Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που όλοι μας δοκιμαζόμαστε , άλλος λιγότερο , άλλος περισσότερο ανάλογα με την οικογενειακή και επαγγελματική κατάσταση του καθενός. Η κρίση που μαστίζει τη χώρα μας δεν είναι μόνο οικονομική αλλά έχει και άλλες προεκτάσεις. Ειδικότερα στην περιοχή της Μεγαλόπολης , μπορεί να πει κανείς ότι υπάρχουν πολλές μορφές που η κοινωνία μας δοκιμάζεται. Ένα από τα τελευταία προβλήματα είναι η μεγάλη γκρίνια , οι πολλές αντιπαραθέσεις σχετικά με την λειτουργία κάποιων καταστημάτων.
Αφορμή για την συγκεκριμένη ανάρτηση μου , θα πάρω από όλα όσα ακούω και βλέπω και όλα όσα συζητάει ολόκληρη η πόλη τον τελευταίο καιρό και έχουν να κάνουν με συγκεκριμένες καταστάσεις στον χώρο κάποιων επαγγελματιών της Μεγαλόπολης.
Έχει ξεσπάσει μεγάλη γκρίνια και πολύ κουβέντα γίνεται για την λειτουργία συγκεκριμένων καταστημάτων που βγάζουν τραπέζια και καρέκλες στα πεζοδρόμια και τους δρόμους. Πολλοί συμπολίτες μας διαμαρτύρονται ότι κάποια από αυτά έχουν κλείσει πεζοδρόμια , κάποια ακόμα και τον δρόμο. Άλλοι πάλι διαμαρτύρονται για την φασαρία και ακόμα και για το καθεστώς που υπάρχει σχετικά με τον αν κάποια καταστήματα λειτουργούν νόμιμα η όχι.
Πραγματικά όλα αυτά απασχολούν αρκετούς εδώ και πολλά χρόνια. Έχουν γίνει πολλές καταγγελίες και πολλές φορές έχουν δημιουργηθεί και εντάσεις. Οι πολίτες από την πλευρά τους παρουσιάζουν πολλούς λόγους , που τους οδηγούν να διαμαρτύρονται και από την άλλη πλευρά οι ιδιοκτήτες καταστημάτων εμφανίζουν σαν απάντηση το πρόβλημα επιβίωσης των επιχειρήσεων τους , καθώς επίσης και το γεγονός ότι τα μαγαζιά όλα δίνουν δουλειά σε πολλούς νέους της πόλης αλλά αποτελούν και μια επιλογή διασκέδασης που έχει γίνει πολύ απαραίτητη στην εποχή μας.
Είναι γεγονός ότι και στις 2 πλευρές υπάρχει το δίκαιο και το παράλογο. Ενδεχομένως να μην έχει σημασία σε τι βαθμό. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία όμως είναι να μην ξεφεύγει η κατάσταση και να μην οδηγούμαστε σε μεγαλύτερες εντάσεις. Κάτι τέτοιο αρχίζει να φαίνεται πολύ πιθανό αφού ( και η κρίση ) δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα και ο καθένας αντιδρά πιο έντονα και πιο απότομα.
Δεν θα είμαι εγώ αυτός που θα κρίνει τον καθένα και πολύ περισσότερο αυτός που θα μοιράσει ευθύνες και δίκαιο. Θέλω όμως με την δημοσιοποίηση αυτή να προτείνω να υπάρξει μια μεγαλύτερη σοβαρότητα από όλους , να επικρατήσει η λογική και να γίνει δυνατόν να υπάρξει ηρεμία σε όλους. Δεν είναι δυνατόν σε τέτοιες δύσκολες στιγμές να υπάρχουν εντάσεις και αντιπαραθέσεις και να προσπαθεί ο ένας να βγάλει το μάτι του άλλου. Ειδικότερα τώρα θα πρέπει όλοι να δείξουμε την απαραίτητη σοβαρότητα και ο καθένας να κάνει ότι μπορεί για να μην δημιουργούνται τέτοιες καταστάσεις.
Πολύ περισσότερο δε , οι αρμόδιες αρχές της πόλης θα πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες , έτσι ώστε να μην υπάρχει η εικόνα της αναρχίας και η αίσθηση ότι ο καθένας κάνει ότι θέλει και όπως τον βολεύει. Βράζουμε όλοι μας στο ίδιο καζάνι και μόνο με την λογική και την ηρεμία μπορούμε να αντιμετωπίζουμε αυτές τις δύσκολες στιγμές!!
ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΥΤΟ ΤΟ ΟΦΘΑΛΜΟΝ ΑΝΤΙ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ…ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΑΡΚΕΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ…ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ. ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΚΟΙΝΩΙΑ ΜΑΣ ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΧΑΛΕΠΟΙ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΕ ΜΑΣ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΜΟΡΦΩΝΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΩΡΑ. ΓΙΑ ΟΛΑ!!!!
ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΥΤΟ ΤΟ ΟΦΘΑΛΜΟΝ ΑΝΤΙ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ…ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΑΡΚΕΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ…ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ. ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΚΟΙΝΩΙΑ ΜΑΣ ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΧΑΛΕΠΟΙ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΕ ΜΑΣ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΜΟΡΦΩΝΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΩΡΑ. ΓΙΑ ΟΛΑ!!!!
ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΥΤΟ ΤΟ ΟΦΘΑΛΜΟΝ ΑΝΤΙ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ…ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΑΡΚΕΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ…ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ. ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΚΟΙΝΩΙΑ ΜΑΣ ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΧΑΛΕΠΟΙ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΕ ΜΑΣ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΜΟΡΦΩΝΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΩΡΑ. ΓΙΑ ΟΛΑ!!!!
ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΥΤΟ ΤΟ ΟΦΘΑΛΜΟΝ ΑΝΤΙ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ…ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΑΡΚΕΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ…ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ. ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΚΟΙΝΩΙΑ ΜΑΣ ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΧΑΛΕΠΟΙ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΕ ΜΑΣ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΜΟΡΦΩΝΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΩΡΑ. ΓΙΑ ΟΛΑ!!!!
Αδελφέ το πρόβλημα είναι ο Μεγαλοπολίτης και οι στρεβλές νοοτροπίες που αυτός έχει υιοθετήσει και εδραιώσει τις τελευταίες (τουλάχιστον) δύο δεκαετίες.
Σε αυτό δεν μπορεί να βοηθήσει (- επέμβει) ιδιαίτερα καμία τοπική αρχή.
Παράδειγμα.
Έστω πως σήμερα (αύριο, όπως θέλει ο καθένας) η εκάστοτε δημοτική αρχή θελήσει να δώσει ένα οριστικό τέλος στο θέμα που έχει προκύψει και αναφέρεται στην παρούσα ανάρτηση. Πώς μπορεί να γίνει αυτό άμεσα; Με έναν και μόνο τρόπο φυσικά, διά της νομικής οδού. Πρέπει δηλαδή η δημοτική αρχή να ζητήσει την συνδρομή της αστυνομίας ώστε να προβεί στον έλεγχο για τα τραπεζοκαθίσματα και τις άδειες λειτουργίας των καταστημάτων, επιβάλλοντας και τις ανάλογες κυρώσεις στους παρανομούντες όπως ΟΡΊΖΕΙ Ο ΝΌΜΟΣ. [Προσωπικά είμαι υπέρ αυτής της λύσης μιας και τα πεζοδρόμια υπάρχουν για έναν σκοπό και αυτός, όπως υποδηλώνει και η ονομασία τους, είναι η ελεύθερη και ασφαλής διέλευση των πεζών. Αν η διέλευση των πεζών πάνω σε αυτά δεν είναι εφικτή τότε τα τελευταία έχουν πάψει να υφίστανται.]
Πόσοι λοιπόν, με προεξάρχουσα την αντιπολίτευση, θα βγουν την επόμενη ημέρα διαμαρτυρόμενοι έντονα και θα πουν “ο δήμαρχος στέλνει την αστυνομία στους καταστηματάρχες” και άλλα τέτοια ή χειρότερα;
Επομένως πρέπει επιτέλους σε αυτή την χώρα οι πολίτες να συνειδητοποιήσουμε πως οι ευθύνες και το ποσοστό συμμετοχής μας στα κοινά δεν εξαντλούνται την ημέρα που πάμε στην κάλπη για να ψηφίσουμε. Να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είναι δυνατόν ο κάθε πολίτης ξεχωριστά να έχει κατά αποκλειστικότητα τον δήμαρχο και τους δημοτικούς υπαλλήλους να τον υπηρετούν 24 ώρες το 24ωρο και να δίνουν λύσεις σε όλα του τα προβλήματα, ικανοποιώντας και όλες του τις απαιτήσεις. Πρέπει και ο κάθε πολίτης χωριστά α) να είναι πάντα εντάξει στις υποχρεώσεις του, β) να σηκώνει και κανένα τηλέφωνο να ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές π.χ πως στην κολώνα της γειτονιάς του δεν ανάβει η λάμπα και να μην περιμένει από αυτές να το μαντέψουν, να μαζέψει και κανένα σκουπίδι από τον δρόμο να το ρίξει στον κάδο απορριμμάτων δεν είναι ντροπή, ούτε αγγαρεία.
Όσο για τους συνδημότες μου θα τους συνιστούσα να μην γκρινιάζουν τώρα γιατί α) όταν πεζοδρομήθηκαν τα μόλις δύο μικρά τμήματα των οδών Κεφάλα και Αγ. Νικολάου πέριξ της κεντρικής πλατείας, έγινε χαμός διότι πλέον ο “μεγιστάνας” Μεγαλοπολίτης δεν θα μπορούσε να κόβει βόλτες γύρω από την πλατεία με το αυτοκίνητο όπως έκανε ως τότε. β) Όταν παραδόθηκε η αναδιαμορφωμένη (;) κεντρική πλατεία ουδείς διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός πως το τελικό αποτέλεσμα απείχε παρασάγγας από τα αρχικά σχέδια και εξαγγελίες που έκαναν λόγο για την δημιουργία ενός υπόγειου χώρου στάθμευσης κτλ. Έτσι αν είχαν από τότε (που “λεφτά υπήρχαν” γενικώς στην χώρα) δημιουργηθεί χώροι στάθμευσης θα μπορούσε κάλλιστα σήμερα να απαγορευτεί-περιοριστεί η στάθμευση στις οδούς Παπαναστασίου, Κολοκοτρώνη, Αρχαίου θεάτρου και Ζέρβα. Τα πεζοδρόμια των συγκεκριμένων οδών θα μπορούσαν να διαπλατυνθούν δίνοντας και την δυνατότητα δημιουργίας ποδηλατοδρόμων, ενώ παράλληλα θα μπορούσαν κάποια τμήματα οδών του κέντρου να γίνουν πεζόδρομοι. Π.χ επέκταση του πεζόδρομου της οδού Κεφάλα από το νέο δημαρχείο έως την Νικηταρά. Επέκταση του πεζόδρομου στην οδό Σταθοπούλου έως την Πολυβίου και ενδεχομένως να πεζοδρομούνταν και κάποια ακόμη τμήματα των οδών Παπαϊωάννου, Αγίου Νικολάου κ.α. Τότε κάλλιστα θα μπορούσε να επιτευχθεί μια θεαματική κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση του κέντρου, τα καταστήματα να γίνουν εύκολα προσβάσιμα και ορατά, επομένως και πιο ελκυστικά (πως βλέπεις και πως προσεγγίζεις ένα κατάστημα που βρίσκεται σε πεζόδρομο και πως ένα άλλο που βρίσκεται σε μια κοινή οδό με παρκαρισμένα οχήματα ακριβώς μπροστά στην πόρτα του). Όλα αυτά είναι αυτονόητα για ΌΛΕΣ τις πολιτισμένες πόλεις του κόσμου όχι όμως για την Μεγαλόπολη στην οποία ο “μεγιστάνας” Μεγαλοπολίτης θέλει να βγαίνει από το σπίτι να μπαίνει στο αυτοκίνητο και τσούπ να παρκάρει έξω ακριβώς από το κατάστημα που επιθυμεί. Να πηγαίνει παντού με το αυτοκίνητο σε μια πόλη που από την μία άκρη της έως την άλλη είναι το μέγιστο 5 χιλιόμετρα απόσταση. Όχι όμως για την Μεγαλόπολη στην οποία ο “γρήγορος” Μεγαλοπολίτης (έχουμε γεμίσει με αρκετούς τέτοιους τα τελευταία χρόνια) θέλει να περνάει την Παπαναστασίου, Κολοκοτρώνη, Ζέρβα, Αρχαίου θεάτρου και Αγ. Αθανασίου κ.α (για να μην πω για την 212 Εκτελεσθέντων) με 150+ Km/h για να πουλήσει μούρη και να κάνει το κομμάτι του.
Κατά τα άλλα γκρίνια στην Μεγαλόπολη, κρίση και φτώχεια. Βασικά στην Μεγαλόπολη πάντα γκρίνια υπήρχε από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Μιζέρια, κακεντρέχεια, ωχαδερφισμός, το προσωπικό βόλεμα είχε πάντα τον πρώτο λόγο, μηδέν προσδοκίες, μηδέν όραμα (πλην ελαχίστων κορόιδων). Σε μια περιοχή με τεράστιες δυνατότητες η πλειοψηφία επέλεξε να πορευθεί στον χρόνο με κύριο γνώμονα τα προσωπικά συμφέροντα ποντάροντας αρκετά και στην κότα με τα χρυσά αυγά (ΔΕΗ), η οποία είχαν την ψευδαίσθηση πως θα είναι αιωνίως εκεί. Τώρα που την κότα την οδηγούν στον χασάπη για σφαγή, θα έρθει και η πραγματική κρίση και φτώχεια στην περιοχή, δυστυχώς.
Αδελφέ το πρόβλημα είναι ο Μεγαλοπολίτης και οι στρεβλές νοοτροπίες που αυτός έχει υιοθετήσει και εδραιώσει τις τελευταίες (τουλάχιστον) δύο δεκαετίες.
Σε αυτό δεν μπορεί να βοηθήσει (- επέμβει) ιδιαίτερα καμία τοπική αρχή.
Παράδειγμα.
Έστω πως σήμερα (αύριο, όπως θέλει ο καθένας) η εκάστοτε δημοτική αρχή θελήσει να δώσει ένα οριστικό τέλος στο θέμα που έχει προκύψει και αναφέρεται στην παρούσα ανάρτηση. Πώς μπορεί να γίνει αυτό άμεσα; Με έναν και μόνο τρόπο φυσικά, διά της νομικής οδού. Πρέπει δηλαδή η δημοτική αρχή να ζητήσει την συνδρομή της αστυνομίας ώστε να προβεί στον έλεγχο για τα τραπεζοκαθίσματα και τις άδειες λειτουργίας των καταστημάτων, επιβάλλοντας και τις ανάλογες κυρώσεις στους παρανομούντες όπως ΟΡΊΖΕΙ Ο ΝΌΜΟΣ. [Προσωπικά είμαι υπέρ αυτής της λύσης μιας και τα πεζοδρόμια υπάρχουν για έναν σκοπό και αυτός, όπως υποδηλώνει και η ονομασία τους, είναι η ελεύθερη και ασφαλής διέλευση των πεζών. Αν η διέλευση των πεζών πάνω σε αυτά δεν είναι εφικτή τότε τα τελευταία έχουν πάψει να υφίστανται.]
Πόσοι λοιπόν, με προεξάρχουσα την αντιπολίτευση, θα βγουν την επόμενη ημέρα διαμαρτυρόμενοι έντονα και θα πουν “ο δήμαρχος στέλνει την αστυνομία στους καταστηματάρχες” και άλλα τέτοια ή χειρότερα;
Επομένως πρέπει επιτέλους σε αυτή την χώρα οι πολίτες να συνειδητοποιήσουμε πως οι ευθύνες και το ποσοστό συμμετοχής μας στα κοινά δεν εξαντλούνται την ημέρα που πάμε στην κάλπη για να ψηφίσουμε. Να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είναι δυνατόν ο κάθε πολίτης ξεχωριστά να έχει κατά αποκλειστικότητα τον δήμαρχο και τους δημοτικούς υπαλλήλους να τον υπηρετούν 24 ώρες το 24ωρο και να δίνουν λύσεις σε όλα του τα προβλήματα, ικανοποιώντας και όλες του τις απαιτήσεις. Πρέπει και ο κάθε πολίτης χωριστά α) να είναι πάντα εντάξει στις υποχρεώσεις του, β) να σηκώνει και κανένα τηλέφωνο να ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές π.χ πως στην κολώνα της γειτονιάς του δεν ανάβει η λάμπα και να μην περιμένει από αυτές να το μαντέψουν, να μαζέψει και κανένα σκουπίδι από τον δρόμο να το ρίξει στον κάδο απορριμμάτων δεν είναι ντροπή, ούτε αγγαρεία.
Όσο για τους συνδημότες μου θα τους συνιστούσα να μην γκρινιάζουν τώρα γιατί α) όταν πεζοδρομήθηκαν τα μόλις δύο μικρά τμήματα των οδών Κεφάλα και Αγ. Νικολάου πέριξ της κεντρικής πλατείας, έγινε χαμός διότι πλέον ο “μεγιστάνας” Μεγαλοπολίτης δεν θα μπορούσε να κόβει βόλτες γύρω από την πλατεία με το αυτοκίνητο όπως έκανε ως τότε. β) Όταν παραδόθηκε η αναδιαμορφωμένη (;) κεντρική πλατεία ουδείς διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός πως το τελικό αποτέλεσμα απείχε παρασάγγας από τα αρχικά σχέδια και εξαγγελίες που έκαναν λόγο για την δημιουργία ενός υπόγειου χώρου στάθμευσης κτλ. Έτσι αν είχαν από τότε (που “λεφτά υπήρχαν” γενικώς στην χώρα) δημιουργηθεί χώροι στάθμευσης θα μπορούσε κάλλιστα σήμερα να απαγορευτεί-περιοριστεί η στάθμευση στις οδούς Παπαναστασίου, Κολοκοτρώνη, Αρχαίου θεάτρου και Ζέρβα. Τα πεζοδρόμια των συγκεκριμένων οδών θα μπορούσαν να διαπλατυνθούν δίνοντας και την δυνατότητα δημιουργίας ποδηλατοδρόμων, ενώ παράλληλα θα μπορούσαν κάποια τμήματα οδών του κέντρου να γίνουν πεζόδρομοι. Π.χ επέκταση του πεζόδρομου της οδού Κεφάλα από το νέο δημαρχείο έως την Νικηταρά. Επέκταση του πεζόδρομου στην οδό Σταθοπούλου έως την Πολυβίου και ενδεχομένως να πεζοδρομούνταν και κάποια ακόμη τμήματα των οδών Παπαϊωάννου, Αγίου Νικολάου κ.α. Τότε κάλλιστα θα μπορούσε να επιτευχθεί μια θεαματική κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση του κέντρου, τα καταστήματα να γίνουν εύκολα προσβάσιμα και ορατά, επομένως και πιο ελκυστικά (πως βλέπεις και πως προσεγγίζεις ένα κατάστημα που βρίσκεται σε πεζόδρομο και πως ένα άλλο που βρίσκεται σε μια κοινή οδό με παρκαρισμένα οχήματα ακριβώς μπροστά στην πόρτα του). Όλα αυτά είναι αυτονόητα για ΌΛΕΣ τις πολιτισμένες πόλεις του κόσμου όχι όμως για την Μεγαλόπολη στην οποία ο “μεγιστάνας” Μεγαλοπολίτης θέλει να βγαίνει από το σπίτι να μπαίνει στο αυτοκίνητο και τσούπ να παρκάρει έξω ακριβώς από το κατάστημα που επιθυμεί. Να πηγαίνει παντού με το αυτοκίνητο σε μια πόλη που από την μία άκρη της έως την άλλη είναι το μέγιστο 5 χιλιόμετρα απόσταση. Όχι όμως για την Μεγαλόπολη στην οποία ο “γρήγορος” Μεγαλοπολίτης (έχουμε γεμίσει με αρκετούς τέτοιους τα τελευταία χρόνια) θέλει να περνάει την Παπαναστασίου, Κολοκοτρώνη, Ζέρβα, Αρχαίου θεάτρου και Αγ. Αθανασίου κ.α (για να μην πω για την 212 Εκτελεσθέντων) με 150+ Km/h για να πουλήσει μούρη και να κάνει το κομμάτι του.
Κατά τα άλλα γκρίνια στην Μεγαλόπολη, κρίση και φτώχεια. Βασικά στην Μεγαλόπολη πάντα γκρίνια υπήρχε από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Μιζέρια, κακεντρέχεια, ωχαδερφισμός, το προσωπικό βόλεμα είχε πάντα τον πρώτο λόγο, μηδέν προσδοκίες, μηδέν όραμα (πλην ελαχίστων κορόιδων). Σε μια περιοχή με τεράστιες δυνατότητες η πλειοψηφία επέλεξε να πορευθεί στον χρόνο με κύριο γνώμονα τα προσωπικά συμφέροντα ποντάροντας αρκετά και στην κότα με τα χρυσά αυγά (ΔΕΗ), η οποία είχαν την ψευδαίσθηση πως θα είναι αιωνίως εκεί. Τώρα που την κότα την οδηγούν στον χασάπη για σφαγή, θα έρθει και η πραγματική κρίση και φτώχεια στην περιοχή, δυστυχώς.
Αδελφέ το πρόβλημα είναι ο Μεγαλοπολίτης και οι στρεβλές νοοτροπίες που αυτός έχει υιοθετήσει και εδραιώσει τις τελευταίες (τουλάχιστον) δύο δεκαετίες.
Σε αυτό δεν μπορεί να βοηθήσει (- επέμβει) ιδιαίτερα καμία τοπική αρχή.
Παράδειγμα.
Έστω πως σήμερα (αύριο, όπως θέλει ο καθένας) η εκάστοτε δημοτική αρχή θελήσει να δώσει ένα οριστικό τέλος στο θέμα που έχει προκύψει και αναφέρεται στην παρούσα ανάρτηση. Πώς μπορεί να γίνει αυτό άμεσα; Με έναν και μόνο τρόπο φυσικά, διά της νομικής οδού. Πρέπει δηλαδή η δημοτική αρχή να ζητήσει την συνδρομή της αστυνομίας ώστε να προβεί στον έλεγχο για τα τραπεζοκαθίσματα και τις άδειες λειτουργίας των καταστημάτων, επιβάλλοντας και τις ανάλογες κυρώσεις στους παρανομούντες όπως ΟΡΊΖΕΙ Ο ΝΌΜΟΣ. [Προσωπικά είμαι υπέρ αυτής της λύσης μιας και τα πεζοδρόμια υπάρχουν για έναν σκοπό και αυτός, όπως υποδηλώνει και η ονομασία τους, είναι η ελεύθερη και ασφαλής διέλευση των πεζών. Αν η διέλευση των πεζών πάνω σε αυτά δεν είναι εφικτή τότε τα τελευταία έχουν πάψει να υφίστανται.]
Πόσοι λοιπόν, με προεξάρχουσα την αντιπολίτευση, θα βγουν την επόμενη ημέρα διαμαρτυρόμενοι έντονα και θα πουν “ο δήμαρχος στέλνει την αστυνομία στους καταστηματάρχες” και άλλα τέτοια ή χειρότερα;
Επομένως πρέπει επιτέλους σε αυτή την χώρα οι πολίτες να συνειδητοποιήσουμε πως οι ευθύνες και το ποσοστό συμμετοχής μας στα κοινά δεν εξαντλούνται την ημέρα που πάμε στην κάλπη για να ψηφίσουμε. Να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είναι δυνατόν ο κάθε πολίτης ξεχωριστά να έχει κατά αποκλειστικότητα τον δήμαρχο και τους δημοτικούς υπαλλήλους να τον υπηρετούν 24 ώρες το 24ωρο και να δίνουν λύσεις σε όλα του τα προβλήματα, ικανοποιώντας και όλες του τις απαιτήσεις. Πρέπει και ο κάθε πολίτης χωριστά α) να είναι πάντα εντάξει στις υποχρεώσεις του, β) να σηκώνει και κανένα τηλέφωνο να ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές π.χ πως στην κολώνα της γειτονιάς του δεν ανάβει η λάμπα και να μην περιμένει από αυτές να το μαντέψουν, να μαζέψει και κανένα σκουπίδι από τον δρόμο να το ρίξει στον κάδο απορριμμάτων δεν είναι ντροπή, ούτε αγγαρεία.
Όσο για τους συνδημότες μου θα τους συνιστούσα να μην γκρινιάζουν τώρα γιατί α) όταν πεζοδρομήθηκαν τα μόλις δύο μικρά τμήματα των οδών Κεφάλα και Αγ. Νικολάου πέριξ της κεντρικής πλατείας, έγινε χαμός διότι πλέον ο “μεγιστάνας” Μεγαλοπολίτης δεν θα μπορούσε να κόβει βόλτες γύρω από την πλατεία με το αυτοκίνητο όπως έκανε ως τότε. β) Όταν παραδόθηκε η αναδιαμορφωμένη (;) κεντρική πλατεία ουδείς διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός πως το τελικό αποτέλεσμα απείχε παρασάγγας από τα αρχικά σχέδια και εξαγγελίες που έκαναν λόγο για την δημιουργία ενός υπόγειου χώρου στάθμευσης κτλ. Έτσι αν είχαν από τότε (που “λεφτά υπήρχαν” γενικώς στην χώρα) δημιουργηθεί χώροι στάθμευσης θα μπορούσε κάλλιστα σήμερα να απαγορευτεί-περιοριστεί η στάθμευση στις οδούς Παπαναστασίου, Κολοκοτρώνη, Αρχαίου θεάτρου και Ζέρβα. Τα πεζοδρόμια των συγκεκριμένων οδών θα μπορούσαν να διαπλατυνθούν δίνοντας και την δυνατότητα δημιουργίας ποδηλατοδρόμων, ενώ παράλληλα θα μπορούσαν κάποια τμήματα οδών του κέντρου να γίνουν πεζόδρομοι. Π.χ επέκταση του πεζόδρομου της οδού Κεφάλα από το νέο δημαρχείο έως την Νικηταρά. Επέκταση του πεζόδρομου στην οδό Σταθοπούλου έως την Πολυβίου και ενδεχομένως να πεζοδρομούνταν και κάποια ακόμη τμήματα των οδών Παπαϊωάννου, Αγίου Νικολάου κ.α. Τότε κάλλιστα θα μπορούσε να επιτευχθεί μια θεαματική κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση του κέντρου, τα καταστήματα να γίνουν εύκολα προσβάσιμα και ορατά, επομένως και πιο ελκυστικά (πως βλέπεις και πως προσεγγίζεις ένα κατάστημα που βρίσκεται σε πεζόδρομο και πως ένα άλλο που βρίσκεται σε μια κοινή οδό με παρκαρισμένα οχήματα ακριβώς μπροστά στην πόρτα του). Όλα αυτά είναι αυτονόητα για ΌΛΕΣ τις πολιτισμένες πόλεις του κόσμου όχι όμως για την Μεγαλόπολη στην οποία ο “μεγιστάνας” Μεγαλοπολίτης θέλει να βγαίνει από το σπίτι να μπαίνει στο αυτοκίνητο και τσούπ να παρκάρει έξω ακριβώς από το κατάστημα που επιθυμεί. Να πηγαίνει παντού με το αυτοκίνητο σε μια πόλη που από την μία άκρη της έως την άλλη είναι το μέγιστο 5 χιλιόμετρα απόσταση. Όχι όμως για την Μεγαλόπολη στην οποία ο “γρήγορος” Μεγαλοπολίτης (έχουμε γεμίσει με αρκετούς τέτοιους τα τελευταία χρόνια) θέλει να περνάει την Παπαναστασίου, Κολοκοτρώνη, Ζέρβα, Αρχαίου θεάτρου και Αγ. Αθανασίου κ.α (για να μην πω για την 212 Εκτελεσθέντων) με 150+ Km/h για να πουλήσει μούρη και να κάνει το κομμάτι του.
Κατά τα άλλα γκρίνια στην Μεγαλόπολη, κρίση και φτώχεια. Βασικά στην Μεγαλόπολη πάντα γκρίνια υπήρχε από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Μιζέρια, κακεντρέχεια, ωχαδερφισμός, το προσωπικό βόλεμα είχε πάντα τον πρώτο λόγο, μηδέν προσδοκίες, μηδέν όραμα (πλην ελαχίστων κορόιδων). Σε μια περιοχή με τεράστιες δυνατότητες η πλειοψηφία επέλεξε να πορευθεί στον χρόνο με κύριο γνώμονα τα προσωπικά συμφέροντα ποντάροντας αρκετά και στην κότα με τα χρυσά αυγά (ΔΕΗ), η οποία είχαν την ψευδαίσθηση πως θα είναι αιωνίως εκεί. Τώρα που την κότα την οδηγούν στον χασάπη για σφαγή, θα έρθει και η πραγματική κρίση και φτώχεια στην περιοχή, δυστυχώς.
Αδελφέ το πρόβλημα είναι ο Μεγαλοπολίτης και οι στρεβλές νοοτροπίες που αυτός έχει υιοθετήσει και εδραιώσει τις τελευταίες (τουλάχιστον) δύο δεκαετίες.
Σε αυτό δεν μπορεί να βοηθήσει (- επέμβει) ιδιαίτερα καμία τοπική αρχή.
Παράδειγμα.
Έστω πως σήμερα (αύριο, όπως θέλει ο καθένας) η εκάστοτε δημοτική αρχή θελήσει να δώσει ένα οριστικό τέλος στο θέμα που έχει προκύψει και αναφέρεται στην παρούσα ανάρτηση. Πώς μπορεί να γίνει αυτό άμεσα; Με έναν και μόνο τρόπο φυσικά, διά της νομικής οδού. Πρέπει δηλαδή η δημοτική αρχή να ζητήσει την συνδρομή της αστυνομίας ώστε να προβεί στον έλεγχο για τα τραπεζοκαθίσματα και τις άδειες λειτουργίας των καταστημάτων, επιβάλλοντας και τις ανάλογες κυρώσεις στους παρανομούντες όπως ΟΡΊΖΕΙ Ο ΝΌΜΟΣ. [Προσωπικά είμαι υπέρ αυτής της λύσης μιας και τα πεζοδρόμια υπάρχουν για έναν σκοπό και αυτός, όπως υποδηλώνει και η ονομασία τους, είναι η ελεύθερη και ασφαλής διέλευση των πεζών. Αν η διέλευση των πεζών πάνω σε αυτά δεν είναι εφικτή τότε τα τελευταία έχουν πάψει να υφίστανται.]
Πόσοι λοιπόν, με προεξάρχουσα την αντιπολίτευση, θα βγουν την επόμενη ημέρα διαμαρτυρόμενοι έντονα και θα πουν “ο δήμαρχος στέλνει την αστυνομία στους καταστηματάρχες” και άλλα τέτοια ή χειρότερα;
Επομένως πρέπει επιτέλους σε αυτή την χώρα οι πολίτες να συνειδητοποιήσουμε πως οι ευθύνες και το ποσοστό συμμετοχής μας στα κοινά δεν εξαντλούνται την ημέρα που πάμε στην κάλπη για να ψηφίσουμε. Να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είναι δυνατόν ο κάθε πολίτης ξεχωριστά να έχει κατά αποκλειστικότητα τον δήμαρχο και τους δημοτικούς υπαλλήλους να τον υπηρετούν 24 ώρες το 24ωρο και να δίνουν λύσεις σε όλα του τα προβλήματα, ικανοποιώντας και όλες του τις απαιτήσεις. Πρέπει και ο κάθε πολίτης χωριστά α) να είναι πάντα εντάξει στις υποχρεώσεις του, β) να σηκώνει και κανένα τηλέφωνο να ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές π.χ πως στην κολώνα της γειτονιάς του δεν ανάβει η λάμπα και να μην περιμένει από αυτές να το μαντέψουν, να μαζέψει και κανένα σκουπίδι από τον δρόμο να το ρίξει στον κάδο απορριμμάτων δεν είναι ντροπή, ούτε αγγαρεία.
Όσο για τους συνδημότες μου θα τους συνιστούσα να μην γκρινιάζουν τώρα γιατί α) όταν πεζοδρομήθηκαν τα μόλις δύο μικρά τμήματα των οδών Κεφάλα και Αγ. Νικολάου πέριξ της κεντρικής πλατείας, έγινε χαμός διότι πλέον ο “μεγιστάνας” Μεγαλοπολίτης δεν θα μπορούσε να κόβει βόλτες γύρω από την πλατεία με το αυτοκίνητο όπως έκανε ως τότε. β) Όταν παραδόθηκε η αναδιαμορφωμένη (;) κεντρική πλατεία ουδείς διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός πως το τελικό αποτέλεσμα απείχε παρασάγγας από τα αρχικά σχέδια και εξαγγελίες που έκαναν λόγο για την δημιουργία ενός υπόγειου χώρου στάθμευσης κτλ. Έτσι αν είχαν από τότε (που “λεφτά υπήρχαν” γενικώς στην χώρα) δημιουργηθεί χώροι στάθμευσης θα μπορούσε κάλλιστα σήμερα να απαγορευτεί-περιοριστεί η στάθμευση στις οδούς Παπαναστασίου, Κολοκοτρώνη, Αρχαίου θεάτρου και Ζέρβα. Τα πεζοδρόμια των συγκεκριμένων οδών θα μπορούσαν να διαπλατυνθούν δίνοντας και την δυνατότητα δημιουργίας ποδηλατοδρόμων, ενώ παράλληλα θα μπορούσαν κάποια τμήματα οδών του κέντρου να γίνουν πεζόδρομοι. Π.χ επέκταση του πεζόδρομου της οδού Κεφάλα από το νέο δημαρχείο έως την Νικηταρά. Επέκταση του πεζόδρομου στην οδό Σταθοπούλου έως την Πολυβίου και ενδεχομένως να πεζοδρομούνταν και κάποια ακόμη τμήματα των οδών Παπαϊωάννου, Αγίου Νικολάου κ.α. Τότε κάλλιστα θα μπορούσε να επιτευχθεί μια θεαματική κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση του κέντρου, τα καταστήματα να γίνουν εύκολα προσβάσιμα και ορατά, επομένως και πιο ελκυστικά (πως βλέπεις και πως προσεγγίζεις ένα κατάστημα που βρίσκεται σε πεζόδρομο και πως ένα άλλο που βρίσκεται σε μια κοινή οδό με παρκαρισμένα οχήματα ακριβώς μπροστά στην πόρτα του). Όλα αυτά είναι αυτονόητα για ΌΛΕΣ τις πολιτισμένες πόλεις του κόσμου όχι όμως για την Μεγαλόπολη στην οποία ο “μεγιστάνας” Μεγαλοπολίτης θέλει να βγαίνει από το σπίτι να μπαίνει στο αυτοκίνητο και τσούπ να παρκάρει έξω ακριβώς από το κατάστημα που επιθυμεί. Να πηγαίνει παντού με το αυτοκίνητο σε μια πόλη που από την μία άκρη της έως την άλλη είναι το μέγιστο 5 χιλιόμετρα απόσταση. Όχι όμως για την Μεγαλόπολη στην οποία ο “γρήγορος” Μεγαλοπολίτης (έχουμε γεμίσει με αρκετούς τέτοιους τα τελευταία χρόνια) θέλει να περνάει την Παπαναστασίου, Κολοκοτρώνη, Ζέρβα, Αρχαίου θεάτρου και Αγ. Αθανασίου κ.α (για να μην πω για την 212 Εκτελεσθέντων) με 150+ Km/h για να πουλήσει μούρη και να κάνει το κομμάτι του.
Κατά τα άλλα γκρίνια στην Μεγαλόπολη, κρίση και φτώχεια. Βασικά στην Μεγαλόπολη πάντα γκρίνια υπήρχε από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Μιζέρια, κακεντρέχεια, ωχαδερφισμός, το προσωπικό βόλεμα είχε πάντα τον πρώτο λόγο, μηδέν προσδοκίες, μηδέν όραμα (πλην ελαχίστων κορόιδων). Σε μια περιοχή με τεράστιες δυνατότητες η πλειοψηφία επέλεξε να πορευθεί στον χρόνο με κύριο γνώμονα τα προσωπικά συμφέροντα ποντάροντας αρκετά και στην κότα με τα χρυσά αυγά (ΔΕΗ), η οποία είχαν την ψευδαίσθηση πως θα είναι αιωνίως εκεί. Τώρα που την κότα την οδηγούν στον χασάπη για σφαγή, θα έρθει και η πραγματική κρίση και φτώχεια στην περιοχή, δυστυχώς.
το παραπάνω σχόλιο πρέπει να μπει ως άρθρο στο blog,να το
διαβάσουν όλοι.Και μετά να αρχίσουμε όλοι να διορθωνόμαστε-με εμάς και το εγώ μας πρέπει να ξεκινήσουμε-μήπως και περισώσουμε τίποτα…
το παραπάνω σχόλιο πρέπει να μπει ως άρθρο στο blog,να το
διαβάσουν όλοι.Και μετά να αρχίσουμε όλοι να διορθωνόμαστε-με εμάς και το εγώ μας πρέπει να ξεκινήσουμε-μήπως και περισώσουμε τίποτα…
το παραπάνω σχόλιο πρέπει να μπει ως άρθρο στο blog,να το
διαβάσουν όλοι.Και μετά να αρχίσουμε όλοι να διορθωνόμαστε-με εμάς και το εγώ μας πρέπει να ξεκινήσουμε-μήπως και περισώσουμε τίποτα…
το παραπάνω σχόλιο πρέπει να μπει ως άρθρο στο blog,να το
διαβάσουν όλοι.Και μετά να αρχίσουμε όλοι να διορθωνόμαστε-με εμάς και το εγώ μας πρέπει να ξεκινήσουμε-μήπως και περισώσουμε τίποτα…
Αν δεν έχει αντίρρηση ο σχολιαστής θα μπει.. εξάλλου όποιος – όποια θέλει μπορεί να μου στείλει οτιδήποτε και εγώ θα το αναρτήσω αμέσως…
Αν δεν έχει αντίρρηση ο σχολιαστής θα μπει.. εξάλλου όποιος – όποια θέλει μπορεί να μου στείλει οτιδήποτε και εγώ θα το αναρτήσω αμέσως…
Αν δεν έχει αντίρρηση ο σχολιαστής θα μπει.. εξάλλου όποιος – όποια θέλει μπορεί να μου στείλει οτιδήποτε και εγώ θα το αναρτήσω αμέσως…
Αν δεν έχει αντίρρηση ο σχολιαστής θα μπει.. εξάλλου όποιος – όποια θέλει μπορεί να μου στείλει οτιδήποτε και εγώ θα το αναρτήσω αμέσως…
Πέραν του ότι ήμουν και θα είμαι υπέρμαχος της ελευθερίας της έκφρασης και του λόγου καθ’ ολοκληρία (συμπεριλαμβανομένων και των ακραίων απόψεων δηλαδή), αν δεν κάνω λάθος το παρών site έχει δημόσιο χαρακτήρα και όπως πιθανόν γνωρίζουμε όλοι οι δημόσιες τοποθετήσεις (προφορικές ή γραπτές) δεν υπόκεινται σε καθεστώς πνευματικών δικαιωμάτων και τα τοιαύτα.
Επομένως δεν απαιτείται καμία άδεια από μέρους μου για να χρησιμοποιηθούν οι δημόσιες τοποθετήσεις μου από οποιονδήποτε, όπως θέλει και κατά όποιον τρόπο θέλει.
Το παραπάνω σχόλιο αποτελεί απλά μια δημόσια κατάθεση κάποιων σκέψεών μου τις οποίες εγώ προσωπικά δεν τις θεωρώ σπουδαίες, τώρα αν κάποιοι τις βρίσκουν ενδιαφέρουσες και σημαντικές γι’ αυτό δεν ευθύνομαι εγώ.
Τέλος ο λόγος που δεν αναφέρω πλήρως τα στοιχεία μου έχει να κάνει με το γεγονός πως με την προβολή και δη την αυτοπροβολή ουδέποτε είχα καλές σχέσεις. Τώρα αν κάποιος κρίνει απαραίτητο να αναφέρω τα στοιχεία μου δεν έχω καμία αντίρρηση να το κάνω, δεν έχω να κρύψω κάτι, ούτε υπάρχει κάτι που με φοβίζει.
Ευχαριστώ.
Πέραν του ότι ήμουν και θα είμαι υπέρμαχος της ελευθερίας της έκφρασης και του λόγου καθ’ ολοκληρία (συμπεριλαμβανομένων και των ακραίων απόψεων δηλαδή), αν δεν κάνω λάθος το παρών site έχει δημόσιο χαρακτήρα και όπως πιθανόν γνωρίζουμε όλοι οι δημόσιες τοποθετήσεις (προφορικές ή γραπτές) δεν υπόκεινται σε καθεστώς πνευματικών δικαιωμάτων και τα τοιαύτα.
Επομένως δεν απαιτείται καμία άδεια από μέρους μου για να χρησιμοποιηθούν οι δημόσιες τοποθετήσεις μου από οποιονδήποτε, όπως θέλει και κατά όποιον τρόπο θέλει.
Το παραπάνω σχόλιο αποτελεί απλά μια δημόσια κατάθεση κάποιων σκέψεών μου τις οποίες εγώ προσωπικά δεν τις θεωρώ σπουδαίες, τώρα αν κάποιοι τις βρίσκουν ενδιαφέρουσες και σημαντικές γι’ αυτό δεν ευθύνομαι εγώ.
Τέλος ο λόγος που δεν αναφέρω πλήρως τα στοιχεία μου έχει να κάνει με το γεγονός πως με την προβολή και δη την αυτοπροβολή ουδέποτε είχα καλές σχέσεις. Τώρα αν κάποιος κρίνει απαραίτητο να αναφέρω τα στοιχεία μου δεν έχω καμία αντίρρηση να το κάνω, δεν έχω να κρύψω κάτι, ούτε υπάρχει κάτι που με φοβίζει.
Ευχαριστώ.
Πέραν του ότι ήμουν και θα είμαι υπέρμαχος της ελευθερίας της έκφρασης και του λόγου καθ’ ολοκληρία (συμπεριλαμβανομένων και των ακραίων απόψεων δηλαδή), αν δεν κάνω λάθος το παρών site έχει δημόσιο χαρακτήρα και όπως πιθανόν γνωρίζουμε όλοι οι δημόσιες τοποθετήσεις (προφορικές ή γραπτές) δεν υπόκεινται σε καθεστώς πνευματικών δικαιωμάτων και τα τοιαύτα.
Επομένως δεν απαιτείται καμία άδεια από μέρους μου για να χρησιμοποιηθούν οι δημόσιες τοποθετήσεις μου από οποιονδήποτε, όπως θέλει και κατά όποιον τρόπο θέλει.
Το παραπάνω σχόλιο αποτελεί απλά μια δημόσια κατάθεση κάποιων σκέψεών μου τις οποίες εγώ προσωπικά δεν τις θεωρώ σπουδαίες, τώρα αν κάποιοι τις βρίσκουν ενδιαφέρουσες και σημαντικές γι’ αυτό δεν ευθύνομαι εγώ.
Τέλος ο λόγος που δεν αναφέρω πλήρως τα στοιχεία μου έχει να κάνει με το γεγονός πως με την προβολή και δη την αυτοπροβολή ουδέποτε είχα καλές σχέσεις. Τώρα αν κάποιος κρίνει απαραίτητο να αναφέρω τα στοιχεία μου δεν έχω καμία αντίρρηση να το κάνω, δεν έχω να κρύψω κάτι, ούτε υπάρχει κάτι που με φοβίζει.
Ευχαριστώ.
Πέραν του ότι ήμουν και θα είμαι υπέρμαχος της ελευθερίας της έκφρασης και του λόγου καθ’ ολοκληρία (συμπεριλαμβανομένων και των ακραίων απόψεων δηλαδή), αν δεν κάνω λάθος το παρών site έχει δημόσιο χαρακτήρα και όπως πιθανόν γνωρίζουμε όλοι οι δημόσιες τοποθετήσεις (προφορικές ή γραπτές) δεν υπόκεινται σε καθεστώς πνευματικών δικαιωμάτων και τα τοιαύτα.
Επομένως δεν απαιτείται καμία άδεια από μέρους μου για να χρησιμοποιηθούν οι δημόσιες τοποθετήσεις μου από οποιονδήποτε, όπως θέλει και κατά όποιον τρόπο θέλει.
Το παραπάνω σχόλιο αποτελεί απλά μια δημόσια κατάθεση κάποιων σκέψεών μου τις οποίες εγώ προσωπικά δεν τις θεωρώ σπουδαίες, τώρα αν κάποιοι τις βρίσκουν ενδιαφέρουσες και σημαντικές γι’ αυτό δεν ευθύνομαι εγώ.
Τέλος ο λόγος που δεν αναφέρω πλήρως τα στοιχεία μου έχει να κάνει με το γεγονός πως με την προβολή και δη την αυτοπροβολή ουδέποτε είχα καλές σχέσεις. Τώρα αν κάποιος κρίνει απαραίτητο να αναφέρω τα στοιχεία μου δεν έχω καμία αντίρρηση να το κάνω, δεν έχω να κρύψω κάτι, ούτε υπάρχει κάτι που με φοβίζει.
Ευχαριστώ.
Φίλε μου δεν τίθεται θέμα πνευματικών δικαιωμάτων , ούτε να έχουμε τα στοιχεία σου, ανέφερα το θέμα της δικής σου έγκρισης μόνο και μόνο για το γεγονός ότι μπορεί να επιθυμούσες να παραμείνει το κείμενο ένα απλό σχόλιο. Από τους βασικότερους σκοπούς του Καφενείου είναι η δυνατότητα να υπάρχουν τοποθετήσεις σαν την δικιά σου , οπότε με μεγάλη μου χαρά θα μετατρέψω το σχόλιο σου σε ανάρτηση.
Φίλε μου δεν τίθεται θέμα πνευματικών δικαιωμάτων , ούτε να έχουμε τα στοιχεία σου, ανέφερα το θέμα της δικής σου έγκρισης μόνο και μόνο για το γεγονός ότι μπορεί να επιθυμούσες να παραμείνει το κείμενο ένα απλό σχόλιο. Από τους βασικότερους σκοπούς του Καφενείου είναι η δυνατότητα να υπάρχουν τοποθετήσεις σαν την δικιά σου , οπότε με μεγάλη μου χαρά θα μετατρέψω το σχόλιο σου σε ανάρτηση.
Φίλε μου δεν τίθεται θέμα πνευματικών δικαιωμάτων , ούτε να έχουμε τα στοιχεία σου, ανέφερα το θέμα της δικής σου έγκρισης μόνο και μόνο για το γεγονός ότι μπορεί να επιθυμούσες να παραμείνει το κείμενο ένα απλό σχόλιο. Από τους βασικότερους σκοπούς του Καφενείου είναι η δυνατότητα να υπάρχουν τοποθετήσεις σαν την δικιά σου , οπότε με μεγάλη μου χαρά θα μετατρέψω το σχόλιο σου σε ανάρτηση.
Φίλε μου δεν τίθεται θέμα πνευματικών δικαιωμάτων , ούτε να έχουμε τα στοιχεία σου, ανέφερα το θέμα της δικής σου έγκρισης μόνο και μόνο για το γεγονός ότι μπορεί να επιθυμούσες να παραμείνει το κείμενο ένα απλό σχόλιο. Από τους βασικότερους σκοπούς του Καφενείου είναι η δυνατότητα να υπάρχουν τοποθετήσεις σαν την δικιά σου , οπότε με μεγάλη μου χαρά θα μετατρέψω το σχόλιο σου σε ανάρτηση.