Έχοντας λάβει πλέον μια σημαντική απόσταση από το τραγικό αυτό γεγονός της τελευταίας ημέρας του Φεβρουαρίου, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε το τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Ευθύνες, πρακτικές και ηθικές, θα αναζητηθούν σε βάθος από τους πλέον αρμόδιους και δεν είναι ο απλός πολίτης που είναι υποχρεώμενος να συμβάλλει σε αυτό. Όμως, η γενιά στην οποία ανήκω οφείλει να δράσει ενεργά και άμεσα, εκδηλώνοντας με σαφήνεια την -κατά γενική ομολογία- οργή της για όλα όσα είναι μακριά από τα όνειρα και τις φιλοδοξίες της.
Ο μικρός αυτός πρόλογος ήταν απαραίτητος διότι είχα την ανάγκη να εκφράσω κάτι το οποίο έχει ταράξει τα λιμνάζοντα νερά τόσο σε εθνικό όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Στο κυρίως θέμα τώρα, αδυνατώ να πιστέψω πως βλέποντας την πόλη που μεγαλώσαμε και ζήσαμε τόσες στιγμές να μαραζώνει, θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια επιρρίπτοντας την ευθύνη μόνο στα λάθη και τις παραλείψεις των προηγούμενων δεκαετιών. Το θέμα είναι τι κάνουμε τώρα! Καθόμαστε στην άνεση του σπιτιού μας ή επιδρούμε -όσο μπορεί ο καθένας- με σκοπό η Μεγαλόπολη να ξεφύγει από αυτό το τέλμα που βρίσκεται σήμερα; Ειδικότερα σε αυτό το ερώτημα οφείλει να απαντήσει η νέα γενιά αυτής της πόλης διότι είναι η μόνη πληθυσμιακή ομάδα η οποία έχει σαφέστατο πλεόνασμα δυνάμεων έναντι των μεγαλύτερων ηλικιών που έδωσαν και δίνουν αυτό τον αγώνα με το δικό τους τρόπο.
Ένας θεμελιώδης τρόπος να μεταβάλλουμε τα όσα κατά την άποψή μας κινούνται προς την λάθος κατεύθυνση είναι η ψήφος. Η μνεία που γίνεται για τη συμμετοχή στις εκλογές είναι μείζονος σημασίας διότι βλέπουμε ότι τα ποσοστά μη εμπιστοσύνης σε αυτή τη δημοκρατική διαδικασία αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Αν και οι εθνικές εκλογές είναι προ των πυλών, θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή μου στα της αυτοδιοίκησης διότι εκεί διαμορφώνεται η καθημερινότητα των συμπολιτών μας. Η κοινή γνώμη και συγκεκριμένα η νεολαία δεν έχει κατανοήσει , κατά την ταπεινή μου άποψη, ότι κάτι το τόσο απλό όσο και η έκφραση της γνώμης μέσω της ψήφου νομιμοποιεί την εκάστοτε αρχή του τόπου μας.Για αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει να γίνει ευρύτερη προσπάθεια καλέσματος των νέων, ιδιαίτερα αυτών οι οποίοι θα ψηφίσουν για πρώτη φορά, να προσέλθουν στην κάλπη την όγδοη ημέρα του ερχόμενου Οκτώβρη.
Παράλληλα, θα μου άρεσε όταν ακούω ότι νέα παιδιά επιστρέφουν πίσω στην πόλη μας να μην αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα, αλλά κάτι φυσιολογικό και συνηθισμένο. Βέβαια δεν έχει καμία σημασία τι αρέσει σε εμένα να ακούω, αλλά τι θα έπρεπε να γίνει έτσι ώστε να αποτελέσει πραγματικότητα η επιστροφή των ανθρώπων κάτω των 30 στη Μεγαλόπολη. Στόχος είναι να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας οι οποίες θα δίνουν την δυνατότητα σε κάποιον που επιζητεί ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης να το πράξει στην γενέτειρα του , η οποία θα προσφέρει ένα καταλληλότερο ενδεχομένως τόπο να δημιουργήσει τη δική του οικογένεια. Επί του πρακτέου αυτό σημαίνει σοβαρή διαχείριση των πόρων οι οποίοι προσφέρονται από το πρόγραμμα της απολιγνιτοποίησης. Οι φυλακές όσο φαντάζουν σε κάποιους αποκρουστικές και αντιαισθητικές θα προσφέρουν σημαντικό αριθμό θέσεων εργασίας και δεν έχουμε καθόλου την ευχέρεια να απεμπολούμε κάθε είδους ευκαιρία η οποία θα συνεισφέρει στην περαιτέρω ανάπτυξη του τόπου
Κλείνοντας , ως μια γενική διαπίστωση θα ήταν ωραίο να δώσουμε την ευκαιρία και στα παιδιά που δεν έχουν ακόμα γεννηθεί την ευκαιρία να μεγαλώσουν σε ένα περιβάλλον που δεν θα τους στερεί καμία ελευθερία της παιδικής τους ηλικίας. Το γεγονός αυτό μπορεί εύκολα κάποιος να το αφουγκραστεί ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, στην οποία η πλειονότητα των οικογενειών ζει στα μεγάλα αστικά κέντρα. Όμως , η ελληνική επαρχία και συγκεκριμένα η Αρκαδία , η Μεγαλόπολη έχει να προσφέρει αξέχαστες στιγμές χαράς και ανεμελιάς μακριά από τη χαοτική εικόνα των μεγάλων πόλεων οι οποίες λειτουργούν ως αντίβαρο στα «θέλω» ενός μικρού παιδιού. Και αυτό το καταλαβαίνει ευκολότερα όποιος και όποια είχε αυτή την ευκαιρία στο παρελθόν, σαν και εμένα και πολλούς άλλους συνομήλικους μου…
Πάνος Ηλιόπουλος
