Με καθυστέρηση ενός έτους, λόγω πανδημίας, πραγματοποιήθηκαν φέτος τα Λύκαια, στο Λύκαιο Όρος, κάτω από την Ιερή Κορυφή των Αρκάδων.
Τα Λύκαια ήταν πανάρχαιοι Αγώνες που διοργανώνονταν πολύ πριν την καθιέρωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Για μία ακόμα φορά βρέθηκα, λοιπόν, στον ιερό αυτό χώρο, σε ένα χώρο που έχουν ανακαλυφθεί πολλές αρχαιότητες, χώρος που όμως μου αφήνει πικρή γεύση, γιατί το όνειρό μου για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της Μεγαλόπολης, με αφετηρία το Αρχαίο Θέατρο, κατόπιν την Αρχαία Γόρτυνα, την Αρχαία Τραπεζούντα, την κορυφή του Λυκαίου Όρους, τον Επικούρειο Απόλλωνα και με κατάληξη την Αρχαία Λυκόσουρα, δεν πραγματοποιήθηκε.
Μάλιστα είχαμε εντάξει έργο, προϋπολογισμού 1.200.000 ευρώ και είχε αναδειχθεί και εργολάβος, αλλά, αδικαιολόγητα για εμένα, το έργο απερρίφθη από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Ήταν μία ευκαιρία για τη δημιουργία ενός αρχαιολογικού γύρου στην περιοχή του Λεκανοπεδίου Μεγαλόπολης.
Αξίζουν συγχαρητήρια στους διοργανωτές, που συνεχίζουν την προσπάθεια του εμπνευστή των αγώνων, υπεραιωνόβιου πλέον μπάρμπα-Νίκου Κωστόπουλου.
Με το καλό και με καλύτερες συνθήκες να πραγματοποιηθεί και η 14η αναβίωση των Λυκαίων σε τρία πλέον χρόνια (λόγω της καθυστέρησης διεξαγωγής των 13ων Αγώνων).
