θα είσαι εναλλακτικός οικολόγος άρα και μούρη στην παρέα,θα έχεις εσύ το έλεγχο της τροφή σου και άλλα φούμαρα.Οπότε κάτσε στην φυλακή σου,φάε το υβρίδιο μαρουλάκι σου και κοιμήσου με την συνείδηση σου ήσυχη και αν αποφασίσεις να πάρεις τον δρόμο για το χωριό με πέντε κλικ ο κήπος θα γίνει το μποστάνι του Θεού.
Γιατί δεν υπάρχει ενιαίο σχέδιο διαχείρισης της έρημης υπαίθρου που μπορεί να προσφέρει λύσεις στα αδιέξοδα των ανθρώπων της πόλης;Γιατί απλά δεν θέλουν να αφήσεις το “μαντρί” άλλωστε η γκρίνια και η διαμαρτυρία είναι εντελώς ελεγχόμενη από τις κυβερνήσεις και τους εξουσιαστές.Οπότε όπως είπαμε και πριν “μπαλκονάτο μαρουλάκι και αγγουράκι ταράτσας” και εντάξει είμαστε,την βρήκαμε την άκρη.Ξέχασα το βιολογικό φυτοφάρμακο,πράσινο σαπούνι με οινόπνευμα δια πάσα νόσο και μαλακία,για να διώξουμε την μελίγκρα από τα φυτά μας.Πάνω απ’ όλα να είμαστε οικολόγοι εναλλακτικοί και μοδάτοι.Κανένα βιολογικό φυτοφάρμακο για την αντιμετώπιση της τσίμπλας δεν έχω βρει ακόμα.Θα το ψάξω όμως το υπόσχομαι στον εαυτό μου.
Το μεγάλο παραμύθι επίσης έχει να κάνει με τις υπερτροφές (super foods),ακούμε συχνά να λένε βάλε στο χωράφι σου Γκότζι Μπέρι και θα βγάζεις 10000000 ευρώ το δευτερόλεπτο χωρίς κόπο και φροντίδα,σε ένα μόνο στρέμμα.Το χωραφάκι του παππού σου θα βγάζει χρήμα με ουρά και εσύ θα το κοιτάς παίζοντας πρέφα στα καφενεία.Εταιρίες αγοράζουν τον καρπό και πληρώνουν ντούκου.Παραμύθι και μάλιστα χωρίς δράκο.
Κανείς δεν κατονομάζει τις εταιρίες,ονόματα,διευθύνσεις ρε παιδιά;;;Έτσι γενικά κάποιες εταιρίες έχουν χρήμα για πέταμα και το μοιράζουν για να αγοράσουν 100 κιλά στέβια,κότζι μπέρι και ιπποφαές; Παραμυθιάζουν τους άνεργους ειδικά κάτι ένθετα πολιτικών Αθηναϊκών κυρίως εφημερίδων με παχαίους τίτλους “2000 ευρώ απόδοση το στρέμμα” για διάφορα κηπευτικά,νέοι που άφησαν τον υπολογιστή και έγιναν σουπερ αγρότες και έχουν 30000 τον χρόνο ζεστό χρήμα αρμέγοντας γαϊδούρια και άλλα τραγελαφικά τηλεοπτικής κατανάλωσης.Φαντάζομαι οτι σ’αυτούς τους μυθικούς τόπους που ζουν “οι νέοι αγρότες” έχει μόνο λιακάδα,καθόλου χαλάζι,πάγο και φυσικά δεν υπάρχει βλαβερό έντομο,μόνο μελισσούλες και πασχαλίτσες και γύρω γύρω τρέχει χαρούμενη η μικρή Χαίντι μαζί με τον Νιλς Χόλγκερσον (παιδικά της ΕΡΤ την δεκαετία του 80′). Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει σχέδιο οργανωμένο για αγροτική ανάπτυξη,ποτέ δεν υπήρξε στην Ελλάδα εθνικό σχέδιο αγροτικής διαχείρισης.Ότι υπάρχει είναι από9 επίμονους και ρομαντικούς ανθρώπους που παλεύουν με τα στοιχεία της φύσης και την γραφειοκρατία.Το παραγόμενο προϊόν τους είναι εξαιρετικό και ποιοτικό και όσο το δυνατόν βιολογικό αλλά κομματάκι ακριβό.Γιατί άραγε είναι πιο ακριβό ένα αυγό από αλανιάρα κότα και το αυγό της βιομηχανίας είναι πιο φθηνό;
Ας πιάσουμε ένα παράδειγμα.Ένας κτηνοτρόφος που έχει 100 κότες παράγει 100 αυγά μέσο όρο την ημέρα.Οι κότες είναι ελεύθερες και διαλέγουν την τροφή τους και μεγαλώνουν φυσιολογικά βόσκοντας,ο κτηνοτρόφος συμπληρώνει την τροφή τους αν είναι αυτό απαραίτητο με ζωοτροφή που παράγει ο ίδιος.Προσέξτε τα νούμερα είναι σημαντικό.Μέσο όρο 100 αυγά γιατί τόσο είναι το φυσιολογικό να κάνουν οι κότες μας όταν ζουν και τρέφονται φυσιολογικά.Υπολογίζουμε το κόστος παραγωγής,την εργατοώρα και τα έξοδα προώθησης και διανομής του προϊόντος και τσουπ μας βγαίνει κομματάκι ακριβότερο από το αυγό στο σούπερ μάρκετ.
Ο φτωχός πλην τίμιος καταναλωτής όμως που θα πάει στον Ιερό Ναό του Υπερκαταναλωτή για να ψωνίσει θα βρει μόνο αυγό βιομηχανικό αλλα με ετικέτα που θα δείχνει ένα λιβάδι και στρουμπουλές κοτούλες σε παραμυθένια φάρμα και με τιμή κατά το ήμισυ φθηνότερη από του μικροπαραγωγού του χωριού.Υπάρχει και η προπαγάνδα ότι οι μικροπαραγωγοί είναι κάτι αλήτες,ανήθικοι και άξεστοι χωριάτες που 23 ώρες το 24ωρο σκέφτονται πως θα εξαπατήσουν τον καταναλωτή,οπότε εμπιστευτείτε την εταιρία που έχει και HAARP,ISO,ΑΦΜ,σφραγίδες,ελέγχους,χαρτιά,περγαμηνές,είναι σούπερ πετυχημένοι οι ιδιοκτήτες με φαντεζί γραβάτες και πάνω από όλα είναι ένα αιώνα στην πιάτσα και για να τα κονομάνε κάτι θα ξέρουν παραπάνω βρε αδελφέ!
Όπως στα αυγά έτσι και στο γάλα και σε κάθε προϊόν από τον πρωτογενή τομέα ισχύει το ίδιο.Η αλήθεια είναι ότι τα ζώα κότες,αγελάδες,χοίροι ζουν φυλακισμένα και στιβαγμένα σε αποκρουστικές συνθήκες.Με βασανιστήρια προκαλούν υπερπαραγωγή,με ορμόνες,φάρμακα,τεχνικές απάνθρωπες.Πολλά από τα κοτόπουλα που έχετε φάει δεν έχουν δει ποτέ φυσικό φως!!!!!Αυτά και χειρότερα συμβαίνουν στο πιάτο μας αλλά έχουν πάρει έγκριση και σφραγίδα ποιότητας.Είναι πολλά τα φράγκα βλέπεις και κάνει τζιζ το θέμα.Άρρωστα ζώα,άρρωστη τροφή,άρρωστοι ανθρώποι.Το γαϊτανάκι της κερδοσκοπίας καλά κρατάει και τώρα με την κρίση ακόμα καλύτερα.
Ο αστικός τρόπος ζωής έφερε ανάγκες στον άνθρωπο που δεν ήταν φυσικές.Μεγάλωσαν και άλλαξαν οι διατροφικές ανάγκες,μεγάλωσε και η παραγωγή σε βάρος της ποιότητας.Ο άνθρωπος της πόλης έγινε απόλυτα εξαρτώμενος από το πακεταρισμένο τρόφιμο.Σκλάβος του Σούπερ Μάρκετ.Δεν παράγει την τροφή του ούτε στο ποσοστό 5%,ο απόλυτος έλεγχος δηλαδή.Διαμαρτυρήσου όσο θες άμα δεν πιάσεις αυτονομία στην τροφή σου,τσάμπα γκαρίζεις δεν σε ακούει κανείς.
Επιμένω να φωνάζω στο οργανωμένο σχέδιο επιστροφής στα χωριά,όχι μόνο λόγο της οικονομικής κρίσης.Είναι και ηθικό το ζήτημα πέρα από οικονομικό.Σίγουρα δεν είναι εφικτό να δημιουργηθεί διατροφική αυτονομία μέσα σε λίγα χρόνια.Έχουν αλλάξει πολλά στο περιβάλλον και φυσικά στο άλλο μεγάλο ζήτημα,το κορυφαίο για μένα,τους σπόρους!!Φαίνετε απλό αλλά δεν είναι,ο ντόπιος σπόρος κοντεύει να γίνει πιο σπάνιος,είναι πιο εύκολο να βρεις πιγκουίνο στην Σαχάρα παρά καθαρόαιμο ελληνικό γουρουνάκι.
Αρκετά όμως δίκτυα και συλλογικότητες έχουν χτυπήσει καμπανάκι προς αυτή την κατεύθυνση και σοβαρολογούν.Δεν το κάνουν από άποψη,ούτε από μόδα.Ζουν από αυτό και ζουν γι’αυτό.Σκέψου πριν πάρεις μια απόφαση,κάνε σχέδιο,ενημερώσου,δράσε.Ο χρόνος δεν είναι υπέρ μας για να χάνουμε ούτε μια μέρα.
Η απόφαση είναι στο χέρι σου,αν θέλεις να τρώει μπλε φασόλια και κόκκινα καλαμπόκια το παιδί σου και μπιφτέκια Γκοτζίλα τον δρόμο τον γνωρίζεις.Αν δεν θέλεις ψάξε,μάθε,ρώτα και πάρε την απόφαση,δεν θα χάσεις περισσότερα από ότι θα βρεις μπροστά σου.
από το vastavillage
