Γράφει ο Ιωάννης Αποστολόπουλος
Λίγοι γνωρίζουν ότι οι χρήσεις γης στη Μεγαλόπολη ρυθμίστηκαν τυπικά από το 1985 με το ΓΠΣ (ΦΕΚ 733Δ/1985). Ωστόσο, στην πράξη είτε αγνοήθηκαν για χρόνια είτε, πιο πρόσφατα, οι βεβαιώσεις χρήσεων γης δίνονταν μόνο προσωρινά, με ισχύ μέχρι τη λήξη της κάθε παράτασης που χορηγούσε το Υπουργείο.
Οι παρατάσεις αυτές προέβλεπαν την υποβολή αίτησης για αναθεώρηση των χρήσεων, ώστε να επικαιροποιηθούν σύμφωνα με την υφιστάμενη πραγματικότητα και τις μελλοντικές ανάγκες χωροθέτησης των επιχειρήσεων. Όμως, εδώ και ενάμιση χρόνο αυτό το “παράθυρο” έχει κλείσει. Σήμερα, οποιαδήποτε αλλαγή απαιτεί μια πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία, μέσω ειδικών & τοπικών πολεοδομικών σχεδίων.
Το αποτέλεσμα είναι να έχει παγιωθεί ένα καθεστώς αβεβαιότητας και στασιμότητας. Εδώ αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η περιοχή μας είναι η μοναδική –σε σύνολο 200 πανελλαδικά– που δεν έχει προχωρήσει η διαδικασία εκπόνησης Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου, λόγω κωλυμάτων. Ακόμη όμως κι αν προχωρήσει, το Τοπικό Πολεοδομικό αφορά το σύνολο των οικισμών του Δήμου και από μόνο του δεν αρκεί για να δώσει λύση στο συγκεκριμένο, ειδικό πρόβλημα της πόλης.
Τι σημαίνει αυτό στην καθημερινότητα;
Με βάση το ισχύον ΓΠΣ, επιχειρηματικές δραστηριότητες επιτρέπονται μόνο σε ένα στενό περίγραμμα γύρω από την κεντρική πλατεία και σε περιορισμένο τμήμα του κεντρικού οδικού δικτύου της πόλης. Ότι βρίσκεται εκτός αυτού του ορίου θεωρείται χώρος αποκλειστικής κατοικίας. Με απλά λόγια: σχεδόν ολόκληρη η πόλη είναι εκτός επιτρεπόμενων εμπορικών & επιχειρηματικών χρήσεων.
Μια πρόχειρη καταγραφή δείχνει ότι σήμερα πάνω από 40 επιχειρήσεις λειτουργούν εντός αυτών των περιορισμένων τμημάτων. Αυτό σημαίνει ότι:
- δεν μπορούν να μεταβιβάσουν τις άδειές τους,
- κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή με ζήτημα νομιμότητας,
- και, σε περίπτωση αυστηρής εφαρμογής του νόμου, απειλούνται ακόμη και με παύση λειτουργίας.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο σοβαρό αν αναλογιστούμε ότι στα προγράμματα επιδοτήσεων στο πλαίσιο της απολιγνιτοποίησης έχουν συμμετάσχει επιχειρήσεις που δεν μπορούν να εγκατασταθούν ή να χρηματοδοτηθούν εντός του σχεδίου πόλης, λόγω του ζητήματος των χρήσεων γης. Κάποιες επιχειρήσεις δεν υπέβαλαν καν αίτηση, γνωρίζοντας τον περιορισμό. Αν προστεθεί και η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ για το δραστικό περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης, γίνεται σαφές ότι η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη.
Άρα, το ζήτημα δεν είναι μόνο τεχνικό• είναι θέμα δικαιοσύνης, ανάπτυξης και προοπτικής. Αφορά την τοπική οικονομία, το μέλλον των νέων επαγγελματιών, τη δυνατότητα να κρατήσουμε ζωντανές τις γειτονιές μας και τη Μεγαλόπολη όρθια.
Η αναθεώρηση του ΓΠΣ δεν είναι πολυτέλεια. Πρέπει να γίνει με γνώμονα να καταστεί η πόλη λειτουργική, δίκαιη και ανθρώπινη. Η Μεγαλόπολη δεν μπορεί να παραμένει άλλο σε αυτό το θολό καθεστώς.
Αυτό θα μπορούσε να προχωρήσει σχετικά άμεσα, αν δινόταν η δυνατότητα να ενταχθεί στο πλαίσιο του προγράμματος απολιγνιτοποίησης, για προφανείς λόγους ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας. Άλλωστε, παρόμοια κίνηση έχει γίνει ήδη με τα εδάφη της ΔΕΗ, όπου προχώρησε το ειδικό πολεοδομικό με τον καθορισμό χρήσεων, λόγω της μεγάλης οικονομικής σημασίας της συγκεκριμένης περιοχής.
Είναι ένα ζήτημα ύψιστης σημασίας που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα. Όλοι οι αρμόδιοι φορείς οφείλουν να εργαστούν συντονισμένα προς αυτή την κατεύθυνση. Το πρόβλημα είναι γνωστό εδώ και χρόνια• αυτό που λείπει μέχρι σήμερα είναι η ανάληψη πρωτοβουλίας και η απαιτούμενη αποφασιστικότητα ώστε να δοθεί επιτέλους μια ουσιαστική λύση.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΕΕ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
