Το ΠΑΜΕ, τιμά τον αγώνα του λαού και της νεολαίας ενάντια στη χούντα, τα ντόπια και ξένα στηρίγματά της, τιμά την κορύφωση της αντιδικτατορικής δράσης, την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Οι αγωνιστικές παρακαταθήκες του λαού και της νεολαίας το Νοέμβρη του ‘73 ενάντια στη φασιστική, αμερικανοΝΑΤΟική, δικτατορία, η αταλάντευτη στάση των αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα στις φυλακές, στις εξορίες, στα βασανιστήρια, οδηγούν και σήμερα το δικό μας αγωνιστικό βηματισμό. Ο αγώνας για γενικότερες ανατροπές στην κοινωνία και την οικονομία χρειάζεται λαό αποφασισμένο στο δίκιο του και όχι με σκυμμένο το κεφάλι.
Ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης και ανάκαμψης από την καπιταλιστική κρίση μονό δυστυχία και εξαθλίωση μπορεί να προσφέρει. Η ανάκαμψη του βασίζεται σε ακόμα μεγαλύτερη ανέχεια του λαού, σε πολυμέτωπη επίθεση σε όποιο εργατικό δικαίωμα έχει απομείνει.
Δε μας αξίζει η φτώχεια και η εξαθλίωση. Τώρα πρέπει να μπει φρένο στα νέα σχέδια για δουλειά των 300 ευρώ, για επιβολή νέων μισθών πείνας. Στη σύγχρονη δουλεία της απελευθέρωσης των απολύσεων, της δουλειάς ήλιο με ήλιο, της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας.
Όλοι μαζί να υψώσουμε τοίχος απέναντι στην νέα επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στην κατάργηση και το τσάκισμα των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ, των νέων μειώσεων στις κύριες συντάξεις. Να κόψουμε το χέρι σε όποιον προσπαθήσει να βάλει χέρι στη λειτουργία των σωματείων, στη συνδικαλιστική δράση.
Τα οράματα και τα ιδανικά για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για να μπορέσουμε να οργανώσουμε και να προσανατολίσουμε τους σημερινούς αγώνες.
Χωρίς αυταπάτες για καλύτερη διαχείριση του συστήματος, ο δρόμος της σύγκρουσης με την πολιτική των μονοπωλίων και του πολιτικού προσωπικού τους είναι μονόδρομος. Δεν έχουν θέση στις γραμμές του εργατικού κινήματος οι άνθρωποι της εργοδοσίας και όσοι τους κάνουν πλάτες. Να απομονωθούν οι νοσταλγοί των βασανιστών της χούντας, τα τσιράκια της εργοδοτών, οι φασίστες της Χρυσής Αυγής.
Η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τις γυναίκες και τους νέους όπως τότε, έτσι και σήμερα μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη εκείνων των αναγκαίων αγώνων που θα βάλουν τέρμα στην κυριαρχία των λίγων, στην εκμετάλλευση και τη δυστυχία της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας. Η Οργάνωση της Ε.Τ. στα σωματεία και τους φορείς της, η ανάδειξη των πραγματικών αναγκών της, ο ταξικός προσανατολισμός της είναι βασική προϋπόθεση για τα παραπάνω…
Το βήμα που πραγματοποιήθηκε με το ΜΑΖΙΚΟ Πανελλαδικό Συλλαλητήριο μετά από κάλεσμα του ΠΑΜΕ της 1ης του Νοέμβρη πρέπει να συνεχιστεί με νέα δυναμική. Πρώτος σταθμός η συγκέντρωση για να τιμήσουμε την εξέγερση του Νοέμβρη του 73 — 6.30 το απόγευμα – πλατεία Πετρινού.
Κορυφώνουμε με καθολική συμμετοχή στην πανελλαδική – πανεργατική απεργία στις 27 του Νοέμβρη και στην απεργιακή συγκέντρωση στις 10 το πρωί, στην πλατεία Πετρινού.
Έτσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς μας και συνεχίζουμε τους αγώνες τους. Αυτή είναι η καλύτερη τιμή στον ηρωικό αγώνα των εξεγερμένων του «Πολυτεχνείου».
