Γράφει ο Ι.Γ. Ασημακόπουλος
Ως «κεραυνός εν αιθρία» έπεσε η παραίτηση του κ. Σιέμπου από το Δημοτικό Συμβούλιο Μεγαλόπολης, την οποία ομολογώ διάβασα με μεγάλη προσοχή και προβληματισμό.
Ο κ. Σιέμπος, αναφέρεται σε «…παραταξιακούς διαχωρισμούς και ανούσιες και ακραίες, προσωπικές ή όχι, αντιπαραθέσεις. Κάτι που παρατηρήθηκε σε έντονο βαθμό κατά τη διάρκεια της δημοτικής περιόδου 2019-2023, με κύρια ευθύνη της τότε αντιπολίτευσης.»
Νομίζω πως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η αλήθεια είναι ότι το 2019, μετά την εκλογή του κ. Χριστογιαννόπουλου ως δημάρχου, ο κ. Μιχόπουλος, όντας πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο, βλέποντας το «τσουνάμι» που ερχόταν για τη Μεγαλόπολη, πρότεινε συνεργασία επάνω σε συγκεκριμένο πρόγραμμα, χωρίς να ζητάει τίποτε περισσότερο. Η απάντηση ήταν αρνητική με την επωδό: «Δήμαρχος είμαι εγώ.»
Θυμίζω πως την ίδια πρόταση για προγραμματική σύγκλιση η αντιπολίτευση την επανέλαβε τρεις ή τέσσερις φορές κατά την περίοδο 2019 – 2023 και η απάντηση ήταν πάντα. ΑΡΝΗΤΙΚΗ.
Θυμίζω πως ο τότε δήμαρχος διαχειρίστηκε προσωπικά όλα τα μείζονος σημασίας θέματα που προέκυψαν από τη βίαιη απολιγνιτοποίηση. Συζητούσε με διάφορους παράγοντες, μόνος μαζί τους, πίσω από κλειστές πόρτες ενώ η κοινωνία και το ΔΣ ήταν σε σκοτάδι.
Θυμίζω πως θέματα όπως η Δίκαιη Μετάβαση, η συγκρότηση του ΣΔΑΜ, η απόφαση για αναζήτηση νέας ΒΙΠΕ, η απόφαση για το κλείσιμο της τηλεθέρμανσης, η εκπροσώπηση του Δήμου στον κύκλο λήψης των αποφάσεων κλπ κατέληξαν στο τέλος σε βάρος της Μεγαλόπολης.
Θυμίζω ότι κατά την περίοδο 2019 – 2023, ποτέ η Δημοτική Αρχή δεν ζήτησε τη βοήθεια και τη συνδρομή είτε της αντιπολίτευσης είτε της τοπικής κοινωνίας, οι οποίες ενημερωνόταν από τα… καφενεία.
Θυμίζω ότι στην περίοδο 2019 – 2023, το Δημοτικό Συμβούλιο κατάντησε άβουλο όργανο, αφού η Δημοτική Αρχή παρακάμπτοντάς το, έπαιρνε τις αποφάσεις στην οικονομική επιτροπή, όπου ο νόμος της έδινε πλειοψηφία και τη δυνατότητα να επιλέξει μεταξύ αυτής και του ΔΣ, που ήταν μειοψηφία.
Θυμίζω ότι στην περίοδο 2019 – 2023, ποτέ δεν εκφράστηκε δημοσίως καμία διαφωνία από κανέναν της παράταξης του τότε Δημάρχου, για τις επιλογές, το χαρακτήρα και την πολιτική της τότε Δημοτικής Αρχής.
Συμφωνώ με τον κ. Σιέμπο ότι, δυστυχώς, δεν έμαθαν από τα λάθη τους, (τα λάθη είναι όλα κυριολεκτικά της παράταξής του) «…με αποτέλεσμα, αν και ως δήμος βρισκόμαστε επί ξηρού ακμής, να συνεχίζεται το ίδιο συγκρουσιακό, τοξικό και στην ουσία αναποτελεσματικό, για τα συμφέροντα του δήμου μας, κλίμα.»
Πέρα απ’ όλα αυτά, νομίζω πως η κίνηση του κ. Σιέμπου να παραιτηθεί είναι λάθος.
1. Γιατί η κοινωνία του Δήμου Μεγαλόπολης τον εμπιστεύθηκε και τον ανέδειξε πρώτο σε ψήφους Δημοτικό Σύμβουλο.
2. Γιατί δεν τον αναγκάζει κανένας να παραμείνει σε μια παράταξη που έχει τα χαρακτηριστικά που ο ίδιος διαφωνεί κάθετα.
3. Γιατί δεν τον αναγκάζει κανένας να μείνει στη λογική «Νικητών και νικημένων».
4. Γιατί μπορεί να παραμείνει ανεξάρτητος «…κάνοντας χρήσιμη και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση, συνοδευόμενη από προτάσεις, αλλά έχοντας και το πολιτικό θάρρος να επιβραβεύω οποιαδήποτε θετική επιλογή της δημοτικής αρχής», όπως ο ίδιος λέει. Κάτι που δεν θα μπορεί να κάνει σαν απλός πολίτης.
5. Γιατί με την παραίτησή του δεν θα αλλάξει τίποτε από αυτά που επισημαίνει και καταδικάζει.
6. Γιατί με την παραίτησή του έξι μήνες μετά τις εκλογές, διαπιστώνοντας τώρα όλα αυτά που λέει, είναι σαν να τον απασχολεί μόνο η προσωπική του ηρεμία και αξιοπρέπεια (ενώ δεν είναι έτσι) και όχι το μέλλον του Δήμου Μεγαλόπολης που υπηρετεί αρκετά χρόνια τώρα από διάφορες υπεύθυνες θέσεις, ομολογουμένως με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Μετά απ’ όλα αυτά, θα έλεγα πως καλό θα ήταν να σκεφθεί ξανά την απόφασή του και να παραμείνει στις επάλξεις για το καλό του Δήμου Μεγαλόπολης…
