Γράφει ο Ι. Γ. Ασημακόπουλος
Το 1960 κατασκευάστηκε η τερατώδης οδογέφυρα της Καρύταινας, μήκους 64m και ύψους 40m, που γεφυρώνει τον ποταμό Αλφειό, δυστυχώς ακριβώς πάνω από την Βυζαντινή Γέφυρα Μνημείο, παρόλο ότι υπήρχε χωροταξική άνεση για την κατασκευή της 50 – 100 μέτρα μακρύτερα.
Οι τεχνικοί γεφυρών, λένε πως ο χρόνος ζωής μιας γέφυρας που υφίσταται τακτικούς ελέγχους και συντηρήσεις, μπορεί να αγγίξει τα 100 χρόνια. Στη συγκεκριμένη όμως γέφυρα, που μετράει πάνω από 60 χρόνια ζωής, δεν έγινε ποτέ κανένας έλεγχος, καμία συντήρηση και καμία προστασία. Αυτό είχε σαν συνέπεια την εκτεταμένη ενανθράκωση του σκυροδέματος και την έντονη οξείδωση του κύριου σιδηρού οπλισμού, (βλέπε σχετικές φωτογραφίες της γέφυρας) που φαίνεται να την έχουν οδηγήσει σήμερα σε φάση κατάρρευσης.
Από εξαετίας (2017) ο «Σύλλογος Καρυτινών» επισήμανε το πρόβλημα. Με συχνές έγγραφες αναφορές. Με δημοσιεύσεις στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Με επιστολές και πολλά email, ζητούσε με επιμονή άμεσο και ενδελεχή έλεγχο της γέφυρας, τόσο από τις δύο τελευταίες πολιτικές Διοικήσεις της Περιφέρειας, όσο και από τις αρμόδιες κατά νόμο Δ/νσεις Έργων της Περιφέρειας και της Π.Ε. Αρκαδίας. Ποτέ δεν υπήρξε η παραμικρή απάντηση
Η Διοίκηση, όπως προκύπτει από τη σχετική αλληλογραφία, κινήθηκε με ρυθμούς χελώνας. Μετά από έξι ολόκληρα χρόνια η Περιφέρεια Πελοποννήσου ανέθεσε επί τέλους σε ιδιώτη μελετητή, μελέτη με τίτλο: «Έλεγχος Στατικής Επάρκειας και Δομικής Τρωτότητας Νέας Γέφυρας Καρύταινας, Δήμου Μεγαλόπολης».
Η μελέτη αυτή στην ουσία επιβεβαιώνει την στατική ανεπάρκεια της γέφυρας. Παρ’ όλα αυτά, δεν προβλέπει αποκατάσταση των φθορών του σκυροδέματος και του σιδηρού οπλισμού, αλλά προτείνει την υποστύλωσή της με μια γιγαντιαία σιδερένια κατασκευή, προϋπολογισμού 2 εκατομμυρίων Ευρώ. Σα να λέμε, προτείνει μια γέφυρα με «πατερίτσες». Ένα ακαλαίσθητο κατασκεύασμα, που δεν θα λύνει το πρόβλημα, απλώς θα το μεταθέσει λίγα χρόνια αργότερα.
Ταυτόχρονα αυτός ο «νάρθηκας» που θα υποστυλώνει την τσιμεντένια γέφυρα, θα αλλοιώνει βάναυσα την αισθητική του περιβάλλοντος χώρου, θα υποβαθμίζει και θα θέτει καθημερινά σε κίνδυνο τη Γέφυρα – Μνημείο που βρίσκεται από κάτω, αφού δεν θα μπορεί να εμποδίσει τυχόν πτώσεις αποσαθρωμένων υλικών.
Ο «Σύλλογος Καρυτινών», με τη σύμφωνη γνώμη του κατ’ εξοχήν ειδικού, του Ομότιμου Καθηγητή ΕΜΠ και Ακαδημαϊκού κ. Θεοδόση Τάσιου, προτείνει:
- Άμεση κατεδάφιση της προβληματικής γέφυρας με απόλυτη φροντίδα για την ασφάλεια του υποκείμενου μνημείου.
- Κατασκευή νέας γέφυρας μικρού ύψους και προφανώς μικρού κόστους, σε μικρή απόσταση από τη σημερινή, όπου η μορφολογία του εδάφους και οι όχθες του ποταμού το επιτρέπουν.
- Στη διάρκεια των εργασιών και για όσο χρόνο χρειαστεί, η οδική εξυπηρέτηση μπορεί να γίνεται μέσω της παράλληλης οδού στην αριστερή όχθη του Αλφειού: Μεγαλόπολη – Κυπαρίσσια- Μαυριά- Ε.Ο. προς Ανδρίτσαινα.
Η λύση που προτείνει ο Σύλλογος λύνει το πρόβλημα γεφύρωσης του Αλφειού ποταμού οριστικά, λαμβάνοντας υπ’ όψη όλες τις πλευρές του. Ήτοι: Διασφαλίζει ασφαλή διέλευση και χαμηλό κόστος κατασκευής νέας οδογέφυρας. Απαλλάσσει το Βυζαντινό μνημείο από τον κίνδυνο να καταστραφεί ολοσχερώς από τυχόν κατάρρευση της τσιμεντένιας γέφυρας. Απαλλάσσει τον περιβάλλοντα χώρο από την ασχήμια μιας ακαλαίσθητης σιδερένιας κατασκευής. Τέλος δίνει τη δυνατότητα υλοποίησης της εγκεκριμένης μελέτης αναστήλωσης της Βυζαντινής Γέφυρας από το Υπουργείο Πολιτισμού, ώστε σε συνδυασμό με το Κάστρο και τα άλλα Βυζαντινά μνημεία της καστροπολιτείας, (ναοί, πύργοι, παλιά αρχοντικά κλπ) να καταστήσουν την Καρύταινα ελκυστικό τουριστικό προορισμό.
Πέρα από αυτά, όποια λύση και αν επιλεγεί να υλοποιηθεί, θα χρειαστεί κάποιος χρόνος. Αν λάβουμε υπ’ όψη τους ρυθμούς χελώνας που κινήθηκε μέχρι τώρα η Διοίκηση, που είχαν σαν αποτέλεσμα τη ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης, θα είναι τραγικό να περιμένουμε έξι χρόνια ακόμα, ίσως και περισσότερα. Η κακή κατάσταση της γέφυρας επιβάλει άμεσες αποφάσεις και ενέργειες για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Ένας σεισμός, που στην περιοχή δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, αρκεί για να φέρει την καταστροφή.
Καθώς η υπόθεση αποτελεί ένα μείζον θέμα που αφορά τόσο στην δημόσια ασφάλεια των χρηστών της γέφυρας όσο και στην «ύπαρξη» του Βυζαντινού μνημείου, μήπως η επί έξι χρόνια «εκκωφαντική» σιωπή των αρμοδίων της Περιφέρειας, επιβάλλει την παρέμβαση της Εισαγγελικής Αρχής;
Γιατί εδώ, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: ή ο Σύλλογος δια του Προέδρου του, Γ. Αδαμόπουλου, Διδάκτορος Χημικού Μηχανικού ΕΜΠ, με μεγάλες εμπειρίες σε θέματα διαβρώσεων κατασκευών, υπερβάλλει διασπείροντας αστήρικτες και μη επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις ή πράγματι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος και η Περιφέρεια Πελοποννήσου δεν ανταποκρίνεται με επάρκεια στις εκ του νόμου υποχρεώσεις της, που έχουν σχέση τόσο με την ασφάλεια των πολιτών όσο και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου.
Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένουμε απαντήσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες…
