“Οι Γενίτσαροι του Τσιριγώτη” – (Επετειακή ιστορική αναδρομή με την αφορμή ενός χρόνου του νέου Δημοτικού Συμβουλίου Μεγαλόπολης)
Στο στίβο της πολιτικής υπάρχει μεγαλείο, όταν την χειριστείς σωστά και όχι σαν εργαλείο.
Όταν η Πυθία μίλαγε και η Κασσάνδρα αποκρινόταν, εμείς από νωρίς ξέραμε στον Δήμο τι γινόταν.
Ξέραμε και για την πολιτική σχολή (Γενιτσάρων) του Τσιριγώτη, με μαθητές (πολιτικά παιδιά) Χειραδέο καθηγητή και έμπορο Κοτυλιώτη.
Σπύρο εσύ τους δίδαξες τα κόλπα τα μεγάλα, τους έφερες στην πολιτική και έμεινες εσύ μπουκάλα!
Ο Χειραδέος πήρε το πολιτικό διαζύγιο από τον Τσιριγώτη, έφυγε -πολύ καιρό- και γύρισε κάνοντας τον Δον Κιχώτη!
Ο Κοτυλιώτης πήγε Γόρτυνος εκεί να διοικήσει και όταν ήρθε ο καιρός, πήγε στην Μεγαλόπολη τον Δήμο να διεκδικήσει.
Το είπες πολλές φορές πως είναι τα παιδιά σου, όμως δεν το περίμενες ποτέ πως θα΄βρεις τον μπελά σου.
Τώρα παλεύεις άκαιρα για να τους συμμορφώσεις να βρεις την λύση μόνος σου την πόλη για να σώσεις.
Μάγιστρε της πολιτικής, με ζόρια φορτωμένος, κλείσε τώρα εκείνη την σχολή, είσαι υποχρεωμένος!
Μονοιάστε τώρα σίγουρα και αποφασισμένα, πριν γίνουν όλα μπάχαλο και κατεστραμμένα.
Το «Βήμα στο Αύριο» ήταν μετέωρο και καταδικασμένο, αφού γινόταν από μαχητή καθόλου γυμνασμένο. Όμως ο Χειραδέος καθηγητής νίκησε και αν όχι με την πρώτη, όμως πολύ καλό του έκανε ο ρόλος του ιππότη!
Αφού ήρθε η Β΄Κυριακή χωρίς τον Τσιριγώτη κι οι ψήφοι του γεμίσανε την κάλπη του Κιχώτη.
Ο Κοτυλιώτης έχασε οικτρά, κατέβασε την παντιέρα, αφού για άλλους ημέρα νίκης έφεξε και για αυτόν η αποφράδα μέρα!
Όταν την «Νέα Αρχή» την έκανες , σκέφτηκες τι τέλος θα ΄χεις; Αν θα γινόσουν Δήμαρχος ή έστω Κοινοτάρχης;
Και όλα αυτά που γίνανε από τον Τσιριγώτη, μας θύμισαν ξανά, την φάρα Πασά Γιαννιώτη… Μάγιστρε της πολιτικής, που δίδασκες και πισινή δεν κράτεις, πιες τώρα το κώνειο και παίχτηνε Σωκράτης.
Παντού υπάρχει διάσταση, υπάρχει διαφωνία, πάλι προβληματίσατε αυτή την κοινωνία.
Όσο υπάρχει δίοδος για αξιοκρατία, πρέπει να θυμόμαστε και αυτή την παροιμία:
Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους. Τα βρακιά τα βρήκαμε, Τους κώλους που θα βρούμε; Θα τα φορέσουνε σωστά; Μοντέρνα θα κουνιούνται;
Τα είπαμε , τα γράψαμε και τα ξαναλέμε, για να προσέχουμε στο σήμερα, αύριο να μην κλαίμε.
Έτσι λοιπόν επράξανε οι γενιτσαραίοι , ο ένας τον δήμο κέρδισε και ο άλλος ακόμα κλαίει!
από τον Αθεοφόβ – Αύγουστος 2020 – Συνεχίζεται…..
Σωστο