Με αφορμή τη δημοσκόπηση των τελευταίων ημερών αλλά και επειδή συνεχώς ακούω κάποιους να ρωτάνε «δηλ ρε μεγάλε και εσύ ποιον ή τι προτείνεις δηλαδή», να ψάχνουν την εύκολη λύση από τον άλλον και ιδού η απάντηση.
Στη χώρα που ζούμε ο καθένας είναι ελεύθερος να ψηφίζει όποιον θέλει. Δεν έχει ανάγκη από κανέναν ‘σωτήρα’ να του υποδείξει ποιος είναι ο κατάλληλος Δήμαρχος ή ο κατάλληλος σύμβουλος. Αυτό που πρέπει ο καθένας μας να συνειδητοποιήσει είναι ότι η ψήφος, στο βαθμό που ισχύει και έχει βαρύτητα, πρέπει να έχει και κάποια κριτήρια, πέραν της ελπίδος και του λεφτά υπάρχουν.
Για να έχουμε βέβαια ορθή κρίση θα πρέπει να βλέπουμε την πραγματική εικόνα και όχι αυτή που θέλουν να μας πλασάρουν. Γι αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όταν ψηφίζουμε δεν ψηφίζουμε για να τιμωρήσουμε αλλά για να κερδίσουμε.
Γι αυτό
Ας ξεκινήσουμε να ρίχνουμε δεύτερες και τρίτες πιο προσεχτικές ματιές.
Ας αναζητούμε πληροφορίες. Ας διαβάζουμε τα βιογραφικά τους.
Ας ψάχνουμε τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Διότι εάν αφήσουμε έξω από τα κριτήρια της ψήφους μας την ελπίδα και τα λόγια τα παχιά, θα παραμείνουν όλοι αυτοί γυμνοί, ανευ επιχειρημάτων, ιδεολογιών και τελικώς προοπτικής.
Ένα ακόμη στοιχείο επιλογής των υποψηφίων είναι το πώς σκέπτονται και το πώς μιλούν. Εάν η γλώσσα τους για παράδειγμα είναι ξύλινη, τότε πρέπει επίσης να απορρίπτονται πριν καν ανοίξουν το στόμα τους.
Εμείς ίσως να μην ξέρουμε, αλλά αυτοί γνωρίζουν θαυμάσια.
Γι αυτό λοιπόν όταν πάμε να ψηφίσουμε ας το κάνουμε με πιο αυστηρά κριτήρια.
Ούτε το προσωπικό μας βόλεμα..
Ούτε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
Ούτε τα περι καθάρσεως και αλλαγής
Ούτε να διορισθούμε εμείς και να ψοφήσουν οι άλλοι
Ούτε να βολευτεί η κοράκλα μας και ο λεβενταγάς μας
Ούτε καν τελοσπάντων να μπαίνουν ως παράμετροι κριτήρια τα όσα εμάς βολεύουν, αλλά αποτελειώνουν την πόλη μας και τους συμπολίτες μας
Ψάχνουμε, σκαλίζουμε, διαβάζουμε.
Δεν περιμένουμε να μας τα φέρουν όλα έτοιμα
Έχει αποδειχτεί ότι κάθε φορά που επιλέγουμε βάσει των όσων φαίνονται, την πατάμε.
Δεν το πήραμε το μάθημά μας?
Δεν μπορούμε επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε πως το δις εξαμαρτείν, το τρις, το τετράκις δεν συνιστά ψηφοφόρο αλλά κορόιδο?
Εάν επιτέλους αρχίσουμε να σκεπτόμεθα, κομματάκι, όχι πολύ, πιο ….συλλογικά το θέμα της επιλογής του υποψηφίου, τότε πολύ γρήγορα τα σκουπίδια θα βρεθούν εκεί που τους πρέπει.
“Δον Κιχώτης”
