Ο Σύλλογος Καρυτινών της Αθήνας “Θεόδωρος Κολοκοτρώνης” έκοψε την πίτα του στην Αθήνα στο ξενοδοχείο Radisson Blu Park.
Παρών στην εκδήλωση ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ.κ. Νικηφόρος, οι αρχιμανδρίτες κ.κ. Ιάκωβος και Αυγουστίνος, ο αντιπεριφερειάρχης κ. Λαμπρόπουλος, ο Δήμαρχος Μεγαλόπολης κ. Χριστογιαννόπουλος , αντιδήμαρχοι και πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι, οι βουλευτές Αρκαδίας κ.κ. Βλάσης και Παπαηλιού.
Ο πρόεδρος του συλλόγου κ. Αδαμόπουλος στην ομιλία του μίλησε για τις αυτοδιοικητικές στρεβλώσεις, τις οποίες βασικά δημιούργησε «ο Καλλικράτης», που δυστυχώς απαξιώνουν την Καρύταινα , καθώς επίσης στην καταγραφή των έργων και δράσεων άμεσης προτεραιότητας, που επειγόντως χρειάζεται η Καρύταινα.
Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία του κ. Αδαμόπουλου:
Η Κ Α Ρ Υ Τ Α Ι Ν Α Π Ο Υ Α Γ Α Π Α Μ Ε.
Αναδρομή στο πρόσφατο δύσκολο παρελθόν – Προοπτικές για ένα λαμπρό μέλλον.
Στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα, από το 1900 έως σχεδόν το 1960, η Μεγαλόπολη και η Καρύταινα, που έως το 1912 ήταν πρωτεύουσα του τέως Δήμου Γόρτυνος, ήταν δύο τυπικά μεγαλοχώρια της Ελληνικής επαρχίας, το καθένα με τη δική του ενδοχώρα. Οι παλαιοί θα θυμούνται ακόμη τα εβδομαδιαία παζάρια τους, στην τότε χωμάτινη κεντρική πλατεία για τη Μεγαλόπολη και στα σοκάκια της κεντρικής αγοράς για την Καρύταινα, όπου συγκέντρωναν τον πληθυσμό από τα γεμάτα ζωή τότε γειτονικά τους χωριά, για τις αγοραπωλησίες της πραμάτειας τους. Και τα δύο αυτά μεγαλοχώρια είχαν την περίοδο αυτή μια φθίνουσα πορεία, οφειλόμενη κυρίως στην μετανάστευση των νέων τόσο προς τις μεγαλουπόλεις του εσωτερικού όσο και προς το εξωτερικό.
Η εικόνα αυτή άλλαξε ριζικά μετά το 1960, όταν πλέον άρχισαν στη Μεγαλόπολη οι μεγάλες επενδύσεις της ΔΕΗ, για την ενεργειακή εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου του λεκανοπεδίου και συγκεκριμένα του λιγνίτη. Σε λίγα χρόνια η Μεγαλόπολη μετατράπηκε σε βιομηχανικό και κατά συνέπεια οικονομικό κέντρο, με αυξανόμενο συνεχώς πληθυσμό, προσελκύοντας καλά αμειβόμενους από την ΔΕΗ εργαζόμενους, όχι μόνο από το λεκανοπέδιο αλλά και από την ευρύτερη περιοχή. Κανείς δεν θα αμφισβητήσει βέβαια, ότι η πρωτόγνωρη αυτή οικονομική άνθηση, συνοδεύτηκε με μια σημαντική υποβάθμιση του περιβάλλοντος τόσο από τις εξορύξεις όσο και από την καύση του λιγνίτη.
Ποια ήταν όμως, τα χρόνια αυτά της οικονομικής άνθησης της Μεγαλόπολης, η παράλληλη πορεία της γειτονικής Καρύταινας ; Η Καρύταινα, στα γεωγραφικά όρια του λεκανοπεδίου, μπορούμε με αμεροληψία να πούμε, ότι με τις εξελίξεις αυτές πλήρωσε πολύ ακριβό τίμημα, χωρίς μάλιστα να μπορέσει η ίδια να απολαύσει αντίστοιχα οικονομικά οφέλη και πλεονεκτήματα που απόλαυσε η Μεγαλόπολη. Και η Καρύταινα επλήγη από την ρύπανση, υπέστη όμως επί πλέον απότομη μείωση του ενεργού πληθυσμού της, μια και οι υπόλοιποι νέοι, που είχαν απομείνει από την μετανάστευση, εγκατέλειψαν τις παραδοσιακές γεωργικές και κτηνοτροφικές τους δραστηριότητες και προτίμησαν να μετακομίσουν στη Μεγαλόπολη, στις πολύ καλά αμειβόμενες θέσεις της ΔΕΗ. Η Καρύταινα έπαυσε πλέον οριστικά να αποτελεί μικρό εμπορικό κέντρο, η κεντρική αγορά της νεκρώθηκε και ο περίφημος κάμπος της, που στις αρχές του αιώνα διέτρεφε πληθυσμό τουλάχιστον 3.000 ατόμων και υπηρετείτο από τουλάχιστον 1.000 καταγεγραμμένα αροτριόντα ζώα, στην κυριολεξία εγκαταλείφτηκε, τόσο από την έλλειψη χεριών, όσο και από την πτώση του υδροφόρου ορίζοντα, λόγω των εξαντλητικών αντλήσεων της ΔΕΗ. Αξίζει και μόνο να σημειωθεί, ότι στις αρχές του αιώνα, ο κάμπος της Καρύταινας στήριζε και αξιοσημείωτη σηροτροφική δραστηριότητα (για παραγωγή μεταξιού) και παρήγαγε τότε περισσότερα αμπελουργικά προιόντα, από τον παραπλήσιων κλιματολογικών συνθηκών κάμπο της Νεμέας, που ως γνωστόν μετέπειτα μεγαλούργησε στον κλάδο της οινοποιίας.
Την ίδια τύχη με την Καρύταινα είχαν δυστυχώς όλα τα χωριά του λεκανοπεδίου, τα οποία σχεδόν έκτοτε νεκρώθηκαν. Δεν είναι υπερβολικό να πούμε ότι το λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης ερημώθηκε δύο φορές στην μακραίωνη ιστορία του. Την πρώτη επί Επαμεινώνδα του Θηβαίου με την υποχρεωτική και βίαιη μετοίκηση στη Μεγάλη Πόλη (πλην Τραπεζουντίων), για να την καταστήσει αντίπαλο δέος στην εχθρική Σπάρτη και την δεύτερη την εικοσαετία 1950 -1970 λόγω της ραγδαίας γενικά μετανάστευσης που ακολούθησε τα μετεμφυλιακά χρόνια, η οποία επιδεινώθηκε με την μετοίκηση αυτών που απέμειναν, στη Μεγαλόπολη λόγω της ΔΕΗ.
Το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, η οικονομική άνθηση της Μεγαλόπολης, συνοδεύτηκε με τον παράλληλο συνεχή μαρασμό της Καρύταινας. Θυμάμαι στα ¨πέτρινα¨ χρόνια από το 1970 έως σχεδόν το 1990, δεν μπορούσε ο επισκέπτης να βρει στην Καρύταινα το παραμικρό. Ούτε ένα κομμάτι ψωμί. Τότε στερήθηκε η Καρύταινα και από όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες που φιλοξενούσε, το Ειρηνοδικείο, το Ταχυδρομείο, την Αστυνομία, το Συμβολαιογραφείο κλπ. Η απόλυτη παρακμή.
Αντίβαρο στην μακρά περίοδο παρακμής της Καρύταινας σε όλη τη διάρκεια του 20 αιώνα, η μεγάλη αγάπη των ξενιτεμένων Καρυτινών για το χωριό τους. Μεγάλοι ξενιτεμένοι πατριώτες, όπως οι Ηλίας και Απόστολος Πουλόπουλος, ο Διαμαντής Γεωργακόπουλος, ο Δημήτρης Νικολόπουλος, οι αδελφοί Μπακογιάννη από την Αμερική και πολλοί άλλοι, έγιναν οι χρηματοδότες για σημαντικά έργα πνοής στην Καρύταινα. Οι ευεργέτες αυτοί σε συνεργασία πάντα με τους άξιους Προέδρους της Κοινότητας, όπως ο υπερδραστήριος δάσκαλος Ιωάννης Κωστόπουλος, οι άξιοι κοινοτάρχες Θ. Λιάπης, Β. Κοτέλος κ.α. άφησαν το ισχυρό δικό τους αποτύπωμα. Η ύδρευση της Καρύταινας, η κατασκευή της κεντρικής πλατείας της, ήταν δικά τους αποκλειστικά έργα, όπως και πολλά ακόμη. Αργότερα πολλοί ξενιτεμένοι Καρυτινοί άρχισαν σιγά – σιγά να επισκευάζουν τα ερειπωμένα σπίτια τους και να αλλάζει προοδευτικά προς το καλύτερο, η όψη του παρακμασμένου οικισμού. Αυτό μάλιστα έγινε με απόλυτο σεβασμό προς την παραδοσιακή αρχιτεκτονική δομή του οικισμού, όπως επέβαλε ο αρχαιολογικός νόμος που εν τω μεταξύ ψηφίστηκε και ενέταξε την Καρύταινα στους παραδοσιακούς οικισμούς της Πελοποννήσου. Παράλληλα πρέπει να υπογραμμιστεί η μεγάλη συμβολή στις εξελίξεις, των ιστορικών Συλλόγων της Καρύταινας, του εν Αθήναις «Θ. Κολοκοτρώνη» και του υπερδραστήριου τότε τοπικού Συλλόγου «Άγιος Αθανάσιος» με πρωτοστάτη τον επί πολλά χρόνια Πρόεδρό του και δάσκαλο του χωριού αείμνηστο Χρηστάκη Κοντόπουλο.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά την δεκαετία του 1990, το πρώτο άμεσου αναπτυξιακού / τουριστικού ενδιαφέροντος έργο στην Καρύταινα, όταν ο Σύλλογος των Καρυτινών, υπό την Προεδρία τότε διαδοχικά, του μετέπειτα πρώτου Δημάρχου του Καποδιστριακού νέου Δήμου Γόρτυνος Γιώργου Παλαμήδη, του Ηλία Παπαπετρίδη και του ευπατρίδη και δωρητή της Καρύταινας αείμνηστου Κωνσταντίνου Σωτηρόπουλου, με συνεισφορές των μελών του, αγόρασε το κτίσμα και εξόπλισε την πρώτη ταβέρνα στην Καρύταινα, που τα επόμενα χρόνια έμελλε να γίνει η ‘ατμομηχανή’ ανάπτυξης του χωριού. Όχι μόνο την εξόπλισε πλήρως, αλλά και επί χρόνια επιδοτούσε τον ενοικιαστή για να μπορέσει να παραμείνει, να σταθεί οικονομικά στα πόδια του και να λειτουργεί σε καθημερινή βάση την ταβέρνα.
Τα μεγάλα αναπτυξιακά βήματα στην Καρύταινα έγιναν ωστόσο μετά το 1997, όταν η Καρύταινα ευτύχισε να αποτελέσει ανεξάρτητο Καποδιστριακό Δήμο, με πρώτους Δημάρχους τους Γιώργο Παλαμήδη και Κώστα Μιχόπουλο. Τότε άρχισαν να δημιουργούνται στοιχειώδεις υποδομές, αλλά το σημαντικότερο, μπορώ να πω, ότι ήταν η προσπάθεια ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς και των σημαντικών βυζαντινών μνημείων της Καρύταινας. Αναφέρω ως σημείο καμπής, τη σπουδαιότερη ίσως δημοτική κίνηση – παρέμβαση της εποχής εκείνης, την προσέλκυση ενδιαφέροντος της Εθνικής Τράπεζας, για την χρηματοδότηση της σύνταξης μελετών αναστήλωσης για τα περισσότερα βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία της Καρύταινας. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό, με την « από Θεό τύχη » να είναι επικεφαλής στη Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Καλαμάτας ο εξαιρετικός και υπερδραστήριος αρχαιολόγος Δημήτρης Αθανασούλης (σήμερα Έφορος Κυκλάδων), είχε σαν αποτέλεσμα την υλοποίηση του μεγάλου προγράμματος αναστήλωσης και προβολής των περισσότερων περιφερειακών μνημείων, Άγιο Νικόλας, Παναγία του Κολοκοτρώνη, οικία Κολοκοτρώνη, Πύργος Λεβένταινας, Πύργος Ματζουρανόγιαννη, κλπ., που στην κυριολεξία μεταμόρφωσε και άλλαξε ριζικά προς το καλλίτερο την πορεία της Καρύταινας. Παράλληλα η εργώδης δράση του Συλλόγου των Καρυτινών «ο Θ. Κολοκοτρώνης» υπήρξε ιδιαίτερα θετική και συμπληρωματική τόσο στην προβολή των μνημείων, όσο και στην ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της Καρύταινας γενικότερα. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε την μεγάλη συνεισφορά της αείμνηστης Έφης Παπαπετρίδη, που κατάφερε να οργανώσει με τις γυναίκες της Καρύταινας, το περίφημο «ΠΑΖΑΡΙ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ», που για αρκετά χρόνια έκανε το χωριό μας γνωστό στο Πανελλήνιο ως ¨ΚΑΡΥΤΑΙΝΑ – ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΠΕΝΤΟΧΙΛΙΑΡΟΥ – ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΤΟ 1821¨.
Δυστυχώς η αυτονομία της Καρύταινας ως ανεξάρτητος Δήμος, διακόπηκε το 2011, με τον νόμο ΄Καλλικράτης¨ και πλέον η Καρύταινα εντάχτηκε σαν κοινοτικό διαμέρισμα στον ευρύτερο βιομηχανικό Δήμο της Μεγαλόπολης. Όμως, από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 2010, ανήκει πλέον όχι στο Δήμο μιας δυναμικά αναπτυσσόμενης Μεγαλόπολης, από τον οποίον εύλογα θα ανέμενε να καρπωθεί κάποια οφέλη, αλλά σε ένα βιομηχανικό Δήμο, που βιώνει έκτοτε μια δύσκολη περίοδο οικονομικής παρακμής, λόγω της απότομης απολιγνιτοποίησης της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι Δημοτικές αρχές που έχουν να αντιμετωπίσουν τα σοβαρότατα προβλήματα τα οποία προκαλεί η απότομη αποβιομηχανοποίηση της περιοχής, δίνουν προτεραιότητα στα μεγάλα προβλήματα της Μεγαλόπολης και η Καρύταινα έρχεται δυστυχώς σε δεύτερη μοίρα.
Τα προβλήματα μεγαλώνουν ακόμη περισσότερο και από το αναμφισβήτητο γεγονός ότι, η Μεγαλόπολη και η Καρύταινα συνιστούν δύο τελείως διαφορετικά οικονομικά μοντέλα. Η Μεγαλόπολη είναι πλέον μία πρώην βιομηχανική πόλη, που προσπαθεί να υποκαταστήσει το μονοπροιόν της «παραγωγής ενέργειας από λιγνίτη», με προσέλκυση άλλων βιομηχανικών και μη δραστηριοτήτων, για να κρατήσει τον ενεργό πληθυσμό της, ενώ η Καρύταινα είναι ένα μεγαλοχώρι με εξαιρετικές προοπτικές, στον ξένο όμως για την Μεγαλόπολη, τομέα του τουρισμού.
Στο Σύλλογό μας υπάρχει απόλυτη συνειδητοποίηση της δύσκολης αυτής κατάστασης και έντονος προβληματισμός για τον καλύτερο δυνατό τρόπο αντιμετώπισης του σύνθετου αυτού διοικητικού προβλήματος. Ακούστηκαν ακόμη και ριζοσπαστικές προτάσεις για ανάγκη υποστήριξης καμπάνιας επαναδημιουργίας ανεξάρτητου Δήμου Γόρτυνος, όπως παλαιότερα με τον νόμο Καποδίστρια, για ιστορικούς λόγους. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, οπότε στη συνέχεια, με ιδιαίτερη ικανοποίηση υιοθετήσαμε καταρχήν την πρόταση του διακεκριμένου δημοσιογράφου και μέλους του Συλλόγου μας Ηλία Μάτσικα, να ερωτηθούν για το θέμα ειδικοί επιστήμονες. Προσεγγίστηκε προς τούτο επιτυχώς ο Πρύτανης του ΕΜΠ κ. Ανδρέας Μπουντουβής, ο οποίος στη συνέχεια επισκέφτηκε την Καρύταινα επί διήμερο συνοδευόμενος από ομάδα 4 – 5 ειδικών καθηγητών του ΕΜΠ. Αποτέλεσμα της επίσκεψης ήταν η διαμόρφωση και υποβολή πρότασης, για εκπόνηση ερευνητικού προγράμματος από το ΕΜΠ με τίτλο : ¨Ερευνητική και Επιστημονική υποστήριξη του Δήμου της Μεγαλόπολης για την διαμόρφωση χωρικής/αναπτυξιακής στρατηγικής για την Καρύταινα¨, με χρηματοδότηση στα πλαίσια των προγραμμάτων της δίκαιης μετάβασης.
Προφανώς η μελέτη/πρόταση του ΕΜΠ θα αφορούσε σε ένα πλήρες αναπτυξιακό σχέδιο για την Καρύταινα, καλύπτοντας όλους τους τομείς ενδιαφέροντος, όπως δράσεις για την τουριστική ανάπτυξη, υποδομές, πολεοδομικά θέματα του οικισμού, σχέδιο ανάπτυξης του κάμπου της Καρύταινας, αναγκαίους αναδασμούς, κλπ.
Δυστυχώς δεν δόθηκε κάποια συνέχεια από τον Δήμο, στην εξαιρετική αυτή πρόταση του φίλου Ηλία Μάτσικα. Δεν υπήρξε ανταπόκριση στην πρόταση του ΕΜΠ, ίσως δεν κατανοήθηκε η αξία της, ούτε φαίνεται να αξιολογήθηκε η μοναδικότητα της Καρύταινας, η οποία μάλλον αντιμετωπίζεται ισότιμα, σαν ένα από τα 70 χωριά που υπάγονται στην διοικητική αρμοδιότητά του.
Αποτέλεσμα των χρόνιων παραλείψεων και αδυναμιών, είναι η πλήρης απουσία οποιουδήποτε αναπτυξιακού σχεδίου και στρατηγικής για την Καρύταινα και την ευρύτερη περιοχή της. Μπορούμε να μιλάμε για σειρά χαμένων ευκαιριών, με πλέον πρόσφατη την αποτυχία διαμόρφωσης μιας αναπτυξιακής στρατηγικής τοπικού χαρακτήρα, στο πλαίσιο της διαδικασίας απολιγνιτοποίησης. Ένα εξειδικευμένο τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο, ειδικά για την Καρύταινα, θα μπορούσε να αποτελέσει μια Καλή Πρακτική, για τη διαδικασία της μετάβασης στην μεταλιγνιτική εποχή, με άξονα την βιώσιμη ανάπτυξη και τον τουρισμό. Η διαφοροποίηση της Καρύταινας από το γενικό αναπτυξιακό μοντέλο της Μεγαλόπολης, θα μπορούσε να αποτελέσει υπόδειγμα – πιλότο τόσο για την μερική διαφοροποίηση του αναπτυξιακού μοντέλου του Δήμου της Μεγαλόπολης, όσο και άλλων μικρών οικισμών, με σταδιακή αναστροφή της εικόνας παρακμής που επικρατεί στην περιοχή.
Επειδή όμως η ανάγκη για την χάραξη μιας μακροπρόθεσμης αναπτυξιακής στρατηγικής και η λήψη των αναγκαίων πρωτοβουλιών παραμένει, αναγκαστικά η προσπάθειά μας συνεχίζεται μεν αμείωτη, αλλά πλέον στηρίζεται αποκλειστικά στις εμπειρίες ζωής και στην ανιδιοτελή προσφορά των επιστημόνων μελών του Συλλόγου μας.
Η Καρύταινα αποτελεί έναν μοναδικής αξίας ιστορικό τόπο της Πελοποννήσου, που συμπυκνώνει αξιόλογα χαρακτηριστικά, αποτελώντας ένα εντυπωσιακής έκτασης παραδοσιακό πολεοδομικό συγκρότημα, που εντάσσεται σε ένα φυσικό τοπίο ιδιαιτέρου κάλλους, φορτισμένο με σημαντικές ιστορικές και πολιτισμικές αναφορές. Ο σπουδαίος αυτός τόπος όμως αντιμετωπίζει σήμερα σημαντικά προβλήματα οικονομικής παρακμής, εξαιτίας πολλών παραγόντων που κυρίως έχουν να κάνουν με τις διοικητικές και λειτουργικές εξαρτήσεις του οικισμού. Η Καρύταινα είναι ιδιαίτερα και απλόχερα προικισμένη από την Ιστορία, τον Πολιτισμό και την Φύση. Όλη η προσπάθειά μας λοιπόν δεν μπορεί παρά να επικεντρωθεί στο πως θα αποκαλύψουμε και θα αναδείξουμε αυτά τα μεγάλα της κεφάλαια. Είναι ακλόνητη πεποίθηση του Συλλόγου μας, ότι με πάρα πολύ λίγες και μικρού κόστους στοχευμένες κινήσεις μπορούν να επιτευχθούν θαύματα και η Καρύταινα από ουραγός να αποτελέσει πολύ σύντομα την κινητήρια δύναμη, όχι μόνο για τη δική της ανάπτυξη, αλλά για την γενικότερη ανάπτυξη και αναπροσανατολισμό ολόκληρου του λεκανοπεδίου της Μεγαλόπολης.
Να γίνει στην κυριολεξία η Καρύταινα το BRAND NAME του λεκανοπεδίου της Μεγαλόπολης.
Ποιες είναι λοιπόν αυτές οι άμεσες προτεραιότητες και κινήσεις ;
Αυτές μπορούν να συνοψιστούν σε τρείς ενότητες :
1η ΕΝΟΤΗΤΑ : ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ.
Στον τομέα αυτόν έχουν γίνει πάρα πολλά τα τελευταία χρόνια, κυρίως με πρωτοβουλίες του Συλλόγου των Καρυτινών. Επί πλέον αρκετά ακόμη μνημεία είναι υπό αναστήλωση και ανάδειξη είτε μέσω κρατικών χρηματοδοτήσεων είτε μέσω χορηγιών από ιδιώτες δωρητές, οι οποίοι έχουν προσεγγιστεί από τον Σύλλογό μας και έχουν ευγενώς ανταποκριθεί. Επί πλέον τα τελευταία χρόνια έχουν οργανωθεί στην Καρύταινα αξιόλογες εκδηλώσεις και εκθέσεις ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου, που έτυχαν μάλιστα πανελλήνιας προβολής και ενδιαφέροντος. Τα πρώτα αποτελέσματα των προσπάθειών είναι ήδη εντυπωσιακά με την κατακόρυφη αύξηση της επισκεψιμότητας του χωριού, ιδίως τα Σαββατοκύριακα. Δεν αναφέρω περισσότερα γιατί όλα αυτά σας είναι γνωστά και επί πλέον περισσότερες πληροφορίες σας δίνονται στη Χριστουγεννιάτικη επιστολή του Συλλόγου μας που λάβατε πρόσφατα. Παντού έχουμε επιτυχίες. Το μόνο σοβαρό θέμα που έχει ¨κολλήσει¨ στην γραφειοκρατία των Αρχαιολογικών Υπηρεσιών είναι η ίδρυση της Έκθεσης Εκκλησιαστικών Κειμηλίων στην Ευαγγελίστρια. Και εδώ, με επιμονή τελικά θα τα καταφέρουμε.
Αποτελεί δέσμευσή μας :
Η προσπάθεια ανάδειξης των μνημείων και της πολιτιστικής κληρονομιάς της Καρύταινας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται αμείωτη.
2η ΕΝΟΤΗΤΑ: ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΥΤΑΙΝΑΣ.
Η φυσική ομορφιά της Καρύταινας είναι παροιμιώδης και έχει υμνηθεί και αποτυπωθεί σε πίνακες και γκραβούρες πλήθους επισκεπτών και διάσημων περιηγητών. Και μόνο η οπτική εικόνα της που προβάλει στον επισκέπτη, που προσεγγίζει την Καρύταινα, ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες, με φωτισμένο το Κάστρο της, προκαλεί δέος και θαυμασμό. Και όμως το μεγαλύτερο φυσικό της κεφάλαιο, το κρατάμε πεισματικά και επί μακρόν κρυφό και απρόσιτο. Πρόκειται για το περίφημο φαράγγι του Χαλούλ Αγά, με το οποίο ο Αλφειός εγκαταλείπει το λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης, έργο εκατομμυρίων ετών της φύσης και του νερού. Το εντυπωσιακό αυτό φαράγγι, που είναι ακριβώς δίπλα στον οικισμό, είναι από τη φύση του αδιάβατο, με τις σχεδόν κατακόρυφες παρειές του. Είναι ακράδαντη πεποίθηση όλων μας, ότι η δημιουργία ασφαλούς μονοπατιού στο σχετικά μικρού μήκους αυτό φαράγγι, θα αποκαλύψει το μεγαλείο της φύσης και θα αποτελέσει εξαιρετικό γεγονός πανελλήνιου ενδιαφέροντος. Η σχετική τεχνική μελέτη του μονοπατιού, βασισμένη στην κατασκευή 3 – 4 κρεμαστών πεζογεφυρών, για την παράκαμψη των κατακόρυφων πρανών, είχε ανατεθεί επίσημα, με υπογεγραμμένη την σχετική σύμβαση (αντίγραφο έχουμε στα χέρια μας), από την Περιφέρεια Πελοποννήσου στο καλύτερο τεχνικό γραφείο του είδους, υπό την επίβλεψη του ιδιαίτερα γνωστού μηχανικού ειδικών έργων Δημήτρη Κορρέ. Η τεχνική αυτή μελέτη ολοκληρώθηκε στις συμβατικές προθεσμίες και παραδόθηκε προ πενταετίας στην Περιφέρεια, πλην όμως οι μελετητές παρέμεναν μέχρι τώρα απλήρωτοι. Μόλις πρόσφατα, μετά από συνεχείς εκκλήσεις όλων των Συλλόγων της Καρύταινας, ανέλαβε το θέμα ο Δήμος της Μεγαλόπολης, περνώντας μάλιστα απόφαση από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου για την πληρωμή των μελετητών (17. 000 ευρώ).
Όσον αφορά τώρα την υλοποίηση του έργου κατασκευής του μονοπατιού, συμπεριλαμβανομένων των πεζογεφυρών, προυπολογισμού 170.000 ευρώ, ( θεωρείται ελάχιστο το κόστος για την σημαντικότητα του συγκεκριμένου έργου), πρόσφατα πληροφορηθήκαμε, ότι η απόφαση (μάλλον της Περιφέρειας), είναι να ενταχθεί η εκτέλεση του έργου αυτού, σε γενικότερο πρόγραμμα έργων μονοπατιών της Αρκαδίας.
Διαφωνούμε απολύτως και πλήρως. Η ομαδοποίηση έργων διαφόρου βαθμού μελετητικής ωριμότητας είναι η καλύτερη μέθοδος τα πάντα να περιπέσουν στις περίφημες καλένδες της Ελληνικής γραφειοκρατίας. Εδώ πρόκειται για μια απολύτως ανεξάρτητη από άλλα μονοπάτια ειδική πολύ μικρή διαδρομή, πλήρως μελετημένη, ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, που συμπληρώνει τον λεγόμενο «πεζοπορικό δακτύλιο της Καρύταινας». Μια μικρή πεζοπορική διαδρομή, εκτιμώμενης διάρκειας περίπου δυόμισι ωρών , ήτοι : «Καρύταινα – Βυζαντινό Γεφύρι Αλφειού – Φαράγγι Χαλούλ Αγά Αλφειού – Περιοχή Κάβιας – Σπηλιά Κάβιας – μονοπάτι ανόδου – Βρύση Σταματούλη – Καρύταινα ». Τι σχέση έχει το συγκεκριμένο αυτό μικρό υπέρ επείγον έργο, άμεσης οικονομικής απόδοσης, ώστε να ομαδοποιηθεί με πχ. τα Παρράσια μονοπάτια ή τα μονοπάτια του Λύκαιου όρους, που τα συζητάμε επί δεκαετίες ; Σίγουρα τα θέλουμε και αυτά, αλλά όλα στο χρόνο τους με την αντίστοιχη ωρίμανση των μελετών τους.
Είναι κοινή πεποίθηση όλων των Καρυτινών ότι πρόκειται για έργο ύψιστης οικονομικής σημασίας , άμεσης προτεραιότητας, άμεσης οικονομικής απόδοσης, ελάχιστου κόστους σε σύγκριση με τα αναμενόμενα οικονομικά οφέλη, που θα αναβαθμίσει τουριστικά όχι μόνο την Καρύταινα αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Μεγαλόπολης. ΑΣ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΧΘΕΣ ! ! !
3η ΕΝΟΤΗΤΑ : Υ Π Ο Δ Ο Μ Ε Σ.
3Α: ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΛΙΝΩΝ
Με την αύξηση των επισκεπτών η έλλειψη κλινών στην Καρύταινα είναι πλέον περισσότερο από προφανής και πιεστική.
Θεωρούμε ότι το σοβαρό αυτό θέμα μπορεί να λυθεί σχετικά εύκολα και γρήγορα με την παροχή κατάλληλων κινήτρων προς τους κατοίκους του χωριού, για δημιουργία ξενώνων στις κατοικίες τους κατά τα πρότυπα της γειτονικής Δημητσάνας. Μέσα στο πλήθος των οικονομικών προγραμμάτων της δίκαιης μετάβασης, και το χορό των εκατομμυρίων, θεωρούμε ότι ο σχεδιασμός ενός μικρού προγράμματος κινήτρων προς τους κατοίκους, υπό την μορφή πχ. άτοκου ή επιδοτούμενου δανείου, θα είναι σχετικά πολύ μικρού δημοσιονομικού κόστους, θα έχει άμεσα αποτελέσματα και θα εξασφαλίσει ένα σταθερό εισόδημα και βελτίωση της ζωής των κατοίκων που θα ανταποκριθούν. Χρειάζεται άμεση απόφαση με ενέργειες του Δήμου της Μεγαλόπολης.
3 Β: ΥΔΡΕΥΣΗ – ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ – ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ.
Στο θέμα της ύδρευσης μπορούμε να πούμε ότι η Καρύταινα διαθέτει σήμερα ένα επαρκές σύστημα, χάριν των παλαιότερων δωρεών ευεργετών και χάριν των πρόσφατων έργων βελτίωσης, που υλοποιήθηκαν με την χρηματοδότηση του αδελφού Συλλόγου «Γορτυνιακός Σύνδεσμος», υπό την προεδρία τότε του εκλεκτού συμπατριώτη μας Σωτήρη Διαμαντή Σωτηρόπουλου. Ως γνωστόν πρώτος Πρόεδρος του Γορτυνιακού Συνδέσμου διετέλεσε ο νομοθέτης συμπατριώτης μας Νικόλαος Δημητρακόπουλος.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τα θέματα αποχέτευσης και επεξεργασίας των λυμάτων της Καρύταινας. Εδώ η κατάσταση είναι τραγική. Απαιτούνται άμεσες μελέτες και έργα άμεσης προτεραιότητας, με αποκλειστική ευθύνη και πρωτοβουλίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο Σύλλογος των Καρυτινών μπορεί και θέλει να βοηθήσει με τεχνογνωσία των μελών του, περισσότερο όμως μπορεί να συνδράμει ο αδελφός « Γορτυνιακός Σύνδεσμος », που επί πλέον μπορεί να διαθέσει ένα σημαντικό ποσό από τα σημαντικά χρηματικά του διαθέσιμα.
Η σημερινή κατάσταση είναι αφόρητη. Τα λύματα, κυρίως από τα καταστήματα της κεντρικής αγοράς, καταλήγουν και ρέουν επιφανειακά στην περιοχή του Χαμάμ, στην είσοδο της Καρύταινας, δημιουργώντας αφόρητες οσμές, ειδικά κατά την θερινή περίοδο, με απρόβλεπτες συνέπειες στην δημόσια υγεία. Απαιτείται πλήρης μελέτη και κατασκευή εκτεταμένου δικτύου αποχέτευσης του οικισμού, πλήρως απομονωμένου από τα όμβρια, καθώς επίσης η μελέτη και εγκατάσταση κατάλληλης μονάδας βιολογικού καθαρισμού, που θα καλύπτει τα σημερινά βιολογικά φορτία, με όλες τις αναγκαίες προβλέψεις για αύξηση πληθυσμού και επισκεπτών στο προσεχές μέλλον.
Ειδικά το θέμα αυτό θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο. Μπορεί να υπάρξουν σοβαρές συνέπειες ακόμη και πιθανά μεγάλα πρόστιμα, από τυχόν παραπέρα αδράνεια και καθυστερήσεις, εφόσον η κατάσταση περιέλθει σε γνώση των αρμοδίων Ευρωπαικών οργάνων επιφορτισμένων με θέματα προστασίας περιβάλλοντος και δημόσιας υγείας.
Ανακεφαλαιώνοντας, όλα όσα ανέφερα παραπάνω αποτελούν το ελάχιστο που διεκδικεί ακριβοδίκαια η Καρύταινα από τα προγράμματα δίκαιης μετάβασης, δεδομένου του βαρέος τιμήματος που και αυτή κατέβαλε καθ όλη την περίοδο της λιγνιτικής εκμετάλλευσης. Πρόκειται για το τρίπτυχο των έργων : ΜΟΝΟΠΑΤΙ – ΚΙΝΗΤΡΑ ΓΙΑ ΚΛΙΝΕΣ – ΔΙΚΤΥΑ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ / ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ., μικρού συνολικά κόστους που θα απογειώσουν όμως την Καρύταινα, και θα την καταστήσουν κινητήριο οικονομικό μοχλό για το σύνολο του λεκανοπεδίου.
Ο Σύλλογός μας δεν επιθυμεί να έχει την παραμικρή ανάμιξη, παρέμβαση ή επιρροή στις προσεχείς Δημοτικές εκλογές. Δεν τον αφορά ποια παράταξη θα διοικήσει τον Δήμο. Αυτό είναι στη δημοκρατία μας μια απόλυτα ελεύθερη επιλογή των ψηφοφόρων. Αυτό που θέλει είναι τη στενή συνεργασία με την όποια Δημοτική Αρχή, την διασφάλιση διαύλων επικοινωνίας και συνεργασίας με όλα τα θεσμικά όργανα του Δήμου, τον Δήμαρχο, το Δημοτικό Συμβούλιο, την πλειοψηφούσα παράταξη, τις αντιπολιτεύσεις, ώστε με διαβουλεύσεις να διαμορφώνονται οι καλύτερες δυνατές προτάσεις για τον τόπο που όλοι μαζί υπηρετούμε. Ο Σύλλογός μας, ένας Σύλλογος ζωής και προσφοράς 100 ετών, επ ουδενί επιθυμεί να υποκαταστήσει δημοτικές λειτουργίες, απλά θέλει συμπληρωματικά να συνεισφέρει για την μεγιστοποίηση της ωφέλειας και του θετικού αποτελέσματος για τον τόπο που όλοι αγαπούμε.
Ο Σύλλογος είναι πάντοτε στη διάθεση του Δήμου μόνο για να προσφέρει.
Γεώργιος Αδαμόπουλος
Δρ. Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ, Glasgow, Leeds U.K.
Πρόεδρος Συλλόγου Καρυτινών «ο Θ. Κολοκοτρώνης»
