Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός μας προτρέπει να θεωρούμε εθνικό ότι είναι αληθές και να μην εξαρτάμε την εθνική μας υπόσταση και ιδιοσυγκρασία στο ασαφές και μυθώδες. Η ρήση του αυτή ειπώθηκε μέσα στην εποχή κατά την οποία ο εθνικισμός είχε αγγίξει τα ιστορικά του υψηλά και θεωρήθηκε εν πολλοίς αιρετική και ανατρεπτική. Και όμως, κανένα έθνος δεν μπορεί να σταθεί όρθιο στο διηνεκές βασιζόμενο μόνο στον μύθο ή την ασάφεια. Και ένα τρανό παράδειγμα διάλυσης των μύθων είναι η Επανάσταση του 1821 που παρά το εχθρικό κλίμα της ευρωπαϊκής διπλωματίας, κατόρθωσε να επιτύχει και να αποδείξει ότι η αλήθεια και το δίκαιο του αιτήματος ελευθερίας και ανεξαρτησίας του ελληνικού λαού, υπερέβη κάθε μυθοπλασία που καλλιεργούταν τότε στις ευρωπαϊκές αυλές, με στόχο να καταπνιγούν όλα τα επαναστατικά κινήματα των Βαλκανίων στο όνομα της διατήρησης της τάξης στην Ευρώπη. Μιας τάξης ταυτόσημης με τον συντηρητισμό και την απολυταρχία, έννοιες τόσο ανοίκειες για την Ελλάδα που γέννησε την δημοκρατία, την πολυφωνία και τον πλουραλισμό.
Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφεί για την Επανάσταση του 1821, για τον ηρωισμό, την αυτοθυσία, το σθένος και τη δύναμη των αγωνιστών και ηρώων που ενέπνευσαν γενεές Ελλήνων και πότισαν με το αίμα τους το δένδρο της Ελευθερίας. Αν είναι κάτι που πρέπει να έχουμε διαρκώς στο μυαλό μας είναι ότι η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν απλώς μια εξέγερση άτακτων ή μια πρόσκαιρη αντίδραση κατά της Οθωμανικής κυριαρχίας. Ήταν μια καλά προετοιμασμένη ένοπλη επανάσταση για την οποία είχαν εργαστεί ουσιαστικά πολλοί Έλληνες και φιλέλληνες πολλά χρόνια πριν το 1821. Ο ευρωπαϊκός διαφωτισμός την ενέπνευσε και της προσέδωσε το πνευματικό περίβλημα που χρειαζόταν, με αποτέλεσμα να ωριμάσουν οι συνθήκες όχι μόνο για την εκδήλωσής της, αλλά κυρίως για την επιτυχία της. Γιατί σημασία δεν έχει η εκδήλωση μιας επανάστασης, αλλά η διασφάλιση συνθηκών – στο μέτρο του δυνατού – προκειμένου αυτή να μην καταπνιγεί εν τη γενέσει της, όπως έγινε στο παρελθόν με δεκάδες επαναστατικά κινήματα, κυρίως μέσα στη μακραίωνη περίοδο της Τουρκοκρατίας. Πρέπει, λοιπόν, να αναλογιστούμε το μέγεθος της προετοιμασίας για την εκδήλωση της Επανάστασης και την ικανότητα των ηγετικών στελεχών της που μέσα από μια πολυετή και κοπιώδη διαδικασία, ωρίμασαν τις συνθήκες για το 1821.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε η Φιλική Εταιρεία, η τυπογραφία της εποχής και οι μορφωμένοι της διασποράς. Η Ελληνική Επανάσταση δεν ήταν και δεν είναι ένα μονοδιάστατο γεγονός που αφορά μόνο την νότια απόληξη της Βαλκανικής χερσονήσου. Είναι το πρώτο επαναστατικό κίνημα που συντελεί στη δημιουργία ενός μικρού κράτους μέσα στους κόλπους της άλλοτε κραταιάς Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μιας αυτοκρατορίας που ήδη κλυδωνιζόταν από τα επαναστατικά κινήματα των Βαλκανίων και η οποία δέχτηκε ένα καίριο πλήγμα από την επιτυχία των Ελλήνων αγωνιστών του 1821, στην οποία ουδείς ανέμενε στην άρχουσα τάξη της Ευρώπης. Το οθωμανικό οικοδόμημα κλονίστηκε ανεπανόρθωτα, τα νέα κράτη που δημιουργούνταν συρρίκνωναν την κάποτε πανίσχυρη αυτοκρατορία και οι ευρωπαϊκές αυλές κατάλαβαν ότι το ποτάμι των επαναστάσεων δεν μπορούσε να ανασχεθεί, αφού βασιζόταν στο δίκαιο αίτημα της ανεξαρτησίας των λαών και της δημιουργίας εθνικών κρατών σε όλη την περιοχή των Βαλκανίων.
Οφείλουμε, λοιπόν, αιώνια ευγνωμοσύνη στους ήρωες αγωνιστές του 1821 στους γνωστούς, αλλά και σε όσους παρέμειναν αφανείς και έπεσαν στα πεδία των μαχών, προκειμένου εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε το μέγιστο αγαθό της Ελευθερίας.
Οφείλουμε αιώνια ευγνωμοσύνη στους ήρωες και αγωνιστές που πίστεψαν στο δίκαιο της Εθνικής Ανεξαρτησίας παρά την εχθρότητα. Σε όλους αυτούς που θυσίασαν το άτομό τους προς όφελος του συνόλου και έδρασαν συλλογικά και όχι ατομικά.
Οφείλουμε και μια ευγνωμοσύνη τέλος στον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό που έζησε τα γεγονότα εκείνα και μας διδάσκει ακόμα ότι το εθνικό είναι το αληθές, προκειμένου μέσα στις συνθήκες της σημερινής μεγάλης κρίσης που βιώνει η πατρίδα μας να μπορέσουμε βασιζόμενοι στην αλήθεια να ξεπεράσουμε την πνευματική και ηθική υποβάθμιση που δυστυχώς αγγίζει όλες τις τοπικές κοινωνίες. Με οδηγό μας τους ήρωες του 1821, τον Διονύσιο Σολωμό και όλους τους πνευματικούς ταγούς της πατρίδας μας οφείλουμε να απομονώσουμε κάθε περιστατικό ανηθικότητας και αδικίας, από όπου και αν προέρχεται και να χτίσουμε μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες, βασισμένη στη Δικαιοσύνη και στη δίκαιη κατανομή του εθνικού πλούτου.
Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον, έστω και τώρα για μια άλλη Ελλάδα.
Ζήτω η 25η Μαρτίου – Ζήτω το Έθνος!!!
Μπένος Παναγιώτης
Πρόεδρος της Ένωσης Πατριωτικών Σωματείων Φαλαισιωτών Αρκαδίας,
Αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Π.Ο.Ε.) & υπεύθυνος τύπου και επικοινωνίας του συλλόγου φίλων αρχαίου θεάτρου Μεγαλόπολης
