Βιομηχανία παραγωγής λιπασμάτων-Μόλυνση Περιβάλλοντος

  Η βιομηχανία παραγωγής λιπασμάτων συμβάλλει στη μόλυνση του περιβάλλοντος μέσω της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου, της ρύπανσης των υδάτων και της εναπόθεσης βαρέων μετάλλων και τοξικών αποβλήτων, τόσο   κατά τη διαδικασία παραγωγής όσο και μέσω των επιπτώσεων από τη χρήση των προϊόντων (λιπασμάτων). 

Επιπτώσεις στο Περιβάλλον 

Ατμοσφαιρική Ρύπανση: 

Μόλυνση από τη Διαδικασία Παραγωγής

Η παραγωγή συνθετικών (ανόργανων) λιπασμάτων είναι μια ενεργοβόρα διαδικασία που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα ορυκτά καύσιμα, κυρίως για τη σύνθεση αμμωνίας (διαδικασία Haber-Bosch). Οι κύριες μορφές ρύπανσης περιλαμβάνουν: 

Εκπομπές Αερίων του Θερμοκηπίου: Η παραγωγή αζωτούχων λιπασμάτων είναι ενεργοβόρα (χρησιμοποιεί κυρίως ορυκτά καύσιμα με τη διεργασία Haber-Bosch) και απελευθερώνει διοξείδιο του άνθρακα (CO2), οξείδια του αζώτου (N2O), (ένα ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου) και μεθάνιο CH₄

Άλλοι Ατμοσφαιρικοί Ρύποι: Οι εγκαταστάσεις παραγωγής εκπέμπουν επίσης αιθάλη, οξείδια του θείου (SO₂), υδροφθόριο, αμμωνία (NH₃) και σκόνη, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στην ποιότητα του αέρα και την αναπνευστική υγεία. 

Επιπτώσεις από τη Χρήση των Λιπασμάτων

Η κύρια πηγή περιβαλλοντικής επιβάρυνσης προέρχεται συχνά από τη μη ορθολογική χρήση των λιπασμάτων στις αγροτικές καλλιέργειες

Ρύπανση Υδάτων: 

• Ευτροφισμός: Η υπερβολική χρήση και η έκπλυση αζώτου και φωσφόρου από τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις (που χρησιμοποιούν τα λιπάσματα) στα επιφανειακά ύδατα (λίμνες, ποτάμια, θάλασσες) οδηγεί σε ευτροφισμό. Αυτό προκαλεί υπερανάπτυξη φυκιών και μικροοργανισμών, με αποτέλεσμα τη μείωση του διαλυμένου οξυγόνου στο νερό (“νεκρές ζώνες”) και τον θάνατο της υδρόβιας ζωής.
• Μόλυνση Υπόγειων Υδάτων: Τα νιτρικά άλατα μπορούν να διεισδύσουν στα υπόγεια ύδατα, καθιστώντας τα ακατάλληλα για πόση και απειλώντας τη δημόσια υγεία. 

Ρύπανση Εδάφους: 

• Συσσώρευση Βαρέων Μετάλλων: Τα φωσφορικά λιπάσματα, ειδικότερα, μπορεί να περιέχουν ιχνοστοιχεία βαρέων μετάλλων, όπως κάδμιο, μόλυβδο, αρσενικό και υδράργυρο, τα οποία συσσωρεύονται στο έδαφος και μπορούν να εισέλθουν στην τροφική αλυσίδα.
• Οξίνιση και Υποβάθμιση του Εδάφους: Η υπερβολική χρήση λιπασμάτων μπορεί να μεταβάλει το pH του εδάφους (οξίνιση), επηρεάζοντας τη μικροβιολογία του και μειώνοντας τη γονιμότητά του και τη βιοποικιλότητα. 

Διαχείριση Αποβλήτων: 

• Φωσφογύψος: Η παραγωγή φωσφορικών λιπασμάτων παράγει ως υποπροϊόν φωσφογύψο, ένα απόβλητο που μπορεί να περιέχει ραδιονουκλίδια και βαρέα μέταλλα, απαιτώντας προσεκτική διαχείριση και απόθεση. 

Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, η νομοθεσία (όπως οι κανονισμοί της ΕΕ) απαιτεί τη χρήση βέλτιστων πρακτικών, την παρακολούθηση των εκπομπών και την προώθηση πιο βιώσιμων μεθόδων παραγωγής και χρήσης (π.χ., ορθολογική χρήση, βιολογικά λιπάσματα). 

Επειδή ακούω διάφορα για επένδυση Βιομηχανίας λιπασμάτων στη Μεγαλόπολη, ερεύνησα λίγο τις επιπτώσεις στο περιβάλλον έχοντας στο νού την εμπειρία, τη στάχτη, τους καπνούς και την καρβουνόσκονη που μας ταλάνιζε για 55 χρόνια. Πιστεύω ότι όλοι οι κάτοικοι της περιοχής μας, κυρίως οι τοπικοί άρχοντες, θεωρούμε την απολιγνιτοποίηση ευκαιρία ανάπτυξης της τοπικής οικονομίας. Πιστεύω όμως,επίσης, ότι κανείς δεν θα τολμήσει να στηρίξει την οικονομία συμβάλλοντας σε παράταση στο διηνεκές της μόλυνσης του περιβάλλοντος και την υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων και των απογόνων τους..
Δημήτρης Βασιλόπουλος
Χωρεμαίος

Παραπομπές:

Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις και Βιομηχανική Ανάπτυξη

προστασια του περιβαλλοντος απο τη βιομηχανικη …

Περιβάλλον και Χημική Βιομηχανία

Επιπτώσεις της χρήσης λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων …