Το έπος του ’40 είναι βέβαιο ότι ανήκει στην ιστορία του έθνους μας, ωστόσο για τον τότε αγωνιζόμενο λαό, ήταν η ίδια του η ζωή αναντίρρητα, 13.000 νιάτα ποτίσανε με το αίμα τους τα Αλβανικά βουνά και άφησαν την τελευταία τους πνοή σ’ αυτά, ανάμεσά τους και Βασταίικα παλικάρια, κατ’ ομολογία βεβαίως των πρεσβυτέρων τα παλικάρια ήταν 6 που θρήνησαν οι οικογένειές τους και όλο το χωριό, εγώ προσωπικά τις 3 οικογένειες κατόρθωσα να θυμηθώ, ήταν του Μήτρου Ζώη, του Κώστα Ζώη, ακόμη αν θυμάμαι καλά άλλη μια οικογένεια Παπανδρέου, τους υπόλοιπους δεν τους θυμάμαι, αιωνία τους εις μνήμη.
Αρτιμελείς σωματικά επέστρεψαν από το μέτωπο Παναγιώτης Παπανδρέου (Λούφας) , Αλεξόπουλος Σωτήριος του Παν., Κωστακουλούρης, Παναγιώτης Παπακωνσταντίνου του Ευστ., Αναστάσιος Παναγόπουλος του Αριστείδη, Ναπολέων Παπανδρέου του Γεωργίου, Αριστομένης Αθανάσιος του Ζώη, Βασίλης Π. Μητρόπουλος επέστρεψε τραυματίας.
Δοξολογία και τρισάγιο εψάλη από τον π. Κωνσταντίνο εις μνήμη των πεσόντων, ελάχιστο φόρο τιμής κατέθεσε ο Πρόεδρος του χωριού Νικόλαος Αλεξόπουλος και ο Σύλλογός μας. Ευχαριστούμε την υπέρτατη δύναμη που έχουμε ιερέα και ψάλτη (Δήμητρα Παναγοπούλου) και τιμούμε κατ’ όπως πρέπει τις εθνικές μας γιορτές κρατώντας βέβαια και την θρησκευτική μας παράδοση.
Καλό χειμώνα
Για το Δ.Σ.
Μητροπούλου Κωνσταντίνα
