Eδώ και μερικές μέρες αναγκαζόμαστε όλοι να μένουμε σπίτι για να προφυλαχθούμε από την ξαφνική εμφάνιση ενός επικίνδυνου ιού.
Και σε κανέναν μας δεν αρέσει αυτό που ζούμε αλλά αν κάνουμε στην άκρη τα όσα άσχημα και αρνητικά περνάμε , ίσως μπορέσουμε – κάποιοι από εμάς – να δούμε και κάποια πράγματα που μέχρι σήμερα ίσως τα παραβλέπαμε.
Τώρα που είμαστε κλεισμένοι σπίτι πρέπει να δούμε τι κάναμε λάθος μέχρι τώρα και τι πρέπει να αλλάξουμε.
Και δεν είναι μόνο η ασθένεια.
Αυτή την περίοδο θα πρέπει να σκεφτούμε πόσο σημαντικό είναι να έχουμε κοντά μας τους δικούς μας ανθρώπους , την οικογένεια μας. Να αντιληφθούμε ότι πρέπει να ζούμε και να κάνουμε όνειρα, σχέδια αλλά αυτά πολλές φορές δεν έρχονται όπως θέλουμε.
Να σκεφτούμε πόσο μεγάλη σημασία έχει τελικά να είμαστε σωστοί και δίκαιοι, να βοηθάμε τον συνάνθρωπο μας, να προσφέρουμε στην κοινωνία μας. Γιατί όλοι μας τελικά έχουμε ανάγκη τον διπλανό μας.
Αν κοιτάξουμε την πόλη μας θα δούμε ότι η Μεγαλόπολη με αυτή την πανδημία δέχεται το τελειωτικό χτύπημα και παίρνουμε μια γεύση πως θα είναι η περιοχή μας σε λίγους μήνες όταν θα έχουν κλείσει οι λιγνιτικές μονάδες. Η εικόνα δυστυχώς θα είναι η ίδια και ας πείτε κάποιοι ότι κινδυνολογώ.
Πρέπει λοιπόν να σκεφτούμε ποιο το νόημα να υπάρχουν όλες αυτές οι πολιτικές , κομματικές και παραταξιακές διαφωνίες , για όλα τα γνωστά θέματα που απασχολούν την Μεγαλόπολη, όταν μπορεί μέσα σε λίγες μέρες να συμβεί κάτι και να τα ισοπεδώσει όλα. Να αντιληφθούμε ότι πολλοί από εμάς δεν κάναμε ότι έπρεπε για να είναι η κοινωνία μας αγαπημένη και ενωμένη, να σκεφτούμε ποιο το νόημα όλων αυτών των αντιπαραθέσεων που όλοι μας τώρα καταλαβαίνουμε πόσο ανούσιες , χαζές και επικίνδυνες είναι. Πόσο νόημα έχει να νομίζουν κάποιοι ότι είναι πιο καλοί , πιο καθαροί, πιο έξυπνοι από άλλους ανάμεσά μας; Σε τι θα φανεί χρήσιμο ο εγωισμός, η εμπάθεια, η έπαρση; Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε ότι όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι; Και τελικά όλοι είμαστε ευάλωτοι;
Σύντομα θα περάσει η πανδημία , θα χαλαρώσουν τα μέτρα και θα επιστρέψουμε σιγά-σιγά στην καθημερινότητα.
Κάποιοι θα είναι λαβωμένοι λίγο , κάποιοι πιο πολύ, κάποιοι θα είναι χωρίς δουλειά, θα υπάρχουν σοβαρότατα προβλήματα. Θα πρέπει να σταθούμε δίπλα σε όποιον έχει ανάγκη και να τον στηρίξουμε. Θα έχουμε επίσης πάλι μπροστά μας το πρόβλημα της μεταλιγνιτικής εποχής. Μην το ξεχνάμε, είναι μια απειλή που δεν θα φύγει.
Ας σκεφτούμε όλοι μας λοιπόν και ας κάνουμε την αυτοκριτική μας. Όταν όλο αυτό περάσει πρέπει να δείξουμε ότι πήραμε το μήνυμα, ότι γίναμε σοφότεροι. Και να αφήσουμε στην άκρη τα όποια συμφέροντα είχαμε και να κοιτάξουμε να σχεδιάσουμε σωστά ένα καλύτερο μέλλον για την Μεγαλόπολη και την περιοχή μας. Γιατί μέχρι τώρα δεν το κάναμε, είχαμε πάρει λάθος δρόμο. Ο σωστός δρόμος είναι ένας και είναι μονόδρομος πλέον.
Ας αξιοποιήσουμε λοιπόν αυτές τις δύσκολες μέρες προς όφελος μας, να γίνουμε σοφότεροι, πιο σωστοί , πιο χρήσιμοι και για εμάς αλλά και για τους συμπολίτες μας. Για να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον, να έχουμε μια καλύτερη ζωή. Για να είμαστε περήφανοι για τις πράξεις μας.
Έχουμε μπροστά ένα μεγάλο και δύσκολο διάστημα, ας βρούμε την δύναμη να αποδείξουμε ότι κάτι κερδίσαμε από αυτή την κρίση.
Αλεβίζος Παναγιώτης
